Το μόνο βιβλίο που αναφέρεται στο τι είναι αυτό που ισχυρίζονται οι Σκοπιανοί, πώς το έκτισαν πέτρα-πέτρα και γιατί γίνονται πιστευτοί.
Τι λένε στους ξένους και γιατί έχουν τόσες διπλωματικές επιτυχίες.
Προλογίζει ο π. Γ. Μεταλληνός.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ
6.1 (Σλάβο)μακεδονική συνείδηση: Καρπός της Ιστορίας ή της πολιτικής;
Υπήρχε κάποιο τρίτο σλαβικό έθνος στα Βαλκάνια κατά το περασμένο αιώνα, εκτός των Σέρβων και των Βουλγάρων;
Υπήρχε μήπως κάποια συνείδηση για εθνική ιδιαιτερότητα των Σλάβων της Μακεδονία στην αρχή του 20ου αιώνα και στην περίοδο του Μεσοπολέμου;
Πότε δημιουργήθηκε αυτό το έθνος και αν πρόκειται περί έθνους, είναι καρπός της ιστορικής εξέλιξης ή κάποιων πολιτικών αποφάσεων και διαταγμάτων;
Οι Νοτιοσλάβοι ερευνητές ανάλωσαν πολύ χρόνο και ενέργεια για να αποδείξουν ότι η ιστορική εξέλιξη δημιούργησε αυτό το έθνος. Ευθύς εξαρχής όμως, οι προσπάθειες τους να εξηγήσουν με την μαρξιστική -λενινιστική θεωρία, περί δημιουργίας και συγκρότησης των «Σοσιαλιστικών Εθνών», (Ουκρανικού γνωστού παλιότερα ως Μικρορωσικού λαού, Λευκορωσικού, Βοσνιακού, Μαυροβουνιακού, Μουσουλμανικού κ.α.) ένα εκ των οποίων είναι και το «Μακεδονικό», έρχονται σε σύγκρουση με τις προσπάθειες άλλων συναδέλφων τους που ισχυρίζονται ότι και στον μεσαίωνα υπήρχε αυτό το έθνος ( Σαμουήλ) και ακόμα με κάποιους άλλους που ισχυρίζονται ότι το σημερινό αυτοαποκαλούμενο «Μακεδονικό» έθνος είναι το ίδιο με το Αρχαίο Μακεδονικό φύλο.
«Ο Μακεδονικός λαός δημιουργήθηκε ταυτόχρονα με την αφύπνιση του αστικού εθνικισμού… Το μεγαλύτερο εμπόδιο για την ανάπτυξη μακεδονικής εθνικής συνείδησης δημιούργησαν τα γειτονικά κράτη, τα οποία μέσω της προπαγάνδας τους κατόρθωσαν να πείσουν τους Μακεδόνες , ότι δεν ήταν Μακεδόνες, αλλά Βούλγαροι, Έλληνες και Σέρβοι αντίστοιχα»[1]
Βλέπουμε λοιπόν ο πρόεδρος αυτής της χώρας, Λάζαρ Μωυσώφ να μας λέει ξεκάθαρα ότι ότι στην εποχή αφύπνισης του αστικού εθνικισμού, εποχή που προσδιορίζεται στο 1847 ως το 1870, όταν ενώθηκε δηλαδή η Γερμανία και η Ιταλία, δεν υπήρχε αυτό το έθνος διότι οι «Μακεδόνες ήταν χωρισμένοι εθνικά σε Έλληνες Σέρβους και Βουλγάρους.
«… από το χωρισμό αυτό, πιο ωφελημένοι βγήκαν οι Έλληνες διότι είχαν τον πιο ισχυρό προπαγανδιστικό μηχανισμό στην Μακεδονία, δηλαδή το Πατριαρχείο. Έτσι, μέχρι το 1870, όλοι οι κάτοικοι της Μακεδονίας πίστευαν πώς ήταν Έλληνες. Το 1870, δημιουργήθηκε η Βουλγαρική Εξαρχεία (αυτόνομη εκκλησία) και άρχισε και αυτή να απλώνει την προπαγάνδα της στην Μακεδονία, δημιουργώντας βουλγαρικά σχολεία και εκκλησίες. Τότε άρχισε να δημιουργείται και ο πρώτος χωρισμός των Μακεδόνων σε Έλληνες και Βουλγάρους».[2]
Τεμαχίζουμε τον μπακαλιάρο, αφαιρούμε τα πτερύγια και την ουρά και τον ξαλμυρίζουμε για 24 ώρες. Απλώνουμε στον νταβά το σέλινο και πάνω του τα κομματάκια του μπακαλιάρου. Από πάνω ρίχνουμε το κρεμμύδι. Προσθέτουμε λάδι και νερό. Μαγειρεύουμε σε δυνατή φωτιά ώσπου να χυλώσει η σάλτσα. Πριν χυλώσει όμως παίρνουμε 2½ φλιτζάνια ζουμί που θα μας χρειαστεί για την σκορδαλιά. Βράζουμε τις πατάτες τις καθαρίζουμε και τις περνούμε από τον μύλο. Λιώνουμε τα σκόρδα στο γουδί. Αναμειγνύουμε τον πουρέ με τα σκόρδα, αλάτι, πιπέρι, το ξίδι, τον άνηθο και το ζουμί από το ψάρι ώσπου να γίνει μια ομοιόμορφη μάζα. Αφού κατεβάσουμε τον νταβά από την φωτιά περιχύνουμε το ψάρι με τη σκορδαλιά και κουνάμε καλά τον νταβά.
«Ψηφίστε μας για να γεμίσουμε την Ελλάδα με αλβανικά σχολεία» έτσι μεταφράζονται τα όσα είπε ο πρόεδρος του LSI, Ιλίρ Μέτα σε προεκλογική συγκέντρωση που είχε την Κυριακή με υποστηρικτές του σε πολυτελή αίθουσα του Μέγαρου Μουσικής στην Αθήνα.
Στην ομιλία του ο πρόεδρος του LSI τόνισε πολλές φορές πως «το κόμμα του δίνει ιδιαίτερη προσοχή στους αλβανούς μετανάστες στην Ελλάδα» και πως «οι αγώνες που έχει δώσει όλα αυτά τα χρόνια για τους μετανάστες θα συνεχίσουν και την επόμενη τετραετία με επίκεντρο πάντα τα δικαιώματα των αλβανών μεταναστών που βρίσκονται κυρίως στην Ελλάδα».
«Το LSI εφόσον θα συμμετάσχει στην επόμενη κυβέρνηση της χώρας, θα δώσει ιδιαίτερη προσοχή στα εργασιακά δικαιώματα των Αλβανών μεταναστών. Θα δημιουργήσει ειδικό κονδύλιο από τον αλβανική κυβέρνηση για να χρηματοδοτούνται και να λειτουργούν κανονικά τα Αλβανικά σχολεία στην Ελλάδα» τόνισε ο Μέτα.
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του κάλεσε τους αλβανούς μετανάστες στις εκλογές τις 23ης Ιουνίου να ψηφίσουν για το Ευρωπαϊκό μέλλον της Αλβανίας καθώς μόνο μια αλλαγή θα καταφέρει να βγάλει την χώρα από το πολιτικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει.
Στην εκδήλωση τον Μέτα συνόδευαν οι υποψήφιοι βουλευτές Pirro Kapurani (Κορυτσά) και Βαγγέλης Τάβος (Αργυρόκαστρο), ενώ παρευρέθη και ο δήμαρχος Καισαριανής Αντώνης Καμπάκας.
Αξιοσημείωτο ήταν το γεγονός πως όταν ακούστηκαν οι εθνικοί ύμνοι, ο Μέτα έψελνε με πάθος τον εθνικό ύμνο της Αλβανίας ενώ ο Τάβος δεν ψέλλισε ούτε συλλαβή από τον εθνικό ύμνο της Ελλάδας!
Ερωτήματα δημιουργεί πάντως η διεξαγωγή της προεκλογικής συγκέντρωσης του LSI σε πολυτελή αίθουσα του Μεγάρου Μουσικής καθώς το κόστος είναι τεράστιο για τα οικονομικά δεδομένα των αλβανικών κομμάτων.
Με τη συμμετοχή κλήρου, αρχών, αντιστασιακών οργανώσεων και λαού, άρχισαν την περασμένη παρασκευή στο Ηράκλειο οι εκδηλώσεις μνήμης και τιμής της Περιφέρειας Κρήτης για τα 100 χρόνια από την Ένωση της νησού με την Ελλάδα.
Οι τιμητικές εκδηλώσεις σύμφωνα με τον Περιφερειάρχη Κρήτης Σταύρο Αρναουτάκη που ξεκίνησαν από το Ηράκλειο με θρησκευτικό, ιστορικό, επετειακό εκπαιδευτικό και πολιτιστικό περιεχόμενο θα συνεχιστούν στην Κρήτη, στις μεγάλες πόλεις της χώρας, στο εξωτερικό, όπου υπάρχουν Κρητικοί και θα λήξουν την 1η Δεκεμβρίου του 2013 στο Φρούριο Φιρκά, εκεί που πριν από 100 χρόνια ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος και ο βασιλιάς Κωνσταντίνος, ύψωσαν την Ελληνική σημαία Κηρύσσοντας την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα!!!
Το καλοκαίρι του 1947 ως μαθητής της Β’ τάξης της Εκκλησιαστικής Σχολής Λαμίας, δέχτηκα την παρακίνηση του αείμνηστου Διευθυντού της Δημητρίου Κρικέλα να συγκεντρώσω πληροφορίες από γέρους Λαμιώτες που τις είχαν από τους πατεράδες τους, για ποιο ήταν το πραγματικό τέλος του Αθανασίου Διάκου.
Ταξινομώντας αυτές που συγκέντρωσα, είδα ότι τέσσερες ήταν ακριβώς ίδιες, αν και προέρχονταν από γερόντια που ζούσαν σε διαφορετικά σημεία της Λαμίας ο καθένας και μάλιστα ένας παππούς ήταν απ’ τη Ροδίτσα. Διασταυρώνοντας τες αργότερα, με όσα διάβαζα άλλα, καταλάβαινα ότι αυτές που είχα ήταν ασφαλώς οι σωστές.
Το κύριο σημείο τους και κοινό, ήταν ότι τρεις Έλληνες, όταν έπιασαν το Διάκο και τον έφεραν στη Λαμία, τον έκλεισαν σ’ ένα παλιό κι εγκαταλειμμένο χάνι, εκεί που σήμερα έχει οικοδομηθεί το Λαογραφικό Μουσείο Λαμίας στην οδό Καλύβα – Μπακογιάννη. Αυτοί οι τρεις είχαν περάσει πίσω – δυτικά – στο χάνι και από δύο μισοχαλασμένα παραθυράκια είχαν παρακολουθήσει όλη τη νύχτα όλα όσα έγιναν μέσα στο χάνι, τα οποία και αναφέρω στη συνέχεια.:
Η καλλιέργεια του αμπελιού και τα παράγωγα του, αποτελούν ασχολίες που χάνονται στα βάθη της αρχαιότητας και είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την διαδεδομένη λατρεία του Διονύσου στους αρχαίους κατοίκους της περιοχής.Η διαδικασία της παραγωγής του τσίπουρου στην Βισαλτία,αποτελεί για τους κατοίκους μια πραγματική ιεροτελεστία,που τηρείται κάθε χρόνο, σχεδόν με θρησκευτική ευλάβεια!
Εν μέσω αρωματικών αναθυμιάσεων σταφυλιού,μαστίχας, γλυκάνισου και …Διονυσιακών ήχων, το απόσταγμα ρέει…Απόσταγμα γνώσης και εμπειρίας αιώνων…
Ο Νομπελίστας μας ποιητής Γιώργος Σεφέρης, έζησε στην Αίγυπτο – με μικρά διαλείμματα απουσίας – στα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, από το 1941 έως το 1944, ως διπλωματικός υπάλληλος του υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδος, και είχε την ευκαιρία να γνωρίσει τους Έλληνες πάροικους, και να ανακαλύψει την πνευματική πλευρά της ελληνικής κοινότητας.
Κατά την παραμονή του στην Αίγυπτο, έδωσε, μεταξύ άλλων, την περίφημη διάλεξή του για τον Μακρυγιάννη που παρουσιάζουμε σήμερα. Η διάλεξη δόθηκε στις 16 Μαΐου 1943 στο “Ριάλτο” της Αλεξάνδρειας και επαναλήφθηκε στις 19 Μαΐου στο Κάιρο.
ΤΗΝ ΠΑΛΙΑ συνοικία του Μακρυγιάννη την ξέρουν όλοι οι Αθηναίοι. Τη δράση του αγωνιστή του ’21, του πρωτεργάτη της Γ’ Σεπτεμβρίου και του κατάδικου των στρατοδικείων του Όθωνα, την ξέρουν όσοι μελέτησαν τα χρονικά της Επανάστασης και της βαυαροκρατίας. Είναι όμως λιγοστοί εκείνοι που πρόσεξαν πως ο Μακρυγιάννης μας άφησε ένα πολύ σημαντικό βιβλίο -την ιστορία της ζωής του- ίσως επειδή ήταν ένας αγράμματος.
Τον Μακρυγιάννη των Απομνημονευμάτων τον αγάπησαν πραγματικά μερικοί νέοι που άρχισαν να δημοσιεύουν ύστερα από τη μικρασιατική καταστροφή. Δε νομίζω πως θα γελαστώ πολύ αν προσθέσω πως η φωνή του μπαίνει δειλά και ψιθυριστά στην ελληνική ζωή ανάμεσα στα 1925 και στα 1935. Κι αυτό δεν μπορούσε να φανεί στο πλατύ κοινό. Οι νέοι που μεγάλωσαν στον περασμένο παγκόσμιο πόλεμο και ήταν ακόμη στην ακμή της ηλικίας τους όταν άρχισε η σημερινή κρίση, δεν πρόφτασαν ούτε το έργο τους να ωριμάσουν ούτε να αποκαταστήσουν τη δική τους ιεραρχία πνευματικών αξιών όπως την ήθελαν. Και όμως είναι γνωστό σε όσους ενδιαφέρθηκαν να παρακολουθήσουν τα ελληνικά ρεύματα στα μεσοπολεμικά εκείνα χρόνια, πως με τη μικρασιατική καταστροφή αρχίζει στον τόπο μας μια περίοδος ιδεολογικών ισολογισμών και μετατροπών που μπορεί να παραβληθεί με την περίοδο, της αναμόρφωσης που ακολούθησε τον πόλεμο του ’97. Τις προσπάθειες αυτές τις σκέπασε ή τις ετοιμάζει οξύτερες ο σημερινός αγώνας. Γι’ αυτό και ο Μακρυγιάννης, που βρήκε μια φορά το δρόμο της καρδιάς των νέων, θα πρέπει να περιμένει να καθαρίσει πάλι ο ουρανός για να πάρει τη θέση που του αξίζει.
Αισθάνομαι -και πιστεύω πως το αισθανόσαστε και σεις -ότι με τέτοιες συνθήκες μου είναι δύσκολο, μέσα στο διάστημα μιας σύντομης ομιλίας, να σας πείσω για τη σημασία του βιβλίου του Μακρυγιάννη, ή τουλάχιστο να σας δείξω το μονοπάτι που ακολούθησα για να νιώσω ένα τόσο αγνοημένο έργο. Είμαι, με κάποιον τρόπον, ο πρώτος μάρτυρας που ακούτε για μιαν άγνωστη υπόθεση. Έτσι θα ήθελα να σας παρακαλέσω να προσέξετε χωρίς προκατάληψη τις λίγες περικοπές που θα σας διαβάσω από το κείμενο του Μακρυγιάννη και να μου δώσετε την καλή σας προαίρεση.
του Ιωάννη Χρ. Γιαννάκενα
διευθυντή των εκδόσεων Πελασγός
Αναφορά σε ένα βιβλίο μου που γράφτηκε το 1989 και εξεδόθη το 1992. Αφιερώνεται στους σκλαβωμένους αδελφούς μας του Βορρά.
Οι εκδόσεις «Πελασγός» προσφέρουν στο αναγνωστικό κοινό το παρόν βιβλίο σε μία εποχή που η κατάσταση στα Βαλκάνια χαρακτηρίζεται από όλους ως ρευστή και από πολλούς ως επικίνδυνη για την ειρήνη στην περιοχή. Οι αναταραχές, τα μειονοτικά θέματα και το «άνοιγμα» των Ανατολικών χωρών υπό την σκέπη της «Περεστρόικα», δεν έδωσαν μόνον αφορμή για κάθε λογής «σενάρια», αλλά επέτρεψαν επιπλέον σε ορισμένους την δυνατότητα προβολής «ανύπαρκτων» διεκδικήσεων, διεκδικήσεων που ως απεδείχθη προέβαλλαν στο παρελθόν συστηματικά και προγραμματισμένα.
Η Μακεδονία μας γνώρισε πολλές περιπέτειες. Το πόνημα παρουσιάζοντας την σημαντική στρατιωτικοπολιτική της σημασία, δίδει απάντηση στην πολυτάραχη διαχρονική της ύπαρξη. Σήμερα, ακρωτηριασμένη, ευρίσκεται και πάλι στην δίνη των εξελίξεων στα Βαλκάνια. Η γείτων Βουλγαρία ανέπτυξε έντονη δράση, αλλοιώνοντας την Ιστορία της Μακεδονίας, αρκετές δεκαετίες πριν ακόμη ξεκινήσουν τις διεκδικήσεις τους οι σύγχρονοι επήλυδες. Τα Σκόπια, με την επίσημη, ή μη, κάλυψη του Βελιγραδίου ανέπτυξαν στο εξωτερικό μία συστηματική προπαγάνδα «με μυαλό και χρήμα», προβάλλοντας παραβιάσεις «δικαιωμάτων» ανύπαρκτων μειονοτήτων στην … Μακεδονία του Αιγαίου, αλλοιώνοντας συγχρόνως και για πολλά χρόνια την ιστορία της γης του Μεγαλέξανδρου και του Παύλου Μελά.
Οι ορέξεις των Σκοπίων, η νέα επιβουλή κατά της Μακεδονίας δημιουργεί σοβαρά προβλήματα με απρόβλεπτες εμπλοκές και εξελίξεις σε μία περιοχή που έχει ανάγκη από την καλλιέργεια ειλικρινούς και γονίμου κλίματος φιλίας και καλής γειτονίας. Όπως τονίζεται και στην παρούσα έκδοση, όποια και αν είναι τα «σενάρια απειλής» που ενδιαφέρουν τα βόρεια σύνορά μας, απαιτείται έντονη ελληνική δραστηριότητα, απόκρουση της προπαγάνδας (σε κάθε επίπεδο) μία και η απώλεια και του κομματιού της Μακεδονικής γης που κρατήσαμε μέχρι σήμερα ελεύθερο, θα είναι καταστροφική για την Ελλάδα.
«Βόρειος Μακεδονία», μία μελέτη-απάντηση στα Σκόπια, δυναμική και πάντα επίκαιρη, δίδοντας την εσκεμμένα άγνωστη ιστορική ελληνική παρουσία στα εδάφη της Μακεδονίας με τα φυσικά πραγματικά της όρια, αυτά που αποτελούν πάλι το «μήλο της Έριδος» για τις ίδιες δυνάμεις που απλώς παρουσιάζονται σήμερα με «αλλαγμένο» προσωπείο, ύστερα από την κατάρρευση του πολιτικού συστήματος.
Του καθηγητή του πανεπιστημίου Καλαβρίας Ι. Κορίνθιου
Τη μισή χιλιετία ζωής και δυναμικής παρουσίας του Ελληνισμού στην περιοχή καταγράφει το βιβλίο «Οι Έλληνες της Νάπολης και της Νοτίου Ιταλίας από τον 15ο έως τον 20ό αιώνα», («I greci di Napoli e del Meridione d’ Italia dal XV al XX secolo») του καθηγητή του πανεπιστημίου Καλαβρίας Ιωάννη Κορίνθιου.
Το βιβλίο, καρπός έρευνας 30 χρόνων στο αρχείο της Αδελφότητας των Ελλήνων στη Νάπολη και σε άλλες ιταλικές και ελληνικές πηγές, καλύπτει «ιστοριογραφικό κενό», όπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο ίδιος ο κ. Κορίνθιος.
Το μνημειώδες, 800 σελίδων βιβλίο, κυκλοφόρησε στα ιταλικά από τον οίκο της Σαρδηνίας AM&D Edizioni και γίνονται προσπάθειες να εκδοθεί στα ελληνικά, αλλά και στα αγγλικά, καθώς εκδήλωσαν ενδιαφέρον ομογενείς από την Αμερική.
Σε ένα από τα μεγαλύτερα μεταναστευτικά κύματα μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, τη διετία 1532-1534, 8.000 Έλληνες εκκένωσαν τις εστίες τους στη Μεθώνη και την Κορώνη μετά την είσοδο των Τούρκων και από αυτούς οι 5.000 εγκαταστάθηκαν στη Νάπολη.
«Ο υπόδουλος Ελληνισμός και ο απόδημος δεν ήταν στεγανά, ήταν συγκοινωνούντα δοχεία», τόνισε ο κ. Κορίνθιος. Στην Τουρκοκρατία, οι εστίες της διασποράς υπέθαλπαν τα εθνεργετικά σχέδια στην Ήπειρο και τον Μοριά, όπου υπήρχε διαρκής επαναστατικός οργασμός, γιατί εκεί η γεωγραφία δυσχέραινε την καταστολή των εξεγέρσεων. Πολλοί Έλληνες της Νάπολης ενέχονταν στις κινήσεις του κατασκοπευτικού δικτύου των Ισπανών, οι οποίοι ανέπτυσσαν αντιτουρκική δράση.
Από το 1735,το Βασίλειο της Νάπολης αποφάσισε τη στρατολογία μισθοφόρων από τη Βόρεια Ελλάδα με τους οποίους ο βασιλιάς Κάρλος των Βουρβώνων συγκρότησε ένα Βασιλικό Μακεδονικό Σύνταγμα (Reggimento Real Macedone), υπό τις διαταγές του Κεφαλλονίτη κόντε Γεωργίου Χωραφά και στη συνέχεια του Βορειοηπειρώτη Στρατή Γκίκα. Το Σύνταγμα αυτό παρέμεινε στην υπηρεσία των Βουρβώνων μέχρι το 1820.
Πώς θα σας φαινόταν όμως η κόρη σας ή ο υιός σας, όταν γύριζε στο σπίτι και σας έλεγε με βαρύγδουπο ύφος και με σιγουριά …πρύτανη Πανεπιστημίου ότι «ο Μέγας Αλέξανδρος και ο πατέρας του δεν ήταν Έλληνες»;
Και ρωτάς σαν γονέας: «Πού το έμαθες αυτό παιδί μου;»
«Στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Το έλεγε ο καθηγητής στους φοιτητές και εμείς ακούγαμε.»
«Ποιος καθηγητής;»
«Ο κύριος Κ….»
Σύμφωνα με το υιό μου, ο καθηγητής μίλαγε για ένα ιστορικό θέμα και μέσα στη συζήτηση ανέφερε ότι ο Μέγας Αλέξανδρος δεν είναι Έλληνας και ελληνοποιήθηκε από τον Αριστοτέλη!
Δεν είμαι ιστορικός για να μπω σε αυτή την αντιδικία. Υπάρχουν συνάδελφοι του κ. Κ…. για να αναλύσουν αν ο Μέγας Αλέξανδρος είναι Έλληνας ή όχι.
Ζητούμε όμως από τον υπουργό Παιδείας και από τον Πρύτανη του πανεπιστημίου, να μας απαντήσει αν στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο λέει ο κάθε καθηγητής την προσωπική του άποψη, αν μπορεί ένας καθηγητής να υπονομεύει την Ελλάδα εκ των έσω και αν ο ελληνικός λαός είναι υποχρεωμένος να πληρώνει τέτοιους καθηγητές για να υπονομεύουν την πατρίδα μας. Εγώ σαν απλός Έλληνας θεωρώ άλλο πράγμα υπονόμευση της πατρίδας και άλλο το να λες ελεύθερα την άποψή σου. Μπορείς να πας σε όποιο συνέδριο θέλεις. Κάνε οποιαδήποτε έρευνα ελεύθερα. Πήγαινε στα ιστορικά συνέδρια και εξέθεσε τις απόψεις σου ελεύθερα, διασταύρωσέ τες και μετά βγες και πες την άποψή σου στο αμφιθέατρο. Θεωρώ απαράδεκτο για εμάς τους απλούς κοινούς θνητούς να στέλνουμε τα παιδιά μας στο σχολείο και κάποιοι να τα αφελληνίζουν.
Αν παρόλα αυτά τα όσα μου μετέφερε ο μικρός είναι λάθος ή λάθος τα αντιλήφθηκε, ας γράψει κάτι ο κ. καθηγητής και ας το διαψεύσει.
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης, Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
Ενώ συνεχίζεται η διαδικασία εξόδου των δυνάμεων του ΡΚΚ από το τουρκικό έδαφος προς το B. Ιράκ, στα πλαίσια της διαδικασίας επίλυσης της χρόνιας διαμάχης τουρκικού στρατού και Κούρδων ανταρτών, όπως έγινε γνωστό από την τουρκική εφημερίδα, Aydınlık, αλλά και από τοπικούς παράγοντες, τις τελευταίες μέρες παρατηρείται μεταφορά μεγάλων στρατιωτικών δυνάμεων από τις νοτιοανατολικές επαρχίες όπου βρίσκονταν για να αντιμετωπίσουν τους Κούρδους αντάρτες προς τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας, δηλαδή προς τις μικρασιατικές ακτές του Αιγαίου απέναντι από τα ελληνικά νησιά καθώς και προς τα Ελληνοτουρκικά σύνορα της Α Θράκης.
Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις της τουρκικής εφημερίδας στρατιωτικές δυνάμεις από την περιοχή του Σιρνάκ στην νοτιοανατολική Τουρκία καθώς και από τις περιοχές που συνορεύουν με το Ιράκ, μετακινούνται με μεγάλες αυτοκινητοπομπές προς τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας.
Οι μετακινήσεις αυτές εντάσσονται στο σχέδιο της ανακωχής με τους Κούρδους αντάρτες και στον γενικότερο σχεδιασμό του τουρκικού Γενικού Επιτελείου να μεταφέρει μεγάλες δυνάμεις προς τα δυτικά αποσυμφορίζοντας την νοτιοανατολική Τουρκία μετά την εκεχειρία που έχει επιτευχθεί με το ΡΚΚ κατόπιν προσωπικής πρωτοβουλίας του Αμντουλάχ Οσταλάν.
Οι πληροφορίες και οι εικόνες που μεταδίδονται σε επιλεγμένα τουρκικά ΜΜΕ, δείχνουν μεγάλες αυτοκινητοπομπές από τις περιοχές του Μαρντίν, Νουσαϊμπίν και του Σιρνάκ, να κατευθύνονται προς τα δυτικά.
Οι αυτοκινητοπομπές αυτές που αποτελούνται από μεγάλα TIR του τουρκικού στρατού μεταφέρουν στρατιωτικές μονάδες, τεθωρακισμένα τανκ και πολεμικό υλικό που προορίζονταν για την αντιμετώπιση του ΡΚΚ.
Το εντυπωσιακό είναι πως οι αναφορές αποκαλύπτουν ότι και από άλλες επαρχίες όπου τα τελευταία χρόνια είχαν γίνει επίκεντρο σκληρών πολεμικών συγκρούσεων μεταξύ του τουρκικού στρατού και των Κούρδων ανταρτών εκκενώνονται σταδιακά από μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις που κατευθύνονται προς τα δυτικά σύνορα.
Σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα, η συμφωνία μεταξύ του Κούρδου ηγέτη Αμπτνουλάχ Οσταλάν και του ΑΚΡ, δηλαδή του ισλαμικού κόμματος του Ταΐπ Ερντογάν, προβλέπει την σταδιακή μεταφορά μεγάλων στρατιωτικών δυνάμεων από τα ανατολικά προς τα δυτικά.
Ο Εθνικός Δρυμός Πίνδου «Βάλια Κάλντα» είναι ένας από τους σπουδαιότερους και πιο παρθένους Δρυμούς της Ελλάδας. Ιδρύθηκε με το Β.Δ. 487/1966 (ΦΕΚ 120/Α΄/66) με σκοπό την προστασία της πλούσιας χλωρίδας και πανίδας. Έχει έκταση περίπου 69.000 στρέμματα που χωρίζονται στον πυρήνα και την περιφερειακή ζώνη του δρυμού. Βρίσκεται στην οροσειρά της Πίνδου στα όρια των νομών Γρεβενών και Ιωαννίνων.
Περιλαμβάνει την κοιλάδα της Βάλια Κάλντα, η οποία βρίσκεται σε υψόμετρο 1400 περίπου μέτρα και περιτριγυρίζεται από τα βουνά Λύγκος και Μαυροβούνι (Φλέγκα 2.159 μέτρα) μέχρι και τις κορυφές του βουνού Αυγό (Υψ. 2177 μέτρα). Την κοιλάδα διασχίζουν αρκετά ρέματα με σημαντικότερο το Αρκουδόρεμα, το οποίο αποτελεί παραπόταμο του Αώου.
Το όνομα «Βάλια Κάλντα» σημαίνει στα βλάχικα ζεστή κοιλάδα. Προφανώς ο δρυμός πήρε το όνομά του κατ’ ευφημισμό, λόγω του ότι αποτελεί μία από τις πιο κρύες και υγρές περιοχές της Ελλάδας. Το κλίμα είναι ορεινό-μεσογειακό, από τα πλουσιότερα στην Ελλάδα σε κατακρημνίσματα(1.500mm/έτος) και χιονοπτώσεις. Τα καλοκαίρια είναι δροσερά με αρκετές τοπικές βροχές. Η νέφωση είναι υψηλή και οι παγετοί συνηθισμένοι από τον Οκτώβριο μέχρι τον Μάϊο, ενώ το χιόνι καλύπτει τον Δρυμό 7 με 8 μήνες το χρόνο.
Αρχαιολόγοι για Συμμετοχή σε Έργο στην Περιοχή Αμύνταιου Φλώρινας
Ζητούνται 100 πτυχιούχοι Τμημάτων Ιστορίας – Αρχαιολογίας με ειδίκευση στην Αρχαιολογία για συμμετοχή σε έργο αναφορικά με σωστικές ανασκαφικές εργασίες του προϊστορικού οικισμού Ανάργυροι ΧΙ στην περιοχή Αμυνταίου Φλώρινας υπό την επιστημονική επίβλεψη της ΚΘ’ ΕΠΚΑ.
Οι ανασκαφικές έρευνες.
Η παρούσα ανασκαφική έρευνα λαμβάνει χώρα στο ορυχείου πεδίου Αμυνταίου. Αποτελεί τη συνέχεια ενός εκτεταμένου σωστικού έργου της ΚΘ΄ ΕΠΚΑ στο συγκεκριμένο χώρο, το οποίο ξεκίνησε από το έτος 2003 και οδήγησε στον εντοπισμό και την ανασκαφή δεκάδων θέσεων αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Η έρευνα κατά το τρέχον διάστημα θα εστιαστεί στον προϊστορικό οικισμό Ανάργυροι ΧΙ και ειδικότερα στην 4η και 5η ζώνη ανασκαφής. Ήδη η συστηματική διερεύνηση των προηγούμενων ζωνών του οικισμού των Αναργύρων ΧΙ αποκάλυψε τμήμα εγκατάστασης της Εποχής του Χαλκού, με λείψανα τάφρων, οικιστικών συνόλων, αποθηκευτικών λάκκων κλπ. Η συνέχιση και ολοκλήρωση του σωστικού έργου, θα επιτρέψει τη συγκέντρωση άφθονου υλικού και πλήθους δεδομένων και θα βοηθήσει σε μέγιστο βαθμό στην σύνθεση της συνολικής εικόνας της προϊστορίας στον περιβαλλοντικά ιδιαίτερο χώρο των τεσσάρων λιμνών.
Παροχές:
Καλύπτεται Διαμονή σε ξενοδοχεία της περιοχής
Μεταφορά με λεωφορείο από και προς το χώρο της ανασκαφής
Η ληξιαρχική πράξη θανάτου του, η οποία υπογράφεται από τον Δήμαρχο Αθηναίων Εμμανουήλ Κουτσικάρη ως Ληξίαρχη, ανάφερει πως απεβίωσε «ο Αντιστράτηγος Ιωάννης Μακρηγιάννης ετών 68 έγγαμος σύζυγος Αικατερίνης υπό γενικής ατροφίας».
Ο Γιάννης Μακρυγιάννης του Δημητρίου και της Βασιλικής γεννήθηκε στο Αβορίτι Δωρίδας τον Ιανουάριο του 1797. Το πραγματικό όνομα του ήταν Ιωάννης Τριανταφύλλου (ή Τριανταφυλλοδημήτρης – το Μακρυγιάννης είναι παρωνύμιο που οφειλόταν στο ψηλό ανάστημά του). Το 1804 σε ηλικία 7 ετών αναγκάστηκε να καταφύγει με την οικογένειά του στη Λιβαδειά, ύστερα από το φόνο του πατέρα του από τουρκαλβανούς του Αλή Πασά.
Από τότε αναγκάστηκε να δουλέψει για να επιβιώσει και πέρασε επώδυνα και στερημένα παιδικά χρόνια. Αρχικά εργάστηκε ως ψυχογιός ως το 1811. Το 1811 εγκαταστάθηκε στην Άρτα, όπου δούλεψε αρχικά ως επιστάτης στο υποστατικό του συμπατριώτη του Θανάση Λιδωρίκη και στη συνέχεια ασχολήθηκε με το εμπόριο και απέκτησε αξιόλογη περιουσία, την οποία πρόσφερε αργότερα στον Αγώνα.Το 1820 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και το 1821 οργάνωσε στρατιωτική ομάδα 18 ανδρών από την Άρτα και εντάχθηκε στο σώμα του Γώγου Μπακόλα. Συμμετείχε σε πολλές στρατιωτικές επιχειρήσεις δείχνοντας ιδιαίτερη ανδρεία και μεγάλες στρατιωτικές ικανότητες και διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην Επανάσταση. Πολέμησε σε πολλές μάχες, τραυματίστηκε πολλές φορές, συχνά βαριά. Οι πληγές του οδήγησαν το κορμί του σε σταδιακή σήψη, η οποία τον συνόδευε για την υπόλοιπη ζωή του. Μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους και την άφιξη του Καποδίστρια το 1828 διορίστηκε Γενικός Αρχηγός της Εκτελεστικής Δύναμης της Πελοποννήσου, θέση την οποία έκρινε ως υποτιμητική σε σχέση με τη συνολική προσφορά του και η οποία τον οδήγησε σε πικρία.
Την περίοδο εκείνη ο Μακρυγιάννης έμαθε να γράφει, και άρχισε στις 26 Φεβρουαρίου 1829 να γράφει τα Απομνημονεύματά του, τα οποία θεωρήθηκαν από τους ιστορικούς της νεοελληνικής λογοτεχνίας ως πρότυπο γλωσσικού ύφους και αφηγηματικής τεχνικής και τον τοποθέτησαν στο χώρο του έντεχνου λόγου. Το 1831 μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια, τον οποίο θεωρούσε υπαίτιο για την άδικη στάση του κράτους έναντι των αγωνιστών του ’21, αποδέχθηκε με ενθουσιασμό την εκλογή του Όθωνα ως βασιλιά της Ελλάδας. Απογοήτευση δοκίμασε και από τη στάση του Όθωνα και από τον τρόπο διακυβέρνησης της Αντιβασιλείας. Τότε αποσύρθηκε στο σπίτι του (στη σημερινή περιοχή της Αθήνας που φέρει το όνομά του) μαζί με τη γυναίκα του Αικατερίνη Σκουζέ, με την οποία απέκτησε δώδεκα παιδιά, 10 αγόρια και δύο κορίτσια. Επανήλθε στον πολιτικό χώρο λίγο αργότερα και ως το 1834 εκλέχτηκε κατ’ επανάληψη δημοτικός σύμβουλος της Αθήνας, η οποία ήδη είχε γίνει πρωτεύουσα του κράτους.
Οι ενέργειές του για παραχώρηση Συντάγματος οδήγησαν σε κατ’ οίκον περιορισμό του, συνέχισε ωστόσο να αγωνίζεται και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην εξέγερση της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843. Το 1851 συνελήφθη με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας και ύστερα από δίκη καταδικάστηκε σε θάνατο. Η ποινή του τελικά δεν εκτελέστηκε και ο ίδιος αποφυλακίστηκε το 1854 με ενέργειες του Δ. Καλλέργη. Από τότε αποσύρθηκε στο σπίτι του και μόνο μετά την έξωση του Όθωνα ξαναπήρε τιμητικά τον τίτλο του υποστράτηγου και το 1864 του αρχιστράτηγου. Την ίδια χρονιά εκλέχτηκε πληρεξούσιος Αττικής με απόφαση της Εθνικής Συνέλευσης. Η υγεία του όμως ήταν κλονισμένη από τις κακουχίες, τους τραυματισμούς κατά την Επανάσταση και τις σκληρές συνθήκες της φυλακής. Έτσι εγκατέλειψε την ενεργό δράση και αποσύρθηκε στο σπίτι του. Πέθανε στην Αθήνα στις 27 Απριλίου του 1864. Στο λογοτεχνικό του έργο ανήκουν επίσης τα Οράματα και θάματα, γραμμένα κατά τη διετία 1851 – 1852.
Έξι πρών Αρχηγοί ΓΕΝ με μια αιχμηρή επιστολή προς τον πρωθυπουργό Α.Σαμαρά, θέτουν μία σειρά κρίσιμων ζητημάτων που άπτονται της πολιτικής Εθνικής Ασφάλειας την οποία έχει επιβαρύνει η πολιτική της κυβέρνησης..
Η επιστολή προς τον πρωθυπουργό υπογράφεται από τους επίτιμους Α/ΓΕΝ Λ.Βασιλικόπουλο, Ε.Λαγάρα, Ε.Στάγκα, Γ.Ιωαννίδη, Δ.Γούση και Κ.Χρηστίδη. Οι Αρχηγοί του επισημαίνουν τα τεράστια προβλήματα που έχουν προκληθεί από την πολιτική εξαθλίωσης που έχει επιβάλει η τρόικα και ζητούν αλλαγή της θέτοντας ζητήματα που άπτονται της επιχειρησιακής ετοιμότητας των ΕΔ.
Ολόκληρη η επιστολή έχει ως εξής:
Αθήνα 23 Απριλίου 2013
Προς τον Πρόεδρο της Κυβερνήσεως
Κύριον Αντώνιο Σαμαρά
Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ
Την 14η Απριλίου του 2011 με αφορμή την σταδιακά αποκαλυφθείσα δεινή οικονομική κατάσταση της χώρας, συνεπεία της επί σειράν ετών κακής διαχειρίσεως των δημοσίων πραγμάτων με τις γνωστές οδυνηρές συνέπειες για τον Ελληνικό λαό, επτά τον αριθμό Επίτιμοι Α/ΓΕΝ απέστειλαν προς τον τότε Πρωθυπουργό ανοικτή επιστολή, δια της οποίας υπέβαλλαν ορισμένες σκέψεις, που τους απασχολούσαν, σχετικά με την ΑΜΥΝΑ της χώρας στο πλαίσιο της καλπάζουσας οικονομικής κρίσεως.
Ετόνιζαν τότε οι Επίτιμοι Αρχηγοί στην επιστολή τους ότι δεδομένων των διεθνών προβλημάτων στην περιοχή μας και των εξ΄αυτών αυξανόμενων εθνικών απειλών, που αντιμετωπίζει η πατρίδα μας, οι Ένοπλες Δυνάμεις επιβάλλεται με κάθε θυσία να διατηρηθούν ακμαίες στο πρέπον επίπεδο ισχύος, ως βασικού υποβάθρου στήριξης των απαιτουμένων λεπτών χειρισμών της εξωτερικής μας πολιτικής επί των ζητημάτων αυτών δια της αποτροπής, αλλά και αποτελεσματικής ενεργούς αντιμετωπίσεως εάν εκ των πραγμάτων παραστεί τέτοια ανάγκη.
«Mη έγκυρες» χαρακτηρίζει τις Συνθήκες της Λοζάνης και των Παρισίων με τα οποία τα νησιά του Αιγαίου, πλην Ίμβρου, Τενέδου και ορισμένων βραχονησίδων περιήλθαν οριστικά στην Ελλάδα, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του βουλευτή από το Κοτσάελι, Lütfü Türkkan.
Η ερώτηση αφροούσε για το καθεστώς το οποίο ισχύει στα νησιά του Αιγαίου και αν αυτό διέπεται από τις συνθήκες της Λοζάνης του 1923 και των Παρισίων του 1946 (παραχώρηση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα), τόνισε ότι «το ζήτημα είναι θέμα ερμηνείας των σχετικών συνθηκών».
Είναι η πρώτη φορά που προβαίνει σε τέτοια συνολική αμφισβήτηση των συνθηκών που διέπουν το ιδιοκτησιακό καθεστώς των νησιών του Αιγαίου και σίγουρα είναι προεόρτιο αυτών που θα ακολουθήσουν με τις έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
Ο Νταβούτογλου δήλωσε συγκεκριμένα ότι«τα θαλάσσια σύνορα στο Αιγαίο με την Ελλάδα, δεν καθορίζονται από μια έγκυρη συμφωνία, ώστε να επιλύονται τα προβλήματα που δημιουργούνται μεταξύ των δύο πλευρών».
Μείωση, κατά 10,8% σημείωσαν οι εισαγωγές βασικών προϊόντων διατροφής στην Αλβανία το πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους, σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2012, σύμφωνα το Ινστιτούτο Στατιστικής (ΙΝSTAT). Είναι η πρώτη φορά που καταγράφεται διψήφια μείωση των εισαγωγών των προϊόντων αυτόν, κάτι που αποδείχνει ότι οι πολίτες μειώνουν το κόστος διατροφής τους.
Οι οικονομολόγοι δηλώνουν ότι η συρρίκνωση του εισοδήματος, αλλά και η αβεβαιότητα λόγω της κρίσης, έχουν αλλάξει τη συμπεριφορά των καταναλωτών, οι οποίοι δείχνουν τάσης να μην ξοδεύουν και να κάνουν περισσότερη οικονομία. Τα τελευταία επίσημα στοιχεία εξάλλου, δείχνουν ότι οι εμπορικές συναλλαγές με το εξωτερικό, έχουν μειωθεί, αφού, σύμφωνα με το INSTAT, το πρώτο τρίμηνο οι εισαγωγές ήταν 11,1% μειωμένες, από την ίδια περίοδο του 2012.
Σύμφωνα πάντα με το ινστιτούτο, αυτή είναι η ισχυρότερη υποχώρηση τα τελευταία 13 χρόνια, ενώ κάτω απ΄αυτές τις συνθήκες που διαμορφώνονται, έχουν αρχίσει να μειώνονται και οι επενδύσεις. Χαρακτηριστικό είναι και το γεγονός ότι το πρώτο τρίμηνο του έτους, οι εισαγωγές μηχανημάτων και εξοπλισμού μειώθηκαν κατά 11,5 %, σε σχέση πάντα με το 2012.
![](http://maccunion.files.wordpress.com/2012/06/btn_blue_122x44.gif?w=122")
Ένωση Μακεδόνων Κέρκυρας 
Πρόσφατα σχόλια