Μητροπολίτης Κονίτσης: ο υπουργός Πάνος Παναγιωτόπουλος, μου είπε ΨΕΜΑΤΑ.

                                                                                                       
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ,
ἔκανε τὶς ἀκόλουθες Δηλώσεις :
   « Μὲ ὀδύνη βαθειὰ καὶ μὲ ἀγωνία μεγάλη πληροφοροῦμαι, ὅτι ἔχει δρομολογηθῆ ἡ κατάργηση τοῦ ἱστορικοῦ 583 Τ.Π. Κονίτσης. 
α) Ἡ ὀδύνη μου ὀφείλεται στὸ ὅτι ὁ ὑπουργὸς Ἐθνικῆς Ἀμύνης  κ. Πάνος Παναγιωτόπουλος ἀποδεικνύεται ἀσυνεπὴς καὶ ψευδόμενος πρὸς ὅσα μὲ διεβεβαίωνε τὸν περασμένο Ὀκτώβριο στὸ Μοναστήρι τῆς Πελαγίας, στὴν περιοχὴ Θηβῶν.
Εἶχαν προηγηθῆ τὰ θυρανοίξια τοῦ ναΐσκου τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος εἰς τιμὴν καὶ μνήμην τοῦ ἐκ Κονίτσης ἥρωος σμηναγοῦ Παντελῆ Γκέλη, πεσόντος εἰς τὸ Ἀκραίφνιον Θηβῶν ἐν ὥρᾳ καθήκοντος. Στὸ ὡς ἄνω Μοναστήρι, μετὰ τὸ γεῦμα ποὺ παρετέθη ἀπὸ τὶς Μοναχές, γενομένης συζητήσεως καὶ σὲ ἐπίμονες δικές μου ἐρωτήσεις ὁ κ. ὑπουργὸς μοῦ ἐδήλωσε, ἐνώπιον, μάλιστα, καὶ διαφόρων ἐπισήμων, ὅτι τὸ 583 Τ.Π. Κονίτσης δὲν πρόκειται μὲ κανένα τρόπο νὰ κλείσῃ. Πρόσθεσε δέ, ὅτι πολὺ σύντομα θὰ ἐπισκεπτόταν τὴν ἀκριτική μας Ἐπαρχία …

Ο ΠΙΕΡΟ ΠΑΡΙΝΙ KAI H ΙΤΑΛΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ.

Του Δημοσθένη Κούκουνα

Με τη χρονική περίοδο της ιταλικής κατοχής στην Επτάνησο συνδέθηκαν κυρίως δύο πρόσωπα: Ο Ιταλός Πιέρο Παρίνι και ο Έλληνας Ιωάννης Καποδίστριας. Ο πρώτος διατήρησε τη θέση του επί 27 συναπτούς μήνες και ο δεύτερος επί 16 μήνες. Μεταξύ τους υπήρχε από την προπολεμική περίοδο προσωπική γνωριμία και σήμερα μπορεί να υποστηριχθεί ότι δεν είχαν κοινούς στόχους, ενώ στη διάρκεια της 16μηνης συνεργασίας τους, ο ένας ως αρχηγός του Γραφείου Πολιτικών Υποθέσεων των Ιονίων Νήσων εν είδει πολιτικού διοικητή, ο δε άλλος ως νομάρχης Κέρκυρας, είχαν συχνές συγκρούσεις, ώστε σε μια δεδομένη στιγμή ο εκρηκτικός Παρίνι να τον αποπέμψει αιφνιδιαστικά.

Αγωνιζόταν να προετοιμάσει την προσάρτηση ο ενθουσιώδης φασίστας Παρίνι, ενώ ο συντηρητικός αριστοκράτης Καποδίστριας ενδιαφερόταν για να εξασφαλίζει την επιβίωση του τοπικού πληθυσμού.

Από τα παιδιά της πιάτσας.

… Λες έχω αμπέλια και χωράφια και σπίτια και γης. Κουράδες έχεις. Κανένας άνθρωπος δεν έχει γη. Η γης έχει εμάς και σπάει κέφι μαζί μας, άσε που την ενοχλάμε κάθε λίγο σαν κοτόψειρες. Δύναμη; Μπούρδες. Ίδρωσες να κάνεις μια πολυκατοικία 46 διαμερίσματα και πλακώνει ένας σεισμός και στην κάνει λιάδα. Πήρες παρασήματα και χειροκροτήματα και ζήτω και έρχεται αδερφάκι μου ένα τόσο δα μικρόβιο από συνάχι και σε κάνει μια πτωματάρα χωρίς να το καταλάβεις.

Έβαλες παρά στην μπάντα και διέταξες κόσμο κάντε έτσι ρε μερμήγκια ασήμαντα, και σε πιάνει ένα κόψιμο και είσαι ρεζίλης στην λεκάνη του καμπινέ. Κάνεις το δυνατό κι έτσι και πιάσει μια παγωνιά τρέμεις σαν παλιόσκυλο και από την άλλη μεριά, μια μολόχα, ένα χορταράκι ασήμαντο, κάθεται όλη νύχτα και τρώει τους αέρηδες και το χιονιά και το πρωί είναι φρέσκο και δεν τούγινε τίποτα. 

Πούν’ η δύναμή σου ρε φιόγκο κάτου από τούτο εδώ το Σύμπαν που μας πλακώνει με το βάρος του; Πούναι τα μεγαλεία σου και το τουπέ σου;

 Μια ανάποδη να πάρουνε τα πράματα, στα λεφτά, στα πολιτικά, στην υγεία, στα όλα που την βασίζεις, πας, ξεγράφτηκες και μήτε που θέλουνε να σε θυμούνται οι άλλοι. Πέθανες και περάσανε πενήντα χρόνια και μήτε κανένας ξέρει αν υπήρξες και αν έκανες και σε φοβηθήκανε και σε λογαριάσανε.

Τα παιδιά της πιάτσας (πρώτη δημοσίευση «Ταχυδρόμος» 1960-61) 

http://pisostapalia.blogspot.gr

Πρόσκληση στο 11ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΩΝ ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ

View this document on Scribd

Τουρκοσυναντήσεις στην ελληνική Θράκη…

Επαφές ΠΕΚΕΜ-ABTTF στην Κομοτηνή – και το «μπάτε σκύλοι αλέστε» συνεχίζεται!

Για τον Χαλήτ Χαμπίπογλου, πρόεδρο της αλυτρωτικής «Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Τούρκων Δυτικής Θράκης» (ABTTF), όσοι διαβάζετε«Προξενείο-Στοπ», προφανώς δεν χρειάζεστε άλλες…συστάσεις. Ο κύριος αυτός, που είναι ταγμένος (με το αζημίωτο) στην υπονόμευση της εθνικής μας κυριαρχίας στη Θράκη και στην σπίλωση της Ελλάδας στα διεθνή φόρα και που αποτελεί τον επόπτη όλων των φασιστικών «δυτικοθρακιώτικων» τουρκοσωματείων της Δυτικής Ευρώπης, αντί να κηρυχθεί persona non grata (μαζί και με αρκετούς ακόμη τουρκοχαφιέδες συναδέλφους του) μπαινοβγαίνει, όπως πολλές φορές έχουμε ξαναπεί, εντελώς ανενόχλητος στο ξέφραγο αμπέλι που λέγεται Ελλάδα.

Προ ολίγων ημερών λοιπόν ήταν και πάλι εδώ, κουβαλώντας μας και Ευρωπαίους μουσαφίρηδες (βλ. το πρόσφατο μας δημοσίευμα Νέο τουρκοσυνέδριο στην Κομοτηνή με συμμετοχή Ευρωπαίων!). Κατά τη διάρκεια όμως της παρουσίας του στην Κομοτηνή, οΧαμπίπογλου είχε και άλλες επαφές. Μία από αυτές μάλιστα είχε και…εκπαιδευτικό (λέμε τώρα) περιεχόμενο, αφού στις 6 Ιουνίου συναντήθηκε με τον Γκαλήπ Γκαλήπ, πρόεδρο της «Πολιτιστικής και Εκπαιδευτικής Εταιρίας Μειονότητας Δυτικής Θράκης» (ΠΕΚΕΜ).

Μεταλλαγμένες πατάτες και καλαμπόκι επίσημα στην ΕΕ.

Με πρόσφατη απόφαση του Επιτρόπου για την Υγεία και τους Καταναλωτές, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιτρέπει για δεύτερη φορά, 12 ολόκληρα χρόνια μετά την πρώτη, την καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένου οργανισμού (ΓΤΟ) στην Ευρώπη, της ποικιλίας πατάτας Amflora της γερμανικής χημικής βιομηχανίας BASF.

Παράλληλα, η Επιτροπή επέτρεψε την κυκλοφορία και μεταποίηση τριών ποικιλιών μεταλλαγμένου καλαμποκιού της Monsanto, ελέγχει για πιθανή έγκριση και άλλες ποικιλίες καλαμποκιού και ετοιμάζει πρόταση που θα δίνει μεγαλύτερα περιθώρια επιλογής στα κράτη-μέλη για το αν θα καλλιεργούν ΓΤΟ ή όχι.

Ακόμα και σε χώρες που αρνούνται την καλλιέργεια ΓΤΟ, όπως η Ελλάδα, οι οργανισμοί αυτοί μπορούν να φτάσουν στον καταναλωτή «έμμεσα». Μέσα από τυποποιημένα τρόφιμα, ή μέσα από προϊόντα ζώων που έχουν τραφεί με μεταλλαγμένες ζωοτροφές. Πολλά από τα πρώτα δεν ξεκαθαρίζουν σαφώς στην ετικέτα τους ότι περιέχουν ΓΤΟ (όπως προβλέπει η ευρωπαϊκή νομοθεσία), ενώ για τα δεύτερα δεν προβλέπεται καν αναγραφή της διατροφής των ζώων.

Δε θα σταθώ στα προβλήματα που ανακύπτουν από τη χρήση ΓΤΟ, για τα οποία πολύς λόγος έχει γίνει, αλλά στη μεγάλη δυσκολία πρόσβασης στην πληροφορία και το τεράστιο έλλειμμα ενημέρωσης του κοινού στον τομέα των τροφίμων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο, εν πολλοίς άγνωστος, Codex Alimentarius, ο περίφημος Κώδικας Διατροφής. Η ιστορία του Κώδικα αρχίζει το 1893, στην Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία, όταν διαπιστώθηκε ότι τα δικαστήρια χρειάζονταν κάποιες συγκεκριμένες κατευθύνσεις για να επιλύουν θέματα που σχετίζονταν με τα τρόφιμα. Αυτοί οι κανόνες έγιναν γνωστοί ως Codex Alimentarius και διατηρήθηκαν σε ισχύ μέχρι και τη διάλυση της Αυτοκρατορίας το 1918.

Τραχανάς : ένα παραδοσιακό – μοντέρνο ζυμαρικό

Τραχανάς : ένα παραδοσιακό – μοντέρνο ζυμαρικό

 

Η χώρα μας είναι η πρώτη διδάξασα στην παρασκευή και την χρήση του παραδοσιακού τραχανά και αναμφίβολα διεκδικεί τον τίτλο της χώρας με τη μεγαλύτερη ποικιλία ειδών τραχανά και πιάτων που τον έχουν ως βάση. Η διατροφή των Ελλήνων τα παλαιότερα χρόνια, βασίστηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό σε αυτό το εξαιρετικά θρεπτικό ζυμαρικό και δικαίως. Σήμερα, η καινούρια κουζίνα τον έβγαλε από την λήθη και την αφάνεια και τον κατατάσσει πια στα «γκουρμέ» ζυμαρικά.

Τα είδη του τραχανά :

• Ξινός τραχανάς : παρασκευάζεται από φρέσκο γάλα που έχει ξινίσει (αγελαδινό ή πρόβειο ή γίδινο) ή από αγελαδινό – πρόβειο γιαούρτι με την προσθήκη αλευριού από σιτάρι (πολύ ή λιγότερο «σπασμένο» όπως ο κρητικός ξινόχοντρος) ή από σιμιγδάλι. Σε κάποιες περιοχές της χώρας μας και ανάλογα με τις εκάστοτε συνταγές, χρησιμοποιείται στην παρασκευή του τραχανά μίγμα από σιτάρι και σιμιγδάλι. Επίσης είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί και προζύμι. Ανάλογα με το αλεύρι ή το σιμιγδάλι που χρησιμοποιείται, ο τραχανάς χρωματίζεται λευκός ή πιο κιτρινωπός αντίστοιχα.

Αναστάσιος: Πιστεύω ὅτι εἶναι ἱστορικό χρέος γιά τίς Ἐκκλησίες τῆς Εὐρώπης νά ὑψώνουν συχνότερα λόγο κριτικό γιά τή σύγχρονη οἰκονομική καί ἠθική κρίση..

Διαβάστε την επιστολή που απέστειλε ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, στον Γερμανό Επίσκοπο Martin Schindehute. Πρόκειται για μια επιστολή στήριξης προς τους λαούς που δοκιμάζονται και οδηγούνται σε εξαθλίωση, επιστολή που  καλεί όλες τις  Εκκλησίες της Ευρώπης να συμπαρασταθούν σ΄αυτούς που κλονίζονται και δοκιμάζονται.

«Ἀγαπητέ Bishop Martin,

Ἀπό τήν κοινή συμμετοχή μας στήν Κεντρική Ἐπιτροπή τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν,
γνωρίζω τήν εὐαισθησία σας γιά πιστότητα στόν εὐαγγελικό λόγο καί τήν τολμηρή ἄρθρωσή του σέ κρίσιμες στιγμές.
Γιά τοῦτο, ἀπεφάσισα νά Σᾶς ἀπευθύνω αὐτή τήν ἐπιστολή.

Ὅλοι παρακολουθοῦμε, τόν τελευταῖο καιρό, τήν πολύπλευρη οἰκονομική κρίση πού ἔχει ξεσπάσει στήν Εὐρώπη, ἀκολουθώντας τήν γενικότερη ἠθική κρίση ἀξιῶν. Στά εὔρωστα οἰκονομικά κράτη, ὅπως π.χ. στήν Γερμανία, πολύ συχνά ὑψώνονται διάφορες φωνές, κάποτε ὑπεροπτικές, ἕως καί ὑβριστικές, γιά λαούς οἱ ὁποῖοι αὐτή τή στιγμή δοκιμάζονται καί ὑποφέρουν. Δέν λείπουν βεβαίως καί οἱ ἄλλες φωνές πού δείχνουν κατανόηση καί συνιστοῦν σύνεση.

Ἀπό τήν πληροφόρηση πού διαχέεται, φαίνεται ὅτι ἐκείνη πού μένει ἀμέτοχη σ᾽ αὐτές τίς χῶρες εἶναι οἱ τοπικές Ἐκκλησίες. Δέν ἔτυχε νά ἀκουσθεῖ ἀδελφική συμπαράσταση ἀπό τά διακεκριμένα μέλη τῶν Εὐρωπαϊκῶν Ἐκκλησιῶν, πού ἔχουν παρρησία καί κύρος, λόγοι ἀλληλεγγύης σέ ἀδελφούς χριστιανούς τῆς Εὐρώπης, πού δοκιμάζονται, πού ὁδηγοῦνται στήν ἐξαθλίωση, ὄχι πάντοτε ἀπό δική τους εὐθύνη ἀλλά λόγω τῶν γενικωτέρων οἰκονομικο-πολιτικῶν συνθηκῶν.

Καί ὅμως, στίς οἰκουμενικές συναντήσεις μας, στίς πολλαπλές χριστιανικές Συνελεύσεις, τονίζουμε τήν ἀνάγκη ἀλληλεγγύης, τό χρέος νά βοηθοῦμε ὅσους ἀδίκως -ἤ καί δικαίως- πάσχουν (Ματθ. 25:35), ὑπογραμμίζοντας ὅτι χρειάζεται καταλλαγή, κατανόηση καί συμπαράσταση σ᾽ αὐτούς πού κλονίζονται.

ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΩΝ ΑΛΕΒΗΤΩΝ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ.

ΧΑΡΤΗΣ-ΑΛΕΒΗΤΩΝ

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Για άλλη μια φορά το ζήτημα των Αλεβητών της Τουρκίας ήρθε στην επικαιρότητα με τα τελευταία γεγονότα του Gazipark και τις διαδηλώσεις που έχουν αναστατώσει την γειτονική χώρα και στις οποίες σε πολλές περιπτώσεις πρωτοστατούν Αλεβήτες που θεωρούν ότι βρίσκονται υπό διωγμό από την ισλαμική κυβέρνηση του Ερντογάν. Παράλληλα και η πολιτική του Ερντογάν στον εμφύλιο της Συρίας αποτέλεσε άλλο ένα σοβαρό αίτιο του ξεσηκωμού των Αλεβητών που έβλεπαν τον Τούρκο πρωθυπουργό να στρέφεται κατά του Ασαντ ο οποίος ανήκει στην ίδια με αυτούς θρησκευτική αίρεση. Αλλά η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι είναι η ονομασία «Σουλτάνος Σελήμ ο γιαβούζ» που έδωσε ο Ερντογάν στην υπό κατασκευή τρίτη γέφυρα του Βοσπόρου και οποίος ήταν ο μεγαλύτερος σφαγέας των Αλεβητών της Μικράς Ασίας.
Σίγουρα το πρόβλημα των Αλεβητών είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της σύγχρονης τουρκικής ταυτότητας και για πολλούς ιστορικούς ανάγεται στην ρίζα των γενικότερων προβλημάτων της σημερινής ταυτότητας των κατοίκων της Μικράς Ασίας.  Η εμφάνιση και επικράτηση του Ισλάμ, πάνω σε ένα ελληνορθόδοξο χριστιανικό υπόβαθρο  απασχολεί κατά καιρούς έντονα την σημερινή Τουρκία και  είναι και αυτό άλλος ένας «κρίκος» στην αλυσίδα των προβλημάτων που δημιουργούν  τριγμούς, ενίοτε και «σεισμικές δονήσεις», στο σύγχρονο τουρκικό κατεστημένο.

ΖΕΑΣ ΑΛΕΥΡΙ – ΨΩΜΙ ΖΕΙΑΙ.

Προ ολίγου καιρού, ανεβάσαμε εδώ στο  «Φιλονόη καὶ  φίλοι» θέμα, με το «απαγορευμένο» σιτηρό των Ελλήνων, την Ζέα, της οποίας το ψωμί-φάρμακο, έθρεψε και μεγάλωσε χιλιάδες γενιές Ελλήνων κι όχι μόνο.

Ιπποφαές και Ζέα ήταν προϊόντα που ο Μέγας Αλέξανδρος είχε μαζί του στην εκστρατεία του στην Περσία, τυχαίο;

Είχαμε πει λοιπόν ότι μετά από έρευνα που είχε πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα από ζευγάρι γιατρών  το 1923, σχετικά με τις διατροφικές συνήθειες των Ελλήνων, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι, η βάση της υγιεινής διατροφής των Ελλήνων, ήταν το ψωμί Ζέας!!

Χωρίς ποτέ κανείς να μάθει (επισήμως) τον λόγο, ο Βενιζέλος, το 1928, πιθανόν ακολουθώντας «άνωθεν εντολές», μέσα σε μόνο 4 χρόνια, απαγόρευσε ΔΙΑ ΝΟΜΟΥ την καλλιέργεια του σιτηρού, με του οποίου το ψωμί  τάιζε ο Μέγας Αλέξανδρος τους στρατιώτες του για να μην αρρωσταίνουν και το αντικατέστησε με το σιτάρι, του οποίου το ψωμί, οι αρχαίοι Έλληνες, τάιζαν τα σκυλιά τους!

Αυτό το θέμα με συγκλόνισε όταν το διάβασα και ψάχνοντας στο διαδίκτυο, βρήκα τον άνθρωπο που ξαναέφερε μαζί με τους κ.κ ΝΙΚΟ ΚΟΛΕΟΓΛΟΥ [ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ] ΚΑΙ ΠΡΑΠΑΒΕΣΗ ΣΤΕΡΓΙΟ [ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΟΣ], ύστερα από τόσες δεκαετίες απαγορεύσεως στην Ελλάδα, τον σπόρο της Ζέας από την Κένυα (αν θυμάμαι καλά) και όχι μόνο αυτό, αλλά τον καλλιεργεί ο ίδιος  και μετά από δικές του ενέργειες, ήδη φούρνοι στην Θεσσαλονίκη, άρχισαν να φτιάχνουν και πάλι ψωμί Ζέας!!

«Κανάλι 6»: Οι ειδήσεις στα πομακικά δεν χαροποιούν τη Βουλγαρία και την Τουρκία.

Ξάνθη. Ο Κώστας Κανάτας, ιδιοκτήτης της ελληνικής τηλεόρασης «Κανάλι 6» που μεταδίδει δελτία ειδήσεων στην ‘πομακική’ γλώσσα, δήλωσε στο βουλγαρικό πρακτορείο ‘Φόκους’, ότι η Βουλγαρία και η Τουρκία «δεν βλέπουν ευχάριστα τις εκπομπές του για τους Πομάκους».

Η τηλεόραση «Κανάλι 6» που έχει έδρα την πόλη της Ξάνθης μετέδιδε ειδήσεις στην ‘πομακική’ γλώσσα επί τέσσερα χρόνια.

Ο Κώστας Κανάτας, δήλωσε ότι κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού θα σταματήσει τις πομακικές ειδήσεις, επειδή οι περισσότεροι από τους τηλεθεατές θα εργάζονται στα χωράφια και δεν θα μπορούν να τις παρακολουθήσουν.

Στο τέλος του καλοκαιριού, στις 15 Αυγούστου, θα αρχίσει πάλι να μεταδίδει την εκπομπή, τις ειδήσεις μας τις βλέπουν περίπου 7.000 τηλεθεατές, αλλά από το διαδίκτυο πολλοί περισσότεροι, τόνισε ο Κανάτας.

Ερωτηθείς κατά πόσον όταν άρχισε να μεταδίδει τις ειδήσεις στα ‘πομακικά’ υπήρξαν αντιδράσεις από τις γειτονικές χώρες, όπως η Βουλγαρία και η Τουρκία, ο Κώστας Κανάτας, δήλωσε ότι δεν υπήρξαν επίσημες αντιδράσεις, αλλά από ανεπίσημες συνομιλίες εκφράστηκε η δυσαρέσκεια της Βουλγαρίας και της Τουρκίας.

Εχέδωρος

Πεντηκοστή: μια ξεχωριστή γιορτή

Από Πεμπτουσία

”Εγώ θα είμαι μαζί σας πάντα, ως τη συντέλεια του κόσμου” (Ματθ.28.20)

Με αυτά τα λόγια αποχαιρετά ο Ιησούς τους μαθητές κατά την Ανάληψή του, στο όρος των Ελαιών. Η τελευταία του πράξη είναι ένας αποχωρισμός, αλλά ταυτόχρονα και μια υπόσχεση. Φαίνονται οι πράξεις αυτές αντιφατικές μεταξύ τους , αλλά δεν είναι τόσο: Ο Χριστός δεν θα είναι πλέον παρών με τον ”γνώριμο” τρόπο που ήξεραν οι Απόστολοι, αλλά τους υποσχέθηκε ότι δεν θα τους αφήσει ορφανούς, εγκαταλελειμμένους.

”Εγώ θα σας στείλω αυτό που υποσχέθηκε ο Πατέρας μου. Εσείς καθίστε στην Ιερουσαλήμ ωσότου ο Θεός σας οπλίσει με τη δύναμή του” (Λουκ. 24. 49). Η υπόσχεση εκπληρώθηκε. Την πεντηκοστή ημέρα μετά την Ανάσταση του Χριστού, η υπόσχεση λαμβάνει χώρα στην Ιερουσαλήμ, όπου οι μαθητές ήταν συναγμένοι με ομοψυχία και ανέμεναν την εκπλήρωση της επαγγελίας. Το Πνεύμα το Άγιο κατέρχεται στους μαθητές, ο Παράκλητος, ”Εκείνος θα φανερώσει τη δική μου δόξα, γιατί θα πάρει από αυτά που εγώ έχω και θα σας τα αναγγείλει.’Ολα όσα ανήκουν στον Πατέρα είναι δικά μου, γι’ αυτό σας λέω ότι το Πνεύμα θα πάρει από αυτά που έχω εγώ και θα σας τα αναγγείλλει” (Ιωαν. 16. 14-15).

Από τότε μέχρι σήμερα το Άγιο Πνεύμα μένει στην Εκκλησία. Με το να καθοδηγεί τους πιστούς του Χριστού, στην αληθινή πίστη και ζωή, αλλά ταυτόχρονα και να τον κάνει συνεχώς παρόντα στην Ευχαριστιακή Σύναξη των πιστών και κατ’ επέκταση στην καθημερινή ζωή του κάθε μέλους της Εκκλησίας.

Θα μου πείτε όλα αυτά τι σχέση έχουν με τον τίτλο του άρθρου; Για το γεγονός της Πεντηκοστής γνωρίζουμε. Μια απ΄ τα ίδια λοιπόν… Επιτρέψτε μου να μοιραστώ με τον κάθε αναγνώστη του μικρού αυτού κειμένου λίγες σκέψεις. Δεν επιθυμώ να το ονομάζω άρθρο, γιατί κατ’ εμέ είναι μια αφορμή- μορφή κοινωνίας με τον κάθε αναγνώστη.

Η Εκκλησία πάντοτε ζει όλα τα έργα της Θείας Οικονομίας σε κάθε Ευχαριστιακή της Σύναξη. Λίγο πριν την προσφορά της αναίμακτης λατρείας ο λειτουργός εξ ονόματος όλης της σύναξης των πιστών αναφωνεί: ”Με την ανάμνηση αυτής της σωτήριας εντολής και όσων άλλων έκανε και υπέφερε για μας, και ιδιαίτερα ενθυμούμενοι τον σταυρικό θάνατο, την ταφή, την ανάστασή του σε τρεις μέρες, την ανάληψή στους ουρανούς, την εγκατάστασή Του στα δεξιά Σου κι ‘ ακόμα την ένδοξη δεύτερη παρουσία Του….”

Τα αρχαία ελληνικά χειρόγραφα του Αγίου Όρους!

Από anti-ntp.net

Σε μια εποχή που η τυπογραφία άνηκε ακόμη στο μακρινό μέλλον, τα χειρόγραφα αποτελούσαν το μοναδικό τρόπο για να διασωθούν οι αρχαίες γνώσεις στο διηνεκές.

Στο Μεσαίωνα, μια εποχή σκοταδισμού και θρησκευτικού φανατισμού, ορισμένα μοναστήρια λειτούργησαν –σε πείσμα της… κατεστημένης θεοκρατικής αντίληψης– και ως «κιβωτοί γνώσεων» διαφυλάσσοντας τα αρχαία κείμενα με τη μορφή χειρογράφων.

Τα χειρόγραφα αυτά αντιγράφονταν από μοναχούς μέσα στο ημίφως των μοναστηριακών εργαστηρίων, στα περίφημα καλλιγραφεία. Τα περισσότερα αρχαιοελληνικά κείμενα που διασώθηκαν ως τις μέρες μας, είναι αποτέλεσμα των ακατάπαυστων αντιγραφών, που γίνονταν σ’ αυτά τα εργαστήρια από ορισμένους γενναίους μοναχούς.

Μοναχούς που έβαζαν σε κίνδυνο ακόμη και τη ζωή τους προκειμένου να διαφυλάξουν τις αρχαίες γνώσεις, που για κάποιους φανατικούς χριστιανούς θεωρούνταν «αιρετικές». Κι όμως, αυτές οι «αιρετικές» γνώσεις ήταν εκείνες που οδήγησαν στην αναγέννηση του Δυτικού πολιτισμού…

Ακόμη και στα σκοτεινά χρόνια του Μεσαίωνα, σε μια εποχή που κυριαρχούσε η αγραμματοσύνη, οι αγιορείτες μοναχοί έδιναν έμφαση στο γραπτό λόγο, θεωρώντας ότι συμβάλει στην πνευματική αναβάθμιση των ανθρώπων. Γι’ αυτό και έγραφαν, αντέγραφαν και διαφύλατταν χιλιάδες χειρόγραφα, όχι μόνο θεολογικού ή λειτουργικού χαρακτήρα, αλλά και «κοσμικών γνώσεων», οι οποίες κληροδοτήθηκαν από τους αρχαίους Έλληνες σοφούς.

Τα χειρόγραφα αυτά, πέρα από το περιεχόμενο τους, ήταν και διακοσμημένα με καλλιγραφίες, πράγμα που τα καθιστούσε αληθινά μνημεία τέχνης. Παρά τις καταστροφές και τις αφαιμάξεις που υπέστησαν, οι βιβλιοθήκες των μοναστηριών του Άθω κρύβουν έναν πραγματικό θησαυρό αρχαιοελληνικών γνώσεων. Σήμερα, στις μοναστηριακές βιβλιοθήκες του Αγίου Όρους φυλάσσονται περίπου 20.000 πολύτιμα χειρόγραφα, που περιμένουν υπομονετικά τους ειδικούς για να τα μελετήσουν…

Μακεδονία, Ο Ηρωισμός των Ελληνομακεδόνων

Από Ιστορία της Μακεδονίας

23-1-1907

Οι πραγματικοί ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ πολέμησαν για να ελευθερωθούν από τους Τούρκους κ. ΓΚΡΟΥΕΦΣΚΙ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΩΡΑ  ΣΥΜΠΛΟΚΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΙΚΟΝ ΣΤΡΑΤΟΝ

EΜΠΡΟΣ

Κομισιόν: Το πόσιμο νερό δεν ιδιωτικοποιείται

Από Έθνος

Το πόσιμο νερό δεν θα ιδιωτικοποιηθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διαβεβαίωσε σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εισακούγοντας μια πρωτοβουλία πολιτών που συγκέντρωσε ευρεία υποστήριξη από μέρους των πολιτών.

Η Right2Water, μια μη κυβερνητική οργάνωση η οποία πασχίζει η πρόσβαση στο πόσιμο νερό και στα δίκτυα αποχέτευσης να αναγνωριστεί ως ανθρώπινο δικαίωμα, συγκέντρωσε 1,5 εκατ. υπογραφές αξιώνοντας από την ΕΕ να μην προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση των δικτύων ύδρευσης και αποχέτευσης, όπως φέρεται να σχεδίαζε «μυστικά», σύμφωνα με δημοσιεύματα. Το θέμα είχε προκαλέσει κατακραυγή στη Γερμανία.

Η ιδιωτικοποίηση του πόσιμου νερού «δεν ήταν ποτέ στις προθέσεις (της ΕΕ), δεν υπήρξε ποτέ πραγματικότητα», επέμεινε σήμερα ο Επίτροπος αρμόδιος για θέματα εσωτερικής αγοράς Μισέλ Μπαρνιέ.

Το θέμα ανέκυψε διότι το νερό αναφέρθηκε ως ένα πεδίο ανάμεσα σε διάφορα άλλα για τα οποία η Επιτροπή επεδίωκε να βελτιωθεί το νομοθετικό πλαίσιο και να υπάρξει περισσότερη διαφάνεια, όσον αφορά τις επιχειρήσεις του κλάδου.

Ο Μπαρνιέ είπε πως πρόκειται να εισηγηθεί να αποσυρθεί το πόσιμο νερό από τον κατάλογο αυτό επειδή «είναι καθήκον μας να λαμβάνουμε υπόψη ανησυχίες που εκφράζουν τόσοι πολλοί πολίτες».

Ο επίτροπος πρόσθεσε ότι αντιλαμβάνεται τους λόγους «που εξαγριώνουν και αναστατώνουν τους πολίτες όταν τους λένε ότι οι υπηρεσίες ύδρευσης μπορεί να ιδιωτικοποιηθούν παρά τη θέλησή τους».

Η Επιτροπή επικρίνεται συχνά για έλλειμμα δημοκρατικής νομιμοποίησης και διότι δεν λαμβάνει υπόψη τους πολίτες στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων αφού τα μέλη της διορίζονται με πολιτικά κριτήρια και δεν εκλέγονται.

«Ελπίζω η απόφαση αυτή να καθησυχάσει τους πολίτες και να στείλει το μήνυμα πως η Επιτροπή (τους) ακούει», είπε ο Μπαρνιέ.

Η Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών, που αποτελεί ένα μέσο για την υποβολή αιτημάτων στην ΕΕ, θεσπίστηκε πριν από ένα χρόνο.

Θεσσαλονίκη: Τουρισμός πάνω απ’ όλα;

Από Άρδην-Ρήξη

Ο μετασχηματισμός της Θεσσαλονίκης σε νεοθωμανική τουριστική βιτρίνα

του Κωνσταντή Σεβρή από τη Ρήξη φ. 94

Το Νοέμβριο του 2010 ο κύριος Μπουτάρης, πέτυχε την εκλογή του στο δήμο Θεσσαλονίκης. Στα πλαίσια της προεκλογικής του εκστρατείας, ιδιαίτερης σημασίας υπήρξαν οι αναφορές του για το μετασχηματισμό της Θεσσαλονίκης σε τουριστική πόλη. Κοιτώντας πότε προς την Ανατολή και ποτέ προς τη Δύση! Τρία χρόνια μετά, το (φθηνό) ντόπιο τουριστικό προϊόν, προωθημένο με τις πρωτοβουλίες του Δήμου Θεσσαλονίκης, φαίνεται να αποδίδει καρπούς.

Πρώτα και κύρια η Θεσσαλονίκη απολαμβάνει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά την αύξηση τουριστών ρωσικής προέλευσης. Το 2012 είχαν αυξηθεί κατά 50% έναντι του 2011, ενώ για το 2013 αναμένεται να αυξηθούν οι επισκέψεις κατά 30%. Από την άλλη μεριά, σημαντική είναι η αύξηση των Τούρκων τουριστών στη Θεσσαλονίκη. Το 2012 επισκέφτηκαν τη Θεσσαλονίκη, 47.000 Τούρκοι τουρίστες σημειώνοντας αύξηση της τάξης του 27,74%. Για το 2013 εκτιμάται πως ο αριθμός αυτός, θα εκτιναχτεί στους 75.000 τουρίστες. Επίσης, μεγάλο μέρος της τουριστικής κίνησης της πόλης, καταλαμβάνουν επισκέπτες από το Ισραήλ, που κατέφθασαν στη Θεσσαλονίκη την περίοδο του Πάσχα. Αξίζει να σημειώσουμε πως την περίοδο που επισκέφτηκαν την πόλη οι Ισραηλίτες, είχε ζητηθεί από ξενοδοχειακές μονάδες της πόλης συγκεκριμένο διατροφικό μενού με ξεχωριστό τρόπο παρασκευής και διαχωρισμό πρώτων υλών, στα πρότυπα της διατροφικής συνήθειας των Ισραηλινών, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις λατρευτικές τους παραδόσεις (κόσερ).

Τα μεγέθη αυτά, τυφλώνουν τον κύριο Μπουτάρη και εκπονεί μέρα με τη μέρα νέες τουριστικές πολιτικές, οι οποίες τείνουν με τη σειρά τους να «τυφλώσουν» το ιστορικό πρόσωπο της πόλης.

«Καλό είναι να μάθουν 200 με 300 λέξεις για να συνεννοούνται με τους Ρώσους που έρχονται στη Θεσσαλονίκη. Λίγα αγγλικά ξέρουν όλοι, όμως οι Ρώσοι που βρίσκονται στην πόλη νιώθουν να είναι σαν τον Αμαζόνιο», δήλωσε πρόσφατα Μπουτάρης εγκαινιάζοντας ταχύρρυθμα μαθήματα ρωσικών του Δήμου, για τους εμπλεκόμενους στο τουριστικό κλάδο (ιδιοκτήτες ταξί, ξενοδοχειακούς υπαλλήλους). Τους καταστηματάρχες, τους κάλεσε δημόσια να διατηρούν ανοιχτά τα μαγαζιά τους τα απογεύματα του Σαββάτου διότι οι επισκέπτες δεν έχουν τη δυνατότητα να ψωνίσουν.

Στα πλαίσια του μετασχηματισμού της πόλης σε τουριστική βιτρίνα του βορρά, ο κύριος Μπουτάρης ανακοίνωσε πως τον Ιούλιο θα πραγματοποιηθούν εγκαίνια στο ανακαινισμένο σπίτι του Κεμάλ, ενώ στις 8 Αυγούστου θα ανοίξει το Αλατζά Ιμαρέτ για να προσευχηθούν για το Ραμαζάνι όσοι μουσουλμάνοι το επιθυμούν. Σε προχωρημένο επίπεδο βρίσκονται οι συζητήσεις με το Δήμο Κωνσταντινούπολης, για την αμοιβαία ανταλλαγή επισκεπτών μαθητών σε ετήσια βάση. Κι όλα αυτά, την ίδια στιγμή που οι τουρκικές Αερογραμμές, σχεδιάζουν για το 2014 την αύξηση των πτήσεων από Κωνσταντινούπολη στη Θεσσαλονίκη, σε 11 εβδομαδιαίως.

Ίμβρος-Τένεδος: Της Μνήμης και της Λήθης

To Ελληνικό Ίδρυμα Ιστορικών Μελετών (ΙΔ.ΙΣ.ΜΕ.) θα πραγματοποιήσει την προβολή των ιστορικών ντοκιμαντέρ «Ίμβρος-Τένεδος: Της Μνήμης και της Λήθης» σε σκηνοθεσία Ειρήνης Σαρίογλου – Πάνου Αγγελόπουλου και πρωτότυπη μουσική Ανδρέα Κατσιγιάννη, στo Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητρόπολης Περιστερίου (Εθνικής Αντιστάσεως 96 & Χαλκοκονδύλη) την 1/7/2013 και ώρα 19:30.

Κεντρική Ομιλήτρια: η ιστορικός Ειρήνη Σαρίογλου.

Με τη γλώσσα της αλήθειας…

Από Ιστορία της Μακεδονίας

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Με πρόσφατο ψήφισμά του το Ευρωκοινοβούλιο ζητεί να προχωρήσει ο διάλογος για την ενταξιακή πορεία των Σκοπίων στην Ευρ.Ένωση. Φυσικά τέτοια ψηφίσματα δεν έχουν μεγάλη πολιτική βαρύτητα, αποτελούν όμως μια ηθική πίεση. Η επίσημη ελληνική πλευρά πρέπει να μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας και του ρεαλισμού προς όλες τις κατευθύνσεις. Ας θυμίσουμε , λοιπόν , στους εταίρους μας τα εξής:

Υπάρχουν δύο αποφάσεις του Συμβουλίου Κορυφής της Ε.Ε. του Δεκεμβρίου 1991 και του Ιουνίου 1992 , οι οποίες ξεκάθαρα ζητούν από το κράτος των Σκοπίων να αποδεχθεί ένα όνομα που δε θα εκφράζει επεκτατισμό κατά των γειτόνων του.

Η Ένωση, σήμερα μάλιστα που αμφισβητείται ο ρόλος της, πρέπει να μείνει σταθερή στις αποφάσεις της. Το όνομα « Μακεδονία» δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό.

Πού βλέπουν οι Ευρωπαίοι την καλή διάθεση εκ μέρους των Σκοπίων; Τους θυμίζουμε ότι το κυβερνών κόμμα του Ν. Γκρούεφσκι έχει το όνομα ΒΜΡΟ, δηλαδή το όνομα της οργάνωσης των Βουλγάρων κομιτατζήδων του 1893 και εξής.

Η παλιά οργάνωση ΒΜΡΟ έδρασε πολλές φορές τρομοκρατικά με ανατινάξεις τραπεζών στη Θεσσαλονίκη , με δολοφονίες ηγετών , όπως ο Σέρβος βασιλεύς Αλέξανδρος , και με πρόκληση αναταραχής στη Βουλγαρία του Mεσοπολέμου.< Θα επιβραβεύσει η Ευρ.Ένωση τους συνεχιστές μιας τρομοκρατικής οργανώσεως;

Ας αναρωτηθούν οι εταίροι μας , αν θέλουν να έχουν στην Ένωση ένα κράτος υπό διάλυσιν. Αρκούν οι εθνοτικές διαμάχες μεταξύ Βαλλόνων και Φλαμανδών, που παραλύουν επί μακρόν την πολιτική ζωή του Βελγίου.

Στα Σκόπια τα πράγματα μεταξύ Σλάβων ( ψευδομακεδόνων) και Αλβανών βρίσκονται σε πολύ χειρότερο σημείο. Προ ημερών ο τελικός ποδοσφαίρου δεν έληξε ποτέ, διότι συνεπλάκησαν με εθνικιστικά συνθήματα οι οπαδοί της σλαβικής και της αλβανικής ομάδας.

Η πολυάριθμη αλβανική κοινότητα έχει ουσιαστικά αποσχίσει τις δυτικές επαρχίες και αργά ή γρήγορα θα ενωθεί με το Κόσοβο στο πλαίσιο της Μεγάλης Αλβανίας.

Η αντίδραση στις ιστορικές παραχαράξεις των Σκοπιανών δεν εκφράζει μια ελληνική ιδιορρυθμία. Ακόμη ένα μέλος της Ε.Ε. , η Βουλγαρία , έχει διακηρύξει επισήμως ότι η Π.Γ.Δ.Μ. δεν πρέπει να ενταχθεί στην Ένωση , αν δεν εγκαταλείψει την πλαστογράφηση της Ιστορίας των γειτόνων της.

Η οικονομική κρίση ας μη  γίνει η αιτία οδυνηρών εθνικών υποχωρήσεων εκ μέρους μας.

Κυριακάτικη Δημοκρατία

Προτεσταντισμός και Νεωτερικότητα

Από Αντίφωνο

The Raft of the Medusa – Théodore Géricault (1818-1819). Από την Βικιπαίδεια

Απόστολος Διαμαντής

Όταν ο Μαξ Βέμπερ και ο Ρίτσαρντ Τώουνυ δημοσίευσαν τα έργα τους για τον προτεσταντισμό, η σχετική συζήτηση για την αμερικανική ιδεολογία μπήκε σε εντελώς άλλο δρόμο: αναδείχθηκε για μια ακόμη φορά, η θεολογική βάση του δυτικού πολιτισμού και κυρίως εμπλουτίστηκε η ιστορική ερμηνεία με νέα εργαλεία, αυτή τη φορά από το χώρο των νοοτροπιών. Πρώτα ο Μαξ Βέμπερ δημοσιεύει το κλασικό πλέον έργο του «Η προτεσταντική ηθική και το πνεύμα του καπιταλισμού»,  σε γερμανικά περιοδικά το 1904-1905 και στη συνέχεια ο Ρίτσαρντ Τώουνυ, το 1926, το παρεμφερές  «Η χριστιανική θρησκεία και η άνοδος του καπιταλισμού».

Και τα δύο σχετικοποιούν την μαρξιστική πεποίθηση για την εξάρτηση των ιδεών από το πεδίο της οικονομίας και αναδεικνύουν την αυτοτελή σημασία των ιδεών, της ιστορικής συνείδησης και των νοοτροπιών. Έτσι, απαντώντας στον Μαρξ κυρίως, οι Βέμπερ και Τώοουνυ συνέδεσαν την καπιταλιστική εποχή με την επικράτηση της προτεσταντικής ηθικής στον αγγλοσαξωνικό κόσμο.

Ας συνοψίσουμε τις ιστορικές ιδιαιτερότητες του προτεσταντισμού- τι νέο δηλαδή έφερε στο προσκήνιο της ιστορίας- και τα βασικά σημεία της νέας προτεσταντικής ηθικής. Βεβαίως, δεν υπάρχει ένας και μόνος προτεσταντισμός, αλλά πολλές διαφορετικές εκδοχές του: Λουθηρανισμός, καλβινισμός, αγγλικανοί, ευαγγελικοί, βαπτιστές και πολλές άλλες ομάδες που προκύπτουν κυρίως από το γεγονός ότι οι προτεστάντες δεν έχουν ένα κεντρικό εκκλησιαστικό όργανο, μια εκκλησιαστική ιεραρχία δηλαδή, όπως οι καθολικοί και οι ορθόδοξοι. Οπότε κάθε προτεσταντική εκκλησία κουβαλάει τα ιδιαίτερα δικά της ιστορικά χαρακτηριστικά. Ωστόσο, μπορούμε να σταθούμε στις γενικές γραμμές της προτεσταντικής πίστης, στις σταθερές της δηλαδή. Αυτές εξάλλου θεμελιώνουν και την ιδιαίτερη σύνδεση αυτού του θεολογικού κινήματος με την νεωτερική εποχή του κεφαλαίου.

Οι καλβινιστές, οι πουριτανοί, οι λουθηρανοί, οι Ουγενότοι και όλοι γενικώς οι προτεστάντες, αποφάσισαν να ζήσουν απλά μέσα στην εκκλησία τους, αλλά αυστηρά όσον αφορά τη στάση ζωής τους απέναντι στα ιερά κείμενα. Κατήργησαν τα περισσότερα λατρευτικά τυπικά, τα μυστήρια και απαίτησαν απόλυτη προσήλωση στο ευαγγέλιο. Aπέρριψαν δηλαδή όλα τα τυπικά της Λατρείας, την παράδοση της εκκλησίας και των Πατέρων, όσα είχαν προκύψει από την συνολική ιστορία του χριστιανισμού και κράτησαν μόνο τη Bίβλο για οδηγό.

Ένοπλες μορφές αντίστασης: αρματολοί και κλέφτες

Από Ερανιστής

Το κλέφτης ήτον καύχημα· έλεγε: είμαι κλέφτης, και η ευχή των πατέρων ενός παιδιού ήτον να γίνη κλέφτης· ―Το κλέφτης εβγήκε από την εξουσία.― Εις του Πατρός μου τον καιρό, ήτον ιερό πράγμα να πειράξουν Έλληνα. Και όταν οι κλέπται ήρχοντο εις συμπλοκή με τους Τούρκους όλοι οι γεωργοί άφιναν το ζευγάρι, και επάγαιναν να βοηθήσουν τους κλέπτας

Θ. Κολοκοτρώνης: Διήγησις συμβάντων της ελληνικής φυλής από τα 1770 έως τα 1836. Τύποις Χ. Νικολαΐδου Φιλαδελφέως, 1846. 4

«Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω, άμα πεθάνω θα μου κλάσουν τον μπούτζον» Η φράση αποδίδεται στον αθυρόστομο Γεώργιο Καραισκάκη.

Στα τέλη του 18ου αιώνα, παραμονές της ελληνικής επανάστασης, δρούσαν στον ελλαδικό και τον ευρύτερο βαλκανικό χώρο πλήθος ενόπλων ομάδων, οι οποίες αποτελούνταν συνήθως από χριστιανούς αλλά και μουσουλμάνους σε κάποιες περιπτώσεις, οι οποίες αμφισβητούσαν εμπράκτως την οθωμανική κυριαρχία σε ορισμένες περιοχές της αυτοκρατορίας.

Η εθνοτική ή άλλη σύνθεση αυτών των ομάδων είναι ένα ζήτημα περίπλοκο, απλώς αναφέρουμε εδώ ότι στην περίπτωση του ελλαδικού χώρου οι αρβανίτες και οι Αλβανοί συγκροτούν κι αυτοί αμιγή ή μεικτά μισθοφορικά σώματα, καθώς και κλέφτικες ομάδες. Οι ένοπλοι αυτοί καταγράφονται στην εθνική ιστοριογραφία και τις πηγές ως δίδυμο: κλέφτες και αρματολοί. Ως κλέφτες εννοούνται τα μέλη ένοπλων ομάδων με στοιχειώδη οργάνωση και ιεραρχία, τα οποία επιδίδονται σε διάφορες “παράνομες” δραστηριότητες όπως ληστείες, απαγωγές, “προστασία” ολόκληρων περιοχών, επιθέσεις σε ταξιδιώτες, επιδρομές κ.λ.π. Οι επιθέσεις τους στρέφονται κυρίως εναντίον πλούσιων Οθωμανών αλλά και Ελλήνων.

Χάρτης με σημαντικά αρματολίκια του ελληνικού χώρου κατά τον 18ο αιώνα. Mercator G., Atlas sive cosmographicae meditationes…,1590- 1641. Αθήνα, Συλλογή Δ. Γ. Καραμανώλη. The cartography of the Greek Area in the 16th, 17th and 18th centuries, Athens 1992. Επεξεργασία IME.