Φλώρινα: Η Γη των λιμνών

Ένα υπέροχο φυσικό τοπίο που διατρέχεται από έξι πανέμορφες λίμνες (Βεγορίτιδα, λίμνη των Πετρών, Ζάζαρη, Χειμαδίτιδα, Μικρή και Μεγάλη Πρέσπα), παραλίμνια χωριά με εικόνες και μνημεία που χάνονται στα βάθη του χρόνου, πέτρινοι διατηρητέοι οικισμοί και μια πρωτεύουσα που επίσης χαρακτηρίζεται έντονα από το υγρό στοιχείο συνθέτουν το «αγγελοπουλικό» τοπίο της περιοχής της Φλώρινας, της περιοχής που ενέπνευσε τον αξέχαστο σκηνοθέτη να υμνήσει την ομορφιά και την ζωή…

Η πόλη της Φλώρινας γνώρισε έντονη πολιτιστική ανάπτυξη γύρω στο 1893, όταν έγινε η σιδηροδρομική της σύνδεση με τη Θεσσαλονίκη και η ακμή αυτή αντικατοπτρίζεται θαυμάσια στα εκλεκτικιστικά κτήρια των αρχών του 20ού αι. Αρχίστε την περιήγησή σας στην πόλη από το Αρχαιολογικό Μουσείο, δίπλα στον Σιδηροδρομικό Σταθμό. Σε ένα από τα παλιά κτήρια του σταθμού στεγάζεται η Πινακοθήκη, όπου εκτίθενται έργα Φλωριναίων δημιουργών. Από την οδό Ιωάννου Άρτη ξεκινά ο Σακουλέβας, το ποτάμι της Φλώρινας. Στην αριστερή πλευρά του ποταμού μπορείτε να θαυμάσετε το 2ο Δημοτικό Σχολείο, το σπίτι του Τέγου Σαπουντζή (ο πρώτος Δημάρχος της πόλης, 1912), εργαστήρια δύο Φλωριναίων ζωγράφων, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και το σπίτι του Βογιατζή όπου γυρίστηκαν αρκετές σκηνές της ταινίας «ο Μελισσοκόμος». Απέναντι στέκει ακόμη το τριώροφο σπίτι του «Πέιου», ένα από τα παλαιότερα παραδοσιακά αρχοντικά της πόλης. Συνεχίστε την περιήγησή σας στην Πλατεία Δικαιοσύνης με τα περιποιημένα δημόσια κτήρια, τις εγκαταλειμμένες παλιές φυλακές και το τουρκικό λουτρό (χαμάμ). Στον πεζόδρομο της οδού Μελά κάντε μια στάση για καφέ ή φαγητό.

Πριν φύγετε, αγοράστε φημισμένα προϊόντα της περιοχής, όπως πιπεριές Φλωρίνης- καυτερές «τσούσκες»- φασόλια Πρεσπών, τσάι του βουνού, γλυκά του κουταλιού αλλά και τα μοναδικά πλεχτά κεριά των κηροπλαστών της Φλώρινας. Οι λάτρεις του σκι μπορούν να εξασκήσουν το αγαπημένο τους άθλημα στο Χιονοδρομικό Κέντρο Βίγλας στο χωριό Πισοδέρι (19 χλμ. από τη Φλώρινα και σε υψόμετρο 1.600-1.900 μ).

4ος Μακεδονικός καφές: Μια εκδήλωση που πέρασε, αλλά το μήνυμά της καταχωρήθηκε στο αρχείο και στη συνείδησή μας.

Η προσωπική επαφή με άτομα που αγαπάμε και μας αγαπούν δίνει νόημα στη ζωή μας και μας βοηθά να κρατάμε τις εσωτερικές μας ισορροπίες. Αυτή η αίσθηση της επαφής οφείλεται κατά ένα μέρος στον ανθρώπινο Μακεδονικό παράγοντα που «γεμίζει» τη ζωή μας και μας κάνει να νιώθουμε ότι «κάπου ανήκουμε».

Ο καφές για τους εικονιζόμενους και όχι μόνο, είναι η κοινωνική αφορμή για να βρεθούν μεταξύ τους και να χαλαρώσουν πίνοντάς τον !!!

 

Ως γνωστόν η γυναικοπαρέα είναι μία παρέα από γυναίκες και επειδή τα θέματα που τις απασχολούν είναι αναρίθμητα, είναι λογικό να επικοινωνούν πολύ πιο εύκολα μεταξύ τους. Ο τιμωρημένος με ορθοστασία στο βάθος ασπρομάλλης, εκτίει την ποινή του γιατί διέκοψε τη συζήτησή τους!!!

 

Θεωρείται θεμιτό σε όλες τις καταστάσεις να υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Έτσι λοιπόν ο φίλτατος Ίσσα αγνόησε τον καφέ και απόλαυσε την μπύρα του. Κάτι ξέρει-κάτι ξέρει ο γιατρός!!!

 

Η εικονιζόμενη παρέα αναμένει με υπομονή τον καφέ, αδιαφορώντας για το νερό και τα συνοδευτικά γλυκίσματα. Άδικο έχουν;;; Πρώτα ο καφές να «ανοίξει το μάτι» , να εμφανιστεί το χαμόγελο της απόλαυσης και να αρχίσει η συζήτηση.

 

Τώρα μάλιστα, απόλαυσαν το τελετουργικό του καφέ και χαμογελώντας ανταλλάσσουν απόψεις και γνώμες με την πρόεδρο του συλλόγου!!!

 

Καφές-καφές αλλά όχι όπου λάχει, συγκεκριμένα λοιπόν στον παράδεισο δροσιάς των Royal Baths Mon Repos!!!

 

Φύση, δροσιά, χαμόγελο, διάθεση, παρέα……αυτή ναι, είναι ευχάριστη απόλαυση της καθημερινότητας!!!

 

Ακόμη μια παρέα με πρόσωπα χαμογελαστά, που αποτελεί για εμάς τους οργανωτές αποδεικτικό στοιχείο, ότι η σκέψη και διατήρηση της εκδήλωσης του καφέ είναι απαιτητή και ταυτόχρονα αποδεκτή.

 

Το να ζούμε τη ζωή μας σημαίνει κάτι απλό. Να τη βλέπουμε ως απόλαυση, να μη ξεχνάμε να τη βιώνουμε…….. ώστε να μπορεί να αντεπεξέλθει σε κάθε πρόβλημα της καθημερινότητας!!!

 

Ένα μικρό αφιέρωμα σε τρεις Μακεδονομάχους των Γρεβενών

Μπρούφας Αθανάσιος (1851-1897)

Ο Αθανάσιος Μπρούφας γεννήθηκε στο Στεζάχι (Αηδόνια) Γρεβενών.Θεωρείται ο πρώτος αντάρτης και επίσημος νεκρός του αγώνα για την απελευθέρωση της Μακεδονίας. Τον μνημονεύουν οι επίσημες εκδόσεις και τον τραγουδεί η Δυτ. Μακεδονία. Ο Μητροπολίτης Ιωακείμ Μαρτυριανός γράφει: «Μόλις ή ολίγον τι προ του 1886 ηκούσθη ότι ο καπετάν Μπρούφας με δράκα ολίγων πιστών, εβροντοφώνησεν εις όλον τον κόσμον δια του ιδίου όπλου, ότι είναι ΕΛΛΗΝΙΚΗ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και η Ελλάς όλη σύσσωμος έδειξεν οίους εις τα στήθη είχεν πόθους και οία εν τη καρδία έτρεφεν ιδεώδη και όνειρα εθνικά. Ως αλλόφρονες τότε, επανέλαβαν όλοι το όνομα του τολμητίου….»
Το 1895 εισήλθε στη Μακεδονία, αλλά οι Τούρκοι απέστειλαν εναντίον του μεγάλη δύναμη στρατού και τον ανάγκασαν να επανέλθει στην ελεύθερη Ελλάδα. Το 1896 όμως, με προτροπή της Εθνικής Εταιρείας, συγκροτήθηκαν οκτώ ανταρτικά σώματα, αποτελούμενα από πεντακό¬σιους ένοπλους ανάρτες. Από τα οκτώ σώματα το σπουδαιότερο ήταν το σώμα του Μπρούφα. Αποτελούνταν από 86-87 ενόπλους. Αποβιβά¬στηκε την 4η προς 5η Ιουλίου 1986 στο Ελευθεροχώρι Πιερίας και μέσων των Πιερίων ορέων προχώρησε προς το Βέρμιο. Εκεί στη θέση «Καρά Τσάίρ», κοντά στο Ξερολίβαδο, συνεπλάκη με τουρκικό απόσπασμα δυνάμεως 150 ανδρών. Στη μάχη αυτή σκοτώθηκαν 5 Τούρκοι και αιχμαλωτίστηκαν 18, μεταξύ αυτών κι ένας ανθυπολοχαγός. Η νίκη αυτή προκάλεσε κύματα ενθουσιασμού σ’ όλη τη Μακεδονία και στην Αθήνα.
Οι Τούρκοι ανησύχησαν κι έστειλαν εναντίον του πολλά ισχυρά αποσπάσματα. Παραλλήλως εξανάγκασαν το πατριαρχείο και τους μητροπολίτες να κυκλοφορήσουν προκηρύξεις κατά του Μπρούφα Οι Τούρκοι τον έθεσαν εκτός νόμου, με επικήρυξη 2.000 λιρών.

Κατά το 1897 το σώμα του Μπρούφα, καταδιωκόμενο συνεχώς υπό των ισχυρών τουρκικών αποσπασμάτων, μπήκε στην περιοχή Μοριχόβου.
Αναγκάστηκε να στραφεί προς Ανατολάς κι έφτασε ως το Δεμίρ σαρ (Σιδηρόκαστρο). Στην περιοχή του Καβαντάρτσι (Τίκβες) περικυκλώθηκε από τουρκικό τάγμα στρατού. Επακολούθησε μάχη, η οποία διάρκεσε 14 ώρες. Κατ’ αυτήν σκοτώθηκαν πάρα πολλοί Τούρκοι, αλλά και το σώμα του Μπρούφα διαλύθηκε. Ο ίδιος τραυματίστηκε στο μη¬ρό, κατόρθωσε όμως να ξεφύγει από τον κλοιό και να κρυφτεί σ’ ένα σπίτι παρακείμενου χωριού. Εκεί κατά μια εκδοχή πέθανε από αιμορ¬ραγία και κατ’ άλλους αυτοκτόνησε με δηλητήριο.
Ο Δημήτριος Γκαβανάς στο βιβλίο του «Ο Μακεδόνικος Αγων» γράφει: «Με την άφιξιν του επισήμου ανταρτικού σώματος εξ Αθηνών, έσπευσαν οι εν Μακεδονία ανεξαρτήτως δρώντες παλαιοί οπλαρχηγοί, εξ ων πολλοί άτακτοι και φυγόδικοι και ανεγνώρισαν τον Μπρούφα γενικόν αρχηγόν, εξουσιοδοτημένον άλλωστε και υπό του κέντρου των Αθηνών. Ούτω ο Μπρούφας είναι ο πρώτος επίσημος αρχηγός οργανωμένου σώματος αγωνιστών, με σφραγίδα, με ταμείον, με γραμματέα, με επιμελητείαν και με αντικειμενικόν σκοπόν την προστασίαν του αλύτρωτου Ελληνισμού από τα νύχια του Τούρκου και Βουλγάρου. Διά τούτο, όταν στο Ξερολίβαδο έπιασε τους Τούρκους αιχμαλώτους τους απέλυσε, αφού τους πήρε τα όπλα και τους εφοδίασε με δεκανίκια.

Γρεβενά ο νομός των μανιταριών και της δράσης

Πλαισιωμένα από ψηλά βουνά, κατάφυτα δάση, τρεχούμενα νερά, ποτάμια, χειμάρρους και ρυάκια που συνθέτουν μια πλούσια φύση, τα Γρεβενά, η μακεδονίτικη πόλη με τα γραφικά χωριά, τα εντυπωσιακά πέτρινα γεφύρια και τις παλιές εκκλησίες, δημιουργούν ένα όμορφο σκηνικό, όπου ο άνθρωπος συνυπάρχει αρμονικά με τη φύση. Πόλος έλξης για τους επισκέπτες ο Εθνικός Δρυμός «Βάλια Κάλντα», το Εθνικό Χιονοδρομικό Κέντρο Βασιλίτσας και η συλλογή μανιταριών από μία πραγματικά μεγάλη ποικιλία. Τα Γρεβενά τείνουν να είναι ένας από τους πιο αγαπημένους ορεινούς προορισμούς στην Ελλάδα και όχι μόνο κατά τους χειμωνιάτικους μήνες.

Στο νομό υπάρχουν 17 πέτρινα γεφύρια, τα οποία διατηρούνται σε πολύ καλή κατάσταση, ενώ στα σπουδαιότερα περιλαμβάνονται αυτά του Αζίζ Αγά στο Τρίκωμο που είναι ο γεφύρι με το μεγαλύτερο τόξο στη Μακεδονία, της Πορτίτσας και του Κατσογιάννη στο Σπήλαιο, του Σπανού στο Κηπουργιό, καθώς και του Ζιάκα στο ομώνυμο χωριό.

Περιηγηθείτε στην πόλη ξεκινώντας από τις δύο κεντρικές πλατείες. Την πλατεία Ελευθερίας, όπου δεσπόζει ο πέτρινος πύργος του ρολογιού, για αυτό και είναι γνωστή και ως «πλατεία Ρολογιού» και την πλατεία Αιμιλιανού όπου χτυπά η καρδιά της διασκέδασης. Επισκεφθείτε επίσης το μοντέρνο κτίριο της Δημοτικής Κεντρικής Βιβλιοθήκης δίπλα στο ποτάμι όπου θα βρείτε ιστορικά ντοκουμέντα της περιοχής, το Μύλο Μπούσιου, έναν παλιό αναστηλωμένο αλευρόμυλο, το Δημοτικό Μουσείο, όπου φυλάσσονται απολιθωμένα οστά ελέφαντα και άγριου βοδιού, καθώς και λαογραφικά εκθέματα, και τη Μητρόπολη, όπου φιλοξενείται το Εκκλησιαστικό Μουσείο. Επίσης, στο κοντινό χωριό Μηλιά βρίσκεται το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας με Παλαιοντολογική Έκθεση, όπου μπορεί κανείς να δει τους μεγαλύτερους καταγεγραμμένους στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες χαυλιόδοντες μαστόδοντου στον κόσμο!

Ημαθία: Πλούσια ιστορία και πολιτιστική παράδοση

Πρωτεύουσα: Βέροια
Οι κυριότερες περιοχές του νομού είναι: Αλεξάνδρεια, Βεργίνα, Βέροια, Νάουσα.

Είναι ένας από τους 13 νομούς της Μακεδονίας. Βρίσκεται στην Κεντρική Μακεδονία, έχει έκταση περίπου 1.701 τ.χλμ. και η πρωτεύουσά της είναι η Βέροια. Συνορεύει βόρεια με τον νομό Πέλλας, ανατολικά με τον νομό Θεσσαλονίκης, νοτιοανατολικά με τον νομό Πιερίας και νοτιοδυτικά με τον νομό Κοζάνης. Είναι από τις αρχαιότερες κατοικημένες περιοχές και το όνομά της σημαίνει «αμμώδης περιοχή».

Η Ημαθία αποτελεί έως σήμερα σημαντικό κέντρο της Μακεδονίας με ενδιαφέρουσα ιστορία, πλούσια πολιτιστική παράδοση και αξιόλογους αρχαιολογικούς χώρους. Ανθρώπινες εγκαταστάσεις άρχισαν να εμφανίζονται από τα προϊστορικά χρόνια ενώ ένας από τους παλαιότερους νεολιθικούς οικισμούς της Ευρώπης βρίσκεται στη Νέα Νικομήδεια.

Το κλίμα της Ημαθίας είναι μεσογειακό ενώ οι ορεινοί κατάφυτοι όγκοι του Βερμίου και των Πιερίων, κοσμούν το νομό και συμβάλλουν στη διαφοροποίηση του κλίματος.  Στην Ανατολική πλευρά της Ημαθίας υπάρχει έξοδος προς τον Θερμαϊκό κόλπο, μια στενή λωρίδα μεταξύ των εκβολών των ποταμών Αλιάκμονα και Λουδία ενώ ένα μεγάλο μέρος από αυτή έχει οριοθετηθεί ως υγροβιότοπος που η προστασία του διέπεται από τη Διεθνή Συνθήκη RAMSAR.

Ο νομός είναι πλούσιος σε φυσικές ομορφιές με μεγάλες και εύφορες πεδινές εκτάσεις, με πολυάριθμες εκκλησίες, μοναστήρια, νεολιθικούς οικισμούς, Μακεδονικούς τάφους, χιονοδρομικά κέντρα και φυσικά τον παγκόσμια φημισμένο αρχαιολογικό χώρο της Βεργίνας. Η έντονη νυχτερινή ζωή, η ζωντανή παράδοση και οι πλούσιες τοπικές γεύσεις μπορούν να καλύψουν κάθε ανάγκη σας και να κάνουν την διαμονή σας στην Ημαθία μοναδική.

Αξιοθέατα Ημαθία & Γύρω Περιοχή

Η Βέροια, πρωτεύουσα του νομού Ημαθίας, είναι κτισμένη στους ανατολικούς πρόποδες του μεγαλοπρεπούς Όρους Βερμίου. Πλάι στα κατάφυτα μυθικά Πιέρια όρη, η φιλόξενη πόλη ξεδιπλώνει την ομορφιά της. Ο ποταμός Τριπόταμος που διασχίζει την πόλη, πηγή ζωής για την Βέροια, συνέδεσε την ορμητική ροή του με την ιστορία της πόλης. Είναι μια πλούσια και μοντέρνα πόλη, κέντρο βιομηχανικής επεξεργασίας, των άφθονων γεωργικών και κτηνοτροφικών προϊόντων της περιοχής.

Στην Βέροια μπορείτε να επισκεφθείτε τις βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησίες, τα νεοκλασικά κτίρια, το αρχαιολογικό μουσείο, τα ερείπια του αρχαίου τείχους της πόλης, τα οθωμανικά μνημεία, τις εβραϊκές παραδοσιακές συνοικίες της Μπαρμπούτας και της Κυριώτισσας καθώς και το Βήμα του Αποστόλου Παύλου, όπου το 54 μ.Χ. κήρυξε σε δημόσιο Βήμα το λόγο του Θεού.

Τρίγωνο της Μπαρμπούτας. Στην Κυριώτισσα και στη Μπαρμπούτα της Βέροιας, τις δύο ιστορικές συνοικίες επί Τουρκοκρατίας, δείτε και γυρίστε τα κοσμοπολίτικα απίθανα σοκάκια με τα σαχνισιά και τα γυφτόκαρφα στις αρχοντικές εξώπορτες.Γυρίζετε το χρόνο πίσω και ψηλαφείτε ίχνη του παλιακού αστισμού. Τότε που η Κυριώτισσα ήταν η χριστιανική, ενώ η Μπαρμπούτα η εβραϊκή συνοικία και μαζί με την οθωμανική-ανατολικά της Μπαρμπούτας- συγκέντρωναν τους μεγαλοαστούς. Τώρα έχετε το προνόμιο να περπατάτε στα σοκάκια της Κυριώτισσας, τρυπώνοντας στις πέτρινες κατοικίες που επέζησαν. Δείτε τα αναστηλωμένα σπίτια με τα σαχνισιά, τις αρχιτεκτονικές προεξοχές στις προσόψεις των παραδοσιακών κτιρίων, στηριγμένες σε ξύλινα δοκάρια, και θα εντυπωσιαστείτε από τα διαφορετικά, ζωηρά ή ζεστά και γλυκά χρώματα που έχουν. Λουλακί, ώχρα, βυσσινί, καφέ, οι αποχρώσεις τους μαζί δίνουν ένα μωσαϊκό υπέροχο. Πόρτες με γυφτόκαρφα, στη συνέχεια, και πέτρινοι τοίχοι με ζωνάρια από ξύλο που επίσης προέρχονται από άλλη εποχή και δημιουργούν ένα απίστευτο αρχιτεκτονικό μωσαικό, σας κάνουν να προσέξετε το αρχιτεκτονικό χρώμα της Βέροιας και να ανακαλύψετε ξανά τις ομορφιές αυτής της μακεδονίτικης πόλης. Αυτή η αρχιτεκτονική της πόλης, ενώ πάτε προς την Μακαριώτισσα, την δεύτερη χριστιανική συνοικία της παλιάς Βέροιας, μιλά απευθείας στην καρδιά σας. Η Μπαρμπούτα σας περιμένει βορειότερα, δίπλα στα θορυβώδη νερά του Τριπόταμου και το καταπράσινο λαγκάδι, με την εκπληκτική βλάστηση. Η εβραϊκή συνοικία της πόλης ήταν κτισμένη τριγωνικά ως μια κλειστή γειτονιά, ελεγχόμενης κυκλοφορίας, όπου ζούσαν οι εβραίοι της πόλης. Τα σπίτια τοποθετημένα το ένα δίπλα στο άλλο, σχηματίζουν ένα κλειστό τρίγωνο με μοναδικά ανοίγματα μία στοά κάτω από τα σπίτια της οδού Μεραρχίας, η οποία οδηγεί στη συναγωγή, και ένα ακόμη άνοιγμα που βρίσκεται αντιδιαμετρικά απέναντι από το πρώτο. Διατηρούνται μέχρι σήμερα περί τα πενήντα παλιά σπίτια μακεδονικής αρχιτεκτονικής. Σε ορισμένα διατηρούνται και επιγραφές στα εβραϊκά. Θαυμάστε την καταπληκτική σημερινή αναστήλωση που κρατά ανέπαφη την αρχιτεκτονική φυσιογνωμία της εβραϊκής γειτονιάς από άκαιρες επιδράσεις. Εντοπίστε τα αρχοντικά της οδού Χάβρας, σε ρυθμό Μπαρόκ και Ροκοκό, που φιλοξενούν το Διεθνές Ινστιτούτο Παραδοσιακής Αρχιτεκτονικής, τα Αρχεία του Κράτους του Νομού Ημαθίας, τη Δημοτική Επιχείρηση Τουρισμού και τον σύλλογο Βλάχων, όλα σε κτίσματα του 19ου αιώνα. Το Aρχοντικό Μπέκα είναι κατά ομολογία το πιο γνωστό.

Πιερία, όταν το γαλάζιο συναντά το πράσινο.

Η Πιερία είναι ένας από τους πενήντα ένα νομούς της Ελλάδας. Βρίσκεται στο νότιο τμήμα της Μακεδονίας (Κεντρική Μακεδονία). Πρωτεύουσά της είναι η Κατερίνη. Η ονομασία Πιερία προέρχεται από την αρχαία φυλή και την αρχαία χώρα της Πιερίδος. Στην Πιερία, υπάρχουν πολλές τοποθεσίες αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, όπως το Δίον, η Πύδνα, τα Παλιάμπελα Κολινδρού και ο Πλαταμώνας. Η Πιερία είναι επίσης πατρίδα του Ορφέα και των Μουσών. Ο Όλυμπος, το ψηλότερο βουνό της Ελλάδας και έδρα των Ελλήνων θεών, υψώνεται στο νότιο μέρος της Πιερίας. Τα Πιέρια Όρη βρίσκονται στα δυτικά. Ο πληθυσμός παρουσιάζει αυξητική τάση, ενώ το μεταναστευτικό ρεύμα είναι περιορισμένο. Ο νομός ορίζεται στα ανατολικά από το Θερμαϊκό Κόλπο, στα δυτικά από τον Όλυμπο και τα Πιέρια ή Φλάμπουρο και στα βόρεια από τον ποταμό Αλιάκμονα. Στο νότιο μέρος του βρίσκεται ο Πηνειός. Το μήκος των ακτών της Πιερίας ξεπερνάει τα 100 χλμ. Το νότιο και δυτικό τμήμα της Πιερίας είναι ορεινά. Αντίθετα το παραλιακό είναι μια εκτεταμένη και πλούσια πεδιάδα, που καλύπτει το 40% του εδάφους του νομού.

Δημοτικό πάρκο Κατερίνης

Οι περισσότεροι γνωρίζουν την Πιερία και τον Όλυμπο από την ελληνική μυθολογία. Άλλοι έχουν ακούσει γι’ αυτήν από τις αφηγήσεις των επισκεπτών της.
Αλλά όσο σαγηνευτικός κι αν είναι ο μύθος, όσο κολακευτικές κι αν είναι οι πληροφορίες, η αληθινή Πιερία που θα συναντήσει ο επισκέπτης είναι ομορφότερη.
Ελάχιστοι τόποι συνδυάζουν απέραντες ακτές με χρυσή άμμο και καθαρή θάλασσα, βουνά με ιστορία και φυσικές καλλονές, άριστη τουριστική οργάνωση, οικονομικές τιμές – κι όλα αυτά πάνω σε άριστες συγκοινωνιακές υποδομές, που καθιστούν τις μετακινήσεις υπόθεση λεπτών.
Ελάχιστοι τόποι συνδυάζουν μέσα σε 70 χιλιόμετρα ακτής τόσο διαφορετικούς τύπους διακοπών, από τον ήρεμο οικογενειακό παραθερισμό μέχρι σαββατοκύριακα για ανήσυχους χαρακτήρες.
Ελάχιστοι τόποι μπορούν να συνδυάσουν τις πιο διαφορετικές μορφές διασκέδασης, ψυχαγωγίας και πολιτιστικής ζωής, όπως η Πιερία – χάρη ακριβώς στη γεωγραφική ποικιλία, το ιστορικό της βάθος και κυρίως τη φιλικότητα, την εργατικότητα και τη συνέπεια των ανθρώπων της.

 

To κάστρο του Πλαταμώνα

Χαλάρωσε στον Πλαταμώνα και πιες ούζο με θέα τον Όλυμπο.

Πριν χαθείτε στα βουνά ή προτού βυθιστείτε στο λυτρωτικό γαλάζιο του Αιγαίου, θα ανηφορίσετε ως το Κάστρο του Πλαταμώνα για να δείτε τη φανταστική θέα και να προσανατολισθείτε στην τοπιογραφία. Τα πρώτα οχυρωματικά έργα έγιναν τον 10ο μ.Χ. αιώνα, πιθανόν στη θέση όπου βρισκόταν η αρχαία πόλη Ηράκλειο (4ος αι).

Το τοπωνύμιο Πλαταμώνας αναφέρεται γραπτώς για πρώτη φορά σε χρυσόβουλο του βυζαντινού αυτοκράτορα Αλεξίου Κομνηνού Α, το 1198. Η επιβλητική διπλή πύλη οδηγεί τους επισκέπτες στο εσωτερικό των τειχών (πρόσφατα ολοκληρώθηκαν οι εργασίες συντήρησης) όπου ξεχωρίζει η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, η μόνη σωζόμενη από τις άλλες πέντε που υπήρχαν εδώ πριν καταστραφούν ολοσχερώς από τους Τούρκους. Οι ώρες επίσκεψης του χώρου είναι καθημερινά 8:00 με 15:00.

Κάστρο του Πλαταμώνα

Από το κάστρο του Πλαταμώνα ένας στενός δρόμος που φεύγει δεξιά κατηφορίζει με 2-3 γρήγορες στροφές για την ακτή και στη συνέχεια κινείται νότια σε πορεία παράλληλη με την ακροθαλασσιά και τη σιδηροδρομική γραμμή καταλήγοντας στο λιμάνι του Πλαταμώνα. Γύρω από το νεότευκτο λιμάνι υπάρχουν ταβέρνες και καφετέριες. Από νωρίς τον Μάη, οι κοντινές υπέροχες αμμουδιές κατακλύζονται από δεκάδες αλλοδαπούς λουόμενους που χαίρονται να κολυμπούν στα γαλαζοπράσινα νερά ατενίζοντας ταυτόχρονα το χιονισμένο Όλυμπο να φράζει μεγαλόπρεπα τον ορίζοντα στη δύση.

Καστοριά: Η «αρχόντισσα» της Μακεδονίας

Χτισμένη δίπλα στη λίμνη Ορεστιάδα και με φόντο τον Γράμμο και το Βίτσι, η πανέμορφη Καστοριά μαγεύει τους επισκέπτες με το απαράμιλλο φυσικό τοπίο, τα μεγαλοπρεπή αρχοντικά, τα γραφικά σοκάκια και την πλούσια ιστορία της.

Doultso  ή αλλιώς Ντόλτσο, είναι η παλαιότερη, παραδοσιακή συνοικία της Καστοριάς!

Είναι προσβάσιμη  από τη νότια διαδρομή της λίμνης, όπου μπορείτε  να σταθμεύσετε και να συνεχίσετε την  εξερευνήση της περιοχής με τα πόδια. Λιθόστρωτα δρομάκια και παλιά παραδοσιακά σπίτια και αρχοντικά, υπάρχουν πολλά, κάποια είναι κατοικήσιμα, κάποια έχουν γίνει λαογραφικά μουσεία και ξενώνες.  Όλα έχουν διατηρήσει το παραδοσιακό χρώμα της περιοχής, νομίζεις ότι μεταφέρθηκες στο χρόνο…

Η «αρχόντισσα» της Μακεδονίας, όπως συχνά την αποκαλούν, χαρακτηρίζεται ως μία από τις ομορφότερες πόλεις των Βαλκανίων και φιλοξενεί μία από τις περιοχές της Ελλάδας, που έχουν ενταχθεί στο δίκτυο «Natura 2000». Γεμάτη με πολλά ενδιαφέροντα αξιοθέατα και τη λίμνη να έχει χαρακτηρισθεί ως Μνηµείο Φυσικού Κάλλους, η Καστοριά αποτελεί αναμφισβήτητα έναν προορισμό, που ενδείκνυται για αποδράσεις Χειμώνα-Καλοκαίρι.

Το Λαογραφικό Μουσείο της Καστοριάς βρίσκεται σε ένα παραδοσιακό αρχοντικό που χτίστηκε στα τέλη του 18ου αιώνα και ανήκε στην οικογένεια του κ Νεράντζη Αϊβάζη, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1960.

Στα δωμάτια του αρχοντικού, υπάρχουν ακόμα έπιπλα, διακοσμητικά  και εξοπλισμός, το οίκημα  διατηρείται και ανακαινίστηκε από ντόπιους τεχνίτες για να παρουσιάσει το τοπική κουλτούρα και τις παραδόσεις.

Μουσεία και πολιτιστική κληρονομιά

Ο περίπατος στην πόλη μπορεί να ξεκινήσει από το εντυπωσιακό Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων Λαογραφίας και Προϊστορίας στο Μαυροχώρι , όπου παρουσιάζονται σκηνές καθημερινού βίου του ελληνικού λαού, αναβιώνοντας ήθη και έθιμα από κάθε γωνιά της χώρας. Εξίσου, ενδιαφέροντα είναι το Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα στο Ντολτσό, το Ενδυµατολογικό Μουσείο, που φιλοξενείται στο αρχοντικό των αδελφών Εμμανουήλ µε μια μεγάλη σειρά από γυναικείες και αντρικές φορεσιές της Καστοριάς και της ευρύτερης περιοχής, το Δεληνάνειο Λαογραφικό Μουσείο και το Βυζαντινό Μουσείο στην πλατεία Δεξαμενής.

Λιμναίος Οικισμός Δισπηλιού και Σπήλαιο του Δράκου

Η βόλτα συνεχίζει με μια επίσκεψη στο λιμναίο οικισμό του Δισπηλιού, το πρώτο υπαίθριο οικοµουσείο της Ελλάδας, που μαρτυρά πως η περιοχή της Καστοριάς κατοικείτο από τα νεολιθικά χρόνια, καθώς και στην εντυπωσιακή «Σπηλιά του Δράκου», η οποία πήρε το όνομά της από την είσοδο που έχει τη μορφή του στόματος του μυθικού αυτού πλάσματος. Σύμφωνα, μάλιστα, με την παράδοση, στο σπήλαιο υπήρχε ένα χρυσωρυχείο, το οποίο το φύλαγε ένας άγρυπνος δράκος. Πρόκειται για ένα από τα επιβλητικότερα σπήλαια που φιλοξενεί η χώρα μας, στο εσωτερικό του οποίου έχουν βρεθεί οστά ηλικίας 10.000 ετών.