Γιατί πρέπει να είναι δυσαρεστημένοι όσοι υποστηρίζουν τη Συμφωνία των Πρεσπών

Σταύρος Λυγερός

Η Συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί πλέον νόμο του ελληνικού κράτους. Εάν σε λίγο κυρωθεί και το πρωτόκολλο ένταξης της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ, δρόμος διαφυγής δεν θα υφίσταται πλέον. Από τη στιγμή που η Συμφωνία ετέθη σε ισχύ καταργήθηκε η Ενδιάμεση Συμφωνία της δεκαετίας του 1990.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι εάν η Ελλάδα καταγγείλει τις «Πρέσπες», τα Σκόπια θα έχουν δικαίωμα να αλλάξουν το Σύνταγμά τους να επαναφέρουν το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Για την ακρίβεια, να το επαναφέρουν στο εσωτερικό τους και ταυτοχρόνως να ζητήσουν και να επιτύχουν χωρίς δυσκολία να αναγνωρισθούν από όλους τους διεθνείς οργανισμούς σαν «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και όχι σαν FYROM, όπως ίσχυε μέχρι τώρα.

Μετά την κύρωση της Συμφωνίας, το FYROM έχει πάψει να υφίσταται και δεν μπορεί να επανέλθει. Δεδομένου, μάλιστα, ότι η Βόρεια Μακεδονία θα έχει ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, η Αθήνα δεν θα έχει αποτελεσματικό μοχλό πίεση για να την πιέσει προς την κατεύθυνση μίας νέας συμφωνίας.
Είναι αληθές ότι η Αθήνα διαθέτει τη δυνατότητα με άσκηση βέτο να εμποδίσει την πορεία ένταξης των Σκοπίων στην ΕΕ. Αυτό, ωστόσο, είναι μακρινή προοπτική και ως εκ τούτου δύσκολα τουλάχιστον τα επόμενα χρόνια μπορεί να λειτουργήσει ως αποτελεσματικός μοχλός πίεσης. Με άλλα λόγια, με την κύρωση, η Ελλάδα έδεσε τα χέρια της όσον αφορά τη δυνατότητα να επιτύχει μία καλύτερη συμφωνία.

Αυτό, ωστόσο, είναι πρόβλημα μόνο για όσους πολίτες (σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις περίπου 70%) θεωρούν τις «Πρέσπες» επιβλαβή συμφωνία. Οι υπόλοιποι που την θεωρούν ή έναν καλό συμβιβασμό ή και διπλωματικό θρίαμβο είναι ικανοποιημένοι. Υπάρχουν, όμως, λόγοι που θα έπρεπε κι αυτοί να είναι τουλάχιστον δυσαρεστημένοι και να κατηγορούν την κυβέρνηση Τσίπρα για ασυνέπεια.
Ένα πρώτο επίπεδο είναι εάν κάποιος θεωρεί καλή ή κακή τη Συμφωνία των Πρεσπών. Ένα δεύτερο επίπεδο είναι, όμως, το εάν τα Σκόπια εφάρμοσαν ή όχι τη Συμφωνία των Πρεσπών. Αυτό το δεύτερο θα έπρεπε να απασχολεί και όσους υποστηρίζουν τη συγκεκριμένη Συμφωνία κι όχι γενικά κι αφηρημένα είναι οπαδοί της κυβέρνησης Τσίπρα και χειροκροτούν ό,τι κι αν κάνει.

Advertisements

Βάση δεινών για την Ελλάδα οι Πρέσπες

H Μαρία Ευθυμίου είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιστορίας στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

ΓΙΩΡΓΟΣ Π. ΤΕΡΖΗΣ

Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1955 και σε ηλικία 7 ετών ήρθε στην Αθήνα. Στην πρωτεύουσα η Μαρία Ευθυμίου σπούδασε Ιστορία στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, πριν από τις μεταπτυχιακές σπουδές και το διδακτορικό στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Από το 2006 έχει πραγματοποιήσει εκατοντάδες διαλέξεις σε όλη την Ελλάδα διδάσκοντας δωρεάν, επί χιλιάδες ώρες, σε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους παγκόσμια και ελληνική ιστορία. Σε αυτή τη διαδρομή η ιστορική της προσέγγιση κινείται, ενίοτε, μακριά από το κυρίαρχο «εθνικό αφήγημα» αναδεικνύοντας πτυχές της ελληνικής ιστορίας που εξηγούν τα τρέχοντα: την τάση μας, ως λαός, να επιλέγουμε τη διένεξη αντί της σύνθεσης· τη σχιζοφρενική σχέση εξάρτησης, θαυμασμού και μίσους με την Ευρώπη· την εμμονή μας σε κατασκευές και μύθους· τη διάθεσή μας να «γραπωθούμε» από την αρχαία μας Ιστορία ως σανίδα σωτηρίας έναντι ενός ολιγότερου λαμπερού παρόντος· την άρνησή μας να αυτοαναλυθούμε και να αλλάξουμε τα σημεία που μας κρατούν πίσω.

Εν μέσω των συλλαλητηρίων για το Μακεδονικό και της τοξικότητας της πολιτικής αντιπαράθεσης για τη συμφωνία των Πρεσπών, η αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιστορίας στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών εμφανίστηκε επιφυλακτική στην ιδέα μιας «Σαββατιάτικης Συνάντησης». Οχι γιατί διστάζει να εκφράσει τις απόψεις της –το έχει πράξει πολλές φορές και χωρίς μισόλογα, ακόμη κι εάν θα ενοχλούσε κάποιους– αλλά για το γεγονός ότι άλλοι συνάδελφοί της, όπως λέει, είναι περισσότερο καταρτισμένοι και ειδικευμένοι στο συγκεκριμένο αντικείμενο. Και, επίσης, γιατί δεν επιθυμούσε να αποτελέσει η ίδια μέρος αυτής της εν εξελίξει αντιπαράθεσης. Ωστόσο, απάντησε ολιγόλογα και ήρεμα σε κάποιες ερωτήσεις μου.

Από την Συμφωνία των Πρεσπών στην διδασκαλία «μακεδονικής» γλώσσας στην Ελλάδα

 

ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΛΟΗ, PH.D. – ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ-ΣΛΑΒΟΛΟΓΟΣ, ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ (ΣΕΠ) ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΝΟΙΚΤΟΥ ΠΑΝ/ΜΙΟΥ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ «Ι.Ε.Θ.Π. – ΠΑΤΡΑΣ»

Σύμφωνα με το άρθρο 7, του Συντάγματος των Σκοπίων (1992): «Η Μακεδονική γλώσσα με το Κυριλλικό αλφάβητο είναι η επίσημη γλώσσα στη Δημοκρατία της Μακεδονίας…».

Βασιζόμενος στο ανωτέρω άρθρο και στην Συμφωνία των Πρεσπών (17/6/2018) ο Πρωθυπουργός της FYROM Ζόραν Ζάεφ (1/12/2018), ομίλησε για «Μακεδόνες» του Αιγαίου και για την πιθανότητα, μετά από 27 έτη ύπαρξης της FYROM, να εισαχθεί και να διδάσκεται η «μακεδονική», όπως οι ίδιοι αυτοαποκαλούν την σερβο-βουλγαρική διάλεκτο, στην βόρεια Ελλάδα.

Ακόμη και ο πιο καλοπροαίρετος αντιλαμβάνεται την προκλητική και αλυτρωτική συμπεριφορά που υιοθετεί σταδιακά και η παρούσα Κυβέρνηση της FYROM απέναντι στην Ελλάδα. Να υπενθυμίσουμε ότι ο Ζάεφ και η Κυβέρνησή του «υποτίθεται» ότι δεν ανήκουν στους εθνικιστικούς κύκλους των Σκοπίων, όπως αυτοί διαμορφώθηκαν, στο εσωτερικό της χώρας, τις προηγούμενες δεκαετίες. Όμως με τέτοιου περιεχομένου δηλώσεις ενισχύονται οι αλυτρωτικές τάσεις.

Από το κείμενο της Συμφωνίας των Πρεσπών γνωρίζουμε ότι αναγνωρίζεται η λεγόμενη «μακεδονική» γλώσσα (άρθρο 1,3). Όμως στο ίδιο κείμενο υπάρχει η διευκρίνιση πως η γλώσσα αυτή ανήκει στην σλαβική οικογένεια και δεν σχετίζεται με την αρχαία Ελλάδα ή τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό (άρθρο 7,4) κάτι που όπως φαίνεται τους Σκοπιανούς δεν ενδιαφέρει και ιδιαίτερα.

Η ανωτέρω όμως δήλωση είναι κατά του πνεύματος και του γράμματος της συμφωνίας των Πρεσπών σύμφωνα: α) με το άρθρο 19 της ίδιας Συμφωνίας, β) το προοίμιο όπου αναφέρει ότι «Δεσμεύονται (τα μέλη) να ενισχύσουν, να διευρύνουν και να εμβαθύνουν τις διμερείς τους σχέσεις και να θέσουν σταθερά θεμέλια για την εδραίωση και τον σεβασμό των καλών γειτονικών σχέσεων…», κάτι που τορπιλίζεται από τέτοιου είδους δηλώσεις και διεκδικήσεις και γ) το άρθρο 6, το οποίο απαγορεύει την καλλιέργεια προπαγάνδας. Στην προκειμένη περίπτωση το Πρώτο Μέρος (Ελλάδα) πρέπει να γνωστοποιήσει διεθνώς (να καταγγείλει) ότι το Δεύτερο Μέρος (FYROM) δεν δρα σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην Συμφωνία, διότι δεν δικαιούται, ούτε σύμφωνα με το κείμενο των Πρεσπών, να ομιλεί για «μακεδονική» γλώσσα στην Ελλάδα, διότι όπως αναφέραμε και ανωτέρω στο κείμενο διευκρινίζεται ότι πρόκειται για γλώσσα, η οποία ανήκει στην σλαβική οικογένεια (άρθρο 7,4).

Ι. Μάζης – Ακυρώνεται η Συμφωνία των Πρεσπών μετά την κύρωσή της;

O Ιωάννης Μάζης είναι Καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής Θεωρίας στο Πανεπιστήμιον Αθηνών. Είναι Ιππότης του Τάγματος του Ακαδημαϊκού Φοίνικος της Γαλλικής Δημοκρατίας και Εταίρος της Royal Society of Arts/London-UK και μέλος του Συλλόγου Mελών (Alumni) IVP του USA Dept of State. Έχει δημοσιεύσει είκοσι μονογραφίες (μεταξύ αυτών «Γεωπολιτική Θεωρία και Πράξη», «Θεωρία Διεθνών Σχέσεων και Γεωπολιτική στο Νεοθετικιστικό πλαίσιο», «Γεωπολιτική των Υδάτων στη Μέση Ανατολή», «Γεωπολιτική και Γεωστρατηγικές της Συριακής Κρίσεως», «Αραβικές Εξεγέρσεις») και πλήθος μελετών και επιστημονικών άρθρων. Είναι Διευθυντής του Μεταπτυχιακού Προγράμματος «Γεωπολιτική Ανάλυση, Γεωστρατηγική Σύνθεση και Σπουδές Άμυνας και Διεθνούς Ασφάλειας» και του Εργαστηρίου Γεωπολιτισμικών Αναλύσεων Μέσης Ανατολής-Τουρκίας του Τμήματος Τουρκικών Σπουδών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Επίσης, είναι διευθυντής της επώνυμης Έδρας Γεωπολιτικής «ΗΡΟΔΟΤΟΣ» του ελληνικού ΓΕΕΘΑ. Έχει διδάξει σε πολλά ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια και υπήρξε εισηγητής, συνεργάτης και μέλος ευρωπαϊκών ινστιτούτων. Διδάσκει στις μεταπτυχιακές Σχολές των Ενόπλων Δυνάμεων και της Ελληνικής Αστυνομίας.

View this document on Scribd

Ηχητικό

Ακολουθεί συνέντευση που έδωσε ο κ. Ι. Μάζης στον 9,84 την Τετάρτη 16/1/19.

Το διαπραγματευτικό πλεονέκτημα, η παγίδα Νίμιτς και το διπλωματικό βατερλώ

Σταύρος Λυγερός

Η Συμφωνία των Πρεσπών, που κινείται στο πλαίσιο-παγίδα Νίμιτς, προβλέπει πως η ιθαγένεια στη Βόρεια Μακεδονία θα είναι Macedonian / citizen of the Republic of North Macedonia. Ο ανωτέρω ενιαίος όρος αντικαθιστά το σκέτο Macedonian που αναγράφεται σήμερα στα ταξιδιωτικά έγγραφα, άρα αποτελεί σαφή βελτίωση, μας λέει η κυβέρνηση Τσίπρα. Αυτό που αποσιωπά είναι ότι με την κύρωση της Συμφωνίας και η Ελλάδα θα αναγνωρίζει σαν “Μακεδόνες” τους πολίτες του γειτονικού κράτους.

Η ιθαγένεια είναι η νομική σχέση του πολίτη με το κράτος. Ως εκ τούτου, το όνομα της ιθαγένειας σε όλα τα κράτη είναι πάντα παράγωγο της κρατικής ονομασίας. Ο πολίτης της Νότιας Αφρικής είναι Νοτιοαφρικανός. Ο πολίτης του Βελγίου, ανεξαρτήτως εάν εθνοτικά είναι Βαλόνος ή Φλαμανδός, είναι Βέλγος όσον αφορά την ιθαγένεια. Οι πολίτες της “Βόρειας Μακεδονίας”, ανεξαρτήτως εάν εθνοτικά είναι Σλαβομακεδόνες ή Αλβανοί, έπρεπε να είναι Βορειομακεδόνες όσον αφορά την ιθαγένεια.

Γιατί οι Τσίπρας και Κοτζιάς παραβίασαν τον διεθνή κανόνα και αντί το όνομα Βορειομακεδόνες αποδέχθηκαν τον όρο “Μακεδόνας / πολίτης της Βόρειας Μακεδονίας”, που βεβαίως στην πράξη θα γίνει απλά “Μακεδόνας”; Με άλλα λόγια, γιατί, ενώ ισχυρίζονται ότι απαλείφουν τον φαντασιακό αλυτρωτισμό, επικύρωσαν τον πυρήνα του; Οι Ζάεφ και Ντιμιτρόφ είχαν λόγους που επέμειναν να διατηρήσουν το όνομα “Μακεδόνες”:

• Πρώτον, διότι έτσι εμφανίζουν την ΠΓΔΜ σαν εθνικό κράτος, ενώ μετά τη Συμφωνία της Αχρίδας έχει καταστεί συνεταιρικό κράτος.
• Δεύτερον, επειδή ακριβώς θέλουν να κρατήσουν ζωντανό το εθνικό ιδεολόγημά τους περί “διαμελισμένης μακεδονικής πατρίδας”.

Η κυβέρνηση Τσίπρα και όσοι υποστηρίζουν τη Συμφωνία των Πρεσπών προβάλουν το επιχείρημα ότι σε μία διαπραγμάτευση κάτι παίρνει η μία πλευρά και κάτι η άλλη. Στην πραγματικότητα υιοθέτησαν το διαπραγματευτικό πλαίσιο-παγίδα του Νίμιτς: τα Σκόπια θα αποδεχθούν σύνθετη κρατική ονομασία και η Αθήνα θα αποδεχθεί τη “μακεδονική” ταυτότητα, μέσω της nationality και της γλώσσας. Πρόκειται για εγγενή αντίφαση, την οποία θα βρούμε μπροστά μας, με την έννοια ότι θα συνεχίσει να δηλητηριάζει τις διμερείς σχέσεις.

Μακεδονία σημαίνει Ελλάδα.

 

Η ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗΣ

 

 

 

Η ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗΣ

χαιρετίζει τις κινητοποιήσεις των Παννελλήνων στην πλατεία Συντάγματος

Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2019

και δηλώνει ότι στο παραμικρό δεν εκφράζει την ψυχή του Έλληνα η μεθόδευση της Κυβέρνησης σχετικά με την λεγομένη «Συμφωνία των Πρεσπών». Αν έχει αντίθετη εκτίμηση δεν έχει παρά να την φέρει σε δημοψήφισμα!

Η υποτιθέμενη «Συμφωνία των Πρεσπών» σχετικά με την ονομασία, και τα λοιπά παρελκόμενα, του γειτονικού κράτους των Σκοπίων μετά την υπογραφή από τους υπουργούς Εξωτερικών των δύο εμπλεκομένων χωρών περισσότερα προ­βλή­ματα αποκάλυψε παρά έλυσε όπως διατεινόταν. Η ερμηνεία όλων των επι­μά­χων σημείων από την πλευρά των Σκοπίων, στο διάστημα που διέρρευσε, δείχνει πιο ζοφερό μέλλον προοιωνίζεται στην λεγομένη Συμφωνία σε βάρος της Ελλάδος.

Μία ευκαιριακή και πλασματική οριακή πλειοψηφία στην Βουλή προκειμένου να υπερψηφίσει την Συμφωνία αναδεικνύει το άγχος της επιβολής μίας ξενόφερτης εφεύρεσης για ένα θέμα τόσο καυτό και σοβαρό για την Ελλάδα. Και μόνο οι πανηγυρισμοί των διάφορων ξένων Υπουργών Εξωτερικών δείχνει πόσο κακή και μειωτική για την Ελλάδα είναι η «Συμφωνία».

Επειδή, λοιπόν, «η ευχή δεν αλλάζει τίποτα, αλλά η απόφαση τα αλλάζει όλα» γιαυτό καλούμαι τους Έλληνες όπου γης να βροντοφωνάξουν ΟΧΙ στην επι­χει­ρούμενη επικύρωση της «Συμφωνία των Πρεσπών».

Για την ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗΣ                                                   16.1.2019

Ο πρόεδρος

Δρ. Π.-Γ. Τσορμπατζόγλου