Γράφτηκε από τον Πινέλης Κώστας
Δεν γνωρίζουμε πότε ο άνθρωπος άρχισε να ασχολείται με την αμπελουργία και κατ’ επέκταση με την παραγωγή κρασιών.
Τα επιβεβαιωμένα στοιχεία για τα εδάφη που καταλάμβανε η Αρχαία Θράκη
χρονολογούνται στην ορειχάλκινη εποχή (3η χιλιετηρίδα π. Χ.). Ο Όμηρος περιγράφει τη γη της αρχαίας Θράκης ως γη όπου παράγεται θαυμάσιο κρασί. Στοιχεία για καλά αναπτυγμένη αμπελουργία και οινοποιία εντοπίζουμε και στα έργα άλλων αρχαίων συγγραφέων, όπως π. χ. στα έργα του Πλάτωνα, του Ξενοφώντα, του Αθήναιου, του Πολυγένη κ. α. Καθόλου τυχαία στην αρχαία Θράκη ήταν ευρέως διαδεδομένη η λατρεία του Διονύσου για την οποία συνηγορούν πλήθος αρχαιολογικών μνημείων.
Στην αρχαία Θράκη γνώριζαν περίπου 150 ποικιλίες σταφυλιού. Ο Πλίνιος απαριθμεί 91 από αυτές, ωστόσο θεωρεί ότι ο αριθμός τους υπερβαίνει τις 400 ποικιλίες. Ο Ρωμαίος γεωπόνος Κολουμέλας εξηγεί αυτή την ποικιλομορφία με το γεγονός ότι η καλλιέργεια αμπελιών ίδιας ποικιλίας σε διαφορετικές συνθήκες είχε ως αποτέλεσμα διαφορετικό ως προς την ποιότητά του σταφύλι. Σε κάθε περίπτωση οι αμπελουργοί εκείνης της εποχής γνώριζαν καλά τις ξεχωριστές ποικιλίες και την ικανότητά τους να ευδοκιμούν σε διαφορετικές συνθήκες – κλίμα, έδαφος κ. α. Συνηθισμένη πρακτική ήταν η εξημέρωση των κληματαριών μέσω μεταφύτευσης. Συχνά οι Θράκες άφηναν τις κληματαριές να τυλίγονται πάνω σε φυτεμένα ειδικά γι’ αυτό τον σκοπό δένδρα, διαμορφώνοντας έτσι γιρλάντες μεταξύ τους.
Πρόσφατα σχόλια