Η Ελλάδα «καίγεται» με την υπόθεση του «ηθοποιού-σκηνοθέτη», Δημήτρη Λιγνάδη, που κατηγορείται για απίστευτη βία εναντίον ανηλίκων. Οι μαρτυρίες είναι φρικτές και απ’ εδώ και πέρα θα πρέπει να αφεθεί απερίσπαστη να αποφασίσει η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη.
Το γεγονός ότι ανέλαβε την υπόθεση του εν λόγω «ηθοποιού-σκηνοθέτη» ο δικηγόρος Κούγιας, δεν είναι καλό νέο για τους μάρτυρες. Ήδη προσπάθησε με αισχρό τρόπο να τους απαξιώσει. Ο τρόπος που μίλησε για τους ομοφυλόφιλους είναι θλιβερός. Και, αν δεν κάνουμε λάθος, θα υποστηρίξει ενώπιον των δικαστηρίων, ένα δηλωμένο επώνυμο ομοφυλόφιλο. Τα ίδια λέει και νοιώθει για τον πελάτη του;
Η Ελλάδα «καίγεται» και για το θέμα του Δημήτρη Κουφοντίνα. Ως γνωστό, έχει ομολογήσει τις δολοφονίες που διέπραξε στο όνομα του …λαού. Έχει καταδικαστεί γι’ αυτές τις άνανδρες δολοφονίες. Δεν ήταν επαναστατικές πράξεις, όπως τις παρουσίαζαν τα μέλη της 17 Νοέμβρη.
Εδώ και πολλές ημέρες ο Κουφοντίνας βρίσκεται σε «απεργία πείνας». Οι οπαδοί του προειδοποιούν ότι θα πεθάνει. Έχουν λάβει θέση για το θέμα, όπως πάντα, και κάποιοι «επώνυμοι», που έχουν ανάγκη δημοσιότητας. Ότι και αν συμβεί είναι αποτέλεσμα της σύγκρουσης του κράτους και ενός τρομοκράτη.
Ας μην προσπαθούμε να είμαστε πάντα «πολιτικά ορθοί». Μακάρι να βρεθεί μία λύση για να συνεχίσει να εκτίει την ποινή του. Δολοφόνησε και η θέση του είναι στη φυλακή…
Η Ελλάδα, λοιπόν, ασχολείται με τον Λιγνάδη και τον Κουφοντίνα. Δύο θέματα με τα οποία έπρεπε να ασχολείται μόνο η Δικαιοσύνη. Και τα δύο θέματα πολιτικοποιήθηκαν, διότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι άρρωστο. Φοβάται την ανεξάρτητη δικαιοσύνη. Γι’ αυτό και την πολεμά.
Ουάσινγκτον, 15 Απριλίου 1976: Ο υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Μπίτσιος και ο Χένρι Κίσινγκερ επισφραγίζουν με χειραψία μια νέα τετραετή συμφωνία για τις αμερικανικές βάσεις με αντίτιμο ετήσια βοήθεια 700 εκατ. δολαρίων προς την Ελλάδα. AP Photo/
Πόλεμος Ελλάδας – Τουρκίας:Τα σκοτεινά σχέδια των Τούρκων για το Αιγαίο δεν είναι κάτι καινούργιο. Είναι μια ιστορία που πάει πολύ πίσω στο χρόνο και είναι γνωστή τόσο στο ελληνικό πολιτικό προσωπικό, όσο και στις ξένες δυνάμεις. Για την ακρίβεια η πρώτη ανοιχτή συζήτηση – διαπραγμάτευση για τα πετρέλαια στο Αιγαίο έγινε με πρωτοβουλία των ΗΠΑ τον Μάϊο του 1976 όταν υπουργός Εξωτερικών των Αμερικανών ήταν ο γνωστός σε όλους Χένρι Κίσινγκερ. Οι ΗΠΑ ζητούσαν από το 1976 μια συμβιβαστική λύση η οποία θα έστελνε στη Χάγη τα νομικά ζητήματα περί θαλασσίων ζωνών, αλλά θα επέτρεπε στους Τούρκους να μπουν στην συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο μέχρι να βγει απόφαση από την Χάγη. Μιλάμε για απίστευτα πράγματα τα οποία καλούμαστε να ζήσουμε πάλι, αφού είναι προφανές ότι οι μεγάλες δυνάμεις «ξαναζεσταίνουν» την ίδια λύση.
Οι μελέτες των Αμερικανών για υδρογονάνθρακες στο Αιγαίοήταν κάτι που τους απασχολούσε ακόμη και πριν από την περίοδο της Χούντας των Συνταγματαρχών.
Οι απόρρητες μυστικές εκθέσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ οι οποίες αποχαρακτηρίστηκαν και δόθηκαν στην δημοσιότητα το 2008 περιγράφουν με αποκαλυπτικές λεπτομέρειες τη συλλογή πληροφοριών που έκαναν οι ΗΠΑ επί ελληνικών εδαφών και επί ελληνικής κυριαρχίας, αλλά και την αγαστή σύμπνοια που είχαν οι Αμερικανοί με τους Τούρκους τους οποίους για πολλές δεκαετίες χρησιμοποιούσαν περίπου ως «μπροστινούς».
Για την ακρίβεια, δεν ξύπνησαν ένα πρωί οι Τούρκοι και είπαν πάμε να πάρουμε το Αιγαίο, τα ελληνικά νησιά, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο από την Ανατολική Μεσόγειο.
Το ίδιο ακριβώς έργο που ζούμε τώρα παίζεται από τις αρχές της δεκαετίας του 1970.
Όλες οι παράλογες διεκδικήσεις των Τούρκων τόσο επί της εθνικής μας κυριαρχίας, όσο και επί των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων βασίζονται στο «βρώμικο σχέδιο Κίσινγκερ» του 1976 το οποίο είχε κοινοποιηθεί και προς την τότε ελληνική κυβέρνηση και σύμφωνα με το οποίο οι φίλοι μας οι Αμερικανοί ζητούσαν – ούτε λίγο ούτε πολύ – από την Ελλάδα να προβεί σε… γενναίες υποχωρήσεις επί της εθνικής κυριαρχίας για να ηρεμίσουν οι Τούρκοι.
3|07|2020 | 14:53 Προσπάθεια Παναγιωτόπουλου να υποβαθμίσει τις αυθαίρετες πράξεις τους
Πλήρως επιβεβαίωσε το υπουργείο Εθνικής Άμυνας την αποκάλυψη της «δημοκρατίας» για το γερμανικό πολεμικό σκάφος που «φόρτωσε» λαθρομετανάστες και τους μετέφερε στη Λέσβο, αγνοώντας εντελώς τις ελληνικές Αρχές. Συμπεριφορά που θυμίζει όχι «συμμαχική δύναμη», όπως υποτίθεται ότι είναι η δύναμη του ΝΑΤΟ που βρίσκεται στην περιοχή, αλλά κατοχικό στρατό που κάνει ό,τι θέλει χωρίς να λογαριάζει το κράτος στο οποίο βρίσκεται.
Στο συγκεκριμένο περιστατικό, που είχε συμβεί στις αρχές Ιουνίου και το έφερε στο φως η εφημερίδα μας, ομάδα λαθρομεταναστών που επέβαινε σε λέμβο, πήδηξε στη θάλασσα όταν είδε να πλησιάζει γερμανικό πολεμικό πλοίο. Η λέμβος εμποδιζόταν επί αρκετές ώρες από το ελληνικό Λιμενικό να μπει εντός της ελληνικής επικράτειας, όμως το γερμανικό πλοίο, που υποτίθεται ότι βρίσκεται στα θαλάσσια σύνορα Ελλάδας – Τουρκίας για να αποτρέπει τη μετανάστευση, μάζεψε τον κόσμο και αντί να τους πάει πίσω στην Τουρκία από όπου είχαν ξεκινήσει, τους αποβίβασε στη Λέσβο.
Το περιστατικό είχε επιβεβαιώσει και το γερμανικό πολεμικό ναυτικό και είχε προκαλέσει -σύμφωνα με το ρεπορτάζ- έντονες αντιδράσεις από πλευράς Αθήνας, καθώς οι προσπάθειες για την υπεράσπιση των συνόρων της χώρας μας καταργήθηκαν στην πράξη από τις αποφάσεις του Γερμανού διοικητή. Την αποκάλυψη αυτή έφερε στη Βουλή ο πρόεδρος του κόμματος Ελληνική Λύση με επίκαιρη ερώτησή του στους αρμόδιους υπουργούς Εξωτερικών, Μετανάστευσης και Ασύλου, Εθνικής Άμυνας και Προστασίας του Πολίτη, ενώ η απάντηση του υπουργού Εθνικής Αμύνης Ν. Παναγιωτόπουλου προκαλεί εντύπωση.
Σε αυτήν ο κ. Παναγιωτόπουλος αναφέρεται σε «πάγια τακτική» των επίδοξων λαθρομεταναστών να πέφτουν στη θάλασσα, όταν διαπιστώνουν ότι φτάνει κάποιο κρατικό σκάφος, με σκοπό τη «διάσωσή» τους και τη μεταφορά τους στη χώρα μας. Όπως αναφέρει, τρία άτομα έπεσαν οικειοθελώς στη θάλασσα φορώντας σωσίβια και το γερμανικό σκάφος αντιμετώπισε το περιστατικό ως συμβάν «έρευνας – διάσωσης», αντί για μια ξεκάθαρη περίπτωση «εκβιασμού» από πλευράς λαθρομεταναστών. Επί της ουσίας δηλαδή οι Γερμανοί αξιωματικοί επέλεξαν να επιβραβεύσουν τους Τούρκους δουλέμπορους που δίνουν αυτού του είδους τις οδηγίες στους λαθρομετανάστες και να ακυρώσουν στην πράξη τις προσπάθειες των ελληνικών δυνάμεων που προσπαθούν να σταματήσουν τις μεταναστευτικές ροές προς την Ευρώπη.
Μάλιστα δηκτικά στην απάντησή του ο Νίκος Παναγιωτόπουλος σημειώνει ότι όλα αυτά συνέβησαν χωρίς το γερμανικό πλοίο να συνεργαστεί με τις αρμόδιες ελληνικές Αρχές (Ενιαίο Κέντρο Συντονισμού Έρευνας Διάσωσης), καταργώντας δηλαδή στην πράξη την εθνική μας κυριαρχία.
Το γεγονός ότι το συγκεκριμένο περιστατικό δεν είναι το πρώτο στο οποίο δυνάμεις που βρίσκονται στην περιοχή είτε υπό την ομπρέλα του ΝΑΤΟ είτε ως Frontex επιλέγουν να λειτουργήσουν χωρίς να λάβουν υπ’ όψιν τους τις ελληνικές θέσεις προκαλεί έντονο προβληματισμό. Υπενθυμίζεται ότι στο παρελθόν δανέζικο σκάφος της Frontex είχε αρνηθεί να εκτελέσει τις εντολές των ελληνικών Αρχών και είχε και αυτό μεταφέρει μετανάστες σε ελληνικό νησί. Αναρωτιέται κανείς τι είδους επίπτωση έχουν αυτά τα περιστατικά στην ψυχολογία των ανδρών του Λιμενικού που ξημεροβραδιάζονται επάνω στα σκάφη τους για να αντιμετωπίσουν τα τουρκικά σχέδια.
Η τηλεφωνική επικοινωνία Μητσοτάκη-Ερντογάν άρκεσε για να ξαναβγούν στην πολιτική αγορά οι γνωστοί κύκλοι που υψώνουν τη σημαία «να τα βρούμε» με την Τουρκία, αποσιωπώντας το τίμημα. Η συνέντευξη Ροζάκη στον Σαχίνη πολυσυζητήθηκε, επειδή ακριβώς ήταν πιο ειλικρινής. Στην πραγματικότητα, δεν πρόκειται για τις προσωπικές απόψεις ενός έγκριτου νομικού, αλλά για τον εκφραστή μίας σχολής σκέψης, η οποία επηρέασε αποφασιστικά την ελληνική πολιτική έναντι της Τουρκίας.
Έχει δίκιο ο Ροζάκης όταν λέει ότι η διεθνής νομολογία δεν δίνει αυτομάτως σε όλα τα νησιά, ανεξαρτήτως γεωγραφικής θέσης και μεγέθους, πλήρη επήρεια σε ΑΟΖ. Σε αρκετές περιπτώσεις δόθηκε περιορισμένη επήρεια και σε ελάχιστες (π.χ. Νήσος των Φιδιών στη Μαύρη Θάλασσα) καθόλου επήρεια.
Η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ότι νησιά που διατηρούν ακόμα και στοιχειώδη οικονομική δραστηριότητα δικαιούνται ΑΟΖ. Δεν αναφέρει, όμως, ρητά ότι μοναδικό και αποκλειστικό κριτήριο για την οριοθέτηση είναι η αρχή της μέσης γραμμής. Εάν αυτό προβλεπόταν ρητά και σαφώς δεν θα χρειαζόταν διαπραγμάτευση για την οριοθέτηση της ΑΟΖ, ούτε παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο όπου υπήρχε διαφωνία. Η οριοθέτηση θα ήταν μία τεχνική διαδικασία.
Ο Ροζάκης λέει ότι το πλεονέκτημα της Ελλάδας είναι «ότι έχει πραγματικά μία συστάδα νησιών, η οποία επεκτείνεται σε όλο το Αιγαίο. Μάλιστα υπάρχει μία γραμμή η οποία πιάνει από το Σούνιο και κατεβαίνει στη Ρόδο. Για τα νησιά αυτά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχουνε πλήρη επήρεια. Για άλλα νησιά, ενδεχομένως δεν έχουνε πλήρη επήρεια. Όπως το Καστελλόριζο, λόγου χάριν». Εξηγεί γιατί –κατά την άποψή του– το Καστελλόριζο δεν έχει πλήρη επήρεια σε ΑΟΖ, καταλήγοντας: «Εγώ υποστηρίζω ότι το Καστελλόριζο έχει περιορισμένη επήρεια».
Η θέση Ροζάκη για το Καστελλόριζο
Είναι θεμιτή η νομική εκτίμηση του Ροζάκη –με βάση τη διεθνή νομολογία– ότι το Δικαστήριο (εάν κάποτε η υπόθεση φθάσει εκεί) θα δώσει στο Καστελλόριζο μειωμένη επήρεια. Αυτό, όμως, είναι ποιοτικά διαφορετικό από τη δήλωσή του πως το Καστελλόριζο δεν πρέπει να έχει πλήρη επήρεια. Η θέση αυτή του πρώην υφυπουργού Εξωτερικών και συμβούλου διαδοχικών κυβερνήσεων ίσως θα είχε (με πολλά ερωτηματικά) νόημα εάν η Τουρκία αναγνώριζε πως τα νησιά έχουν ΑΟΖ. Εάν, δηλαδή, επικαλείτο την αρχή της αναλογικότητας και ζητούσε –στο πλαίσιο εποικοδομητικών διαπραγματεύσεων με την Ελλάδα– να δοθεί στο Καστελλόριζο μειωμένη επήρεια.
Παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο, η Τουρκία με το έτσι θέλω δεν αναγνωρίζει ότι τα νησιά έχουν ΑΟΖ. Δεν πρόκειται για μαξιμαλιστική θέση εν όψει διαπραγματεύσεων, όπως ισχυρίζονται κάποιοι στην Αθήνα. Η Τουρκία, άλλωστε, δεν έμεινε στα λόγια. Με το μνημόνιο Άγκυρας-Τρίπολης έχει δημιουργήσει τετελεσμένο σε βάρος της Ελλάδας.
Κατά συνέπεια, ακόμα κι αν κατά τη διάρκεια μίας εποικοδομητικής διαπραγμάτευσης η Αθήνα ίσως συζητούσε το ενδεχόμενο να αποδεχθεί μειωμένη επήρεια του Καστελλορίζου, θα ήταν πολιτικά-διπλωματικά αυτοκτονικό να το πράξει όταν η Άγκυρα τηρεί τόσο επιθετική-επεκτατική στάση. Είναι δραματικό το γεγονός ότι τη θέση Ροζάκη συμμερίζονται πολλοί στον πολιτικό, μιντιακό και ακαδημαϊκό σύστημα. Υπενθυμίζω τη δήλωση Κοτζιά ότι οι «Έλληνες είναι μοναχοφάηδες» που αναφερόταν στην επήρεια του Καστελλορίζου, καθώς και την παρεμφερή δήλωση του Κατρούγκαλου.
Τα 12 μίλια και η ναυσιπλοΐα
Η δεύτερη θέση του Ροζάκη που προκάλεσε αντιδράσεις αφορά στην επέκταση των χωρικών υδάτων. Δήλωσε συγκεκριμένα ότι η Ελλάδα «δεν πρέπει να πάει (από τα έξι στα 12 μίλια)… Καλώς να κάνει αιγιαλίτιδα ζώνη (χωρικά ύδατα) 12 μιλίων στο Ιόνιο, ενδεχομένως και στα ηπειρωτικά της εδάφη, αλλά στα νησιωτικά θα κλείσει το Αιγαίο Πέλαγος. Στερεί τα εμπορικά και τα πολεμικά πλοία όλων των κρατών από την ελεύθερη δίοδο, από την ελευθερία των θαλασσών… Διότι απλούστατα θα κλείσει το σύνολο της θάλασσας… Αν κοιτάξετε το χάρτη με 12 μίλια θα δείτε ότι κλείνει συνολικά όλες τις διόδους ελεύθερης ναυσιπλοΐας».
Στην πραγματικότητα, για τα 12 μίλια ο Ροζάκης προβάλει το επιχείρημα που παραδοσιακά επικαλείται η Τουρκία. Πράγματι, η επέκταση θα μετέτρεπε το μεγαλύτερο μέρος του Αιγαίου σε ελληνική θάλασσα. Αυτό, όμως, δεν θα είχε καμία πρακτική επίπτωση στη ναυσιπλοΐα των εμπορικών πλοίων, ενώ τα πολεμικά θα πραγματοποιούν εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων αβλαβή διέλευση, όπως προβλέπεται από το διεθνές δίκαιο.
Μία ματιά στον χάρτη δείχνει ότι το κεντρικό Αιγαίο, στις Κυκλάδες, είναι ελληνική θάλασσα και με το παρόν καθεστώς των έξι μιλίων. Το γεγονός αυτό δεν εμπόδισε τη ναυσιπλοΐα, ενώ έχουμε δει τουρκικά πολεμικά πλοία ακόμα και έξω από το Σούνιο να πραγματοποιούν καθόλου αβλαβή διέλευση, με την έννοια ότι στέλνονται εκεί για να κάνουν επίδειξη σημαίας.
Τα περί κλεισίματος του Αιγαίου στη ναυσιπλοΐα είναι απολύτως προσχηματικά. Θα ήταν πιο ειλικρινής ο Ροζάκης και όσοι τραγουδούν το ίδιο τραγούδι να είναι ειλικρινείς με τον εαυτό τους και με τους πολίτες, στους οποίους απευθύνονται. Στην πραγματικότητα, δεν θέλουν η Ελλάδα δεν επεκτείνει τα χωρικά ύδατα, επειδή φοβούνται το τουρκικό casus belli, το ότι η Άγκυρα έχει χαρακτηρίσει την επέκταση αιτία πολέμου.
Η εδαφική ακεραιότητα στη Χάγη!
Το τρίτο σημείο της συνέντευξης Ροζάκη που αξίζει σχολιασμού είναι η δήλωσή του για τις «γκρίζες ζώνες». Όπως αποκάλυψε, «οι διερευνητικές συνομιλίες γίνανε με βάση τη λογική ότι κάποτε θα πάμε στο δικαστήριο για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ και ότι όλες οι παράπλευρες προκριματικές διαφορές θα λυνόντουσαν, μέσα από αυτές τις διερευνητικές επαφές».
Ποιες είναι οι «παράπλευρες διαφορές»; Προφανώς οι «γκρίζες ζώνες» που τώρα στη ρητορική της Άγκυρας έχουν γίνει «τουρκικά νησιά υπό ελληνική κατοχή». Ο Σαχίνης ρώτησε τον Ροζάκη εάν συζητάμε και την κυριαρχία αυτών των νησιών. Ιδού η απάντηση: «Κατά την (επίσημη) ελληνική άποψη όχι. Εγώ δεν θα είχα αντίρρηση να συζητήσουμε το θέμα αυτό. Δηλαδή από της στιγμή που έχουμε τεκμήρια και αποδείξεις ότι είναι ελληνικά, δεν υπάρχει πρόβλημα. Ξέρετε ότι η συνθήκη της Λωζάννης λέει ότι η Τουρκία έχει (στην κατοχή της νησιά) που ευρίσκονται εντός 3 μιλίων από τις ακτές της. Άρα κατά βάση οτιδήποτε ευρίσκεται εκτός των 3 μιλίων είναι ελληνικό. Εγώ δεν φοβάμαι το δικαστήριο».
Ο «ποιητής» μας είπε ότι συμφωνεί να τεθεί στην κρίση διεθνούς δικαστηρίου εάν θα παραμείνουν στην Ελλάδα ή θα παραχωρηθούν στην Τουρκία όχι μόνο βραχονησίδες, αλλά και κατοικημένα νησιά (Φούρνοι, Οινούσσες, Λειψοί, Αγαθονήσι, Αρκιοί κ.α.). Πρόσθεσε ότι δεν φοβάται την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου, επειδή η Συνθήκη της Λωζάννης είναι σαφής και υπέρ της Ελλάδας.
Νομικό κριτήριο και πολιτική σκοπιμότητα
Η Συνθήκη είναι σαφής και υπέρ της Ελλάδας, αλλά κανένα κράτος που σέβεται τον εαυτό του δεν θέτει στην κρίση ξένων δικαστών την εδαφική ακεραιότητά του, επειδή ένας γείτονας έχει εγείρει διεκδικήσεις! Εκτός κι αν είχε προηγουμένως ηττηθεί σε πόλεμο. Είναι κοινό μυστικό ότι για τόσο κρίσιμα ζητήματα ακόμα και στις αποφάσεις διεθνών δικαστηρίων υπεισέρχεται η πολιτικό σκοπιμότητα, νοθεύοντας το αμιγώς νομικό κριτήριο.
Στο τραπέζι, άλλωστε, θα έμπαιναν για μοίρασμα μόνο ελληνικά νησιά, δηλαδή η Ελλάδα θα είχε μόνο να χάσει και η Τουρκία μόνο να κερδίσει. Στην ιδανική για την Ελλάδα περίπτωση το Δικαστήριο θα της παραχωρούσε αυτά που ήδη κατέχει. Ακόμα και στα διεθνή δικαστήρια, όμως, οι ιδανικές αποφάσεις δεν είναι κανόνας. Σε τελευταία ανάλυση, εάν η Τουρκία θεωρεί ότι αδικείται ας αναγνωρίσει τη δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου και ας προσφύγει εναντίον της Ελλάδας.
Από την πλευρά μου, πάντως, οφείλω να αναγνωρίσω στον Ροζάκη ότι εξέφρασε με αρκετή καθαρότητα αυτά που οι ομοϊδεάτες του πολιτικοί, δημοσιογράφοι και ακαδημαϊκοί αποκρύπτουν επιμελώς όταν μιλάνε δημοσίως.
Γιατί ένα «θερμό» επεισόδιο με την Τουρκία θα ήταν χρήσιμο σχεδόν σε άπαντες πλην φυσικά των δύο ελληνικών κρατών της Ελλάδας και της Κύπρου; Πολύ απλά επειδή ανεξαρτήτως αποτελέσματος και έκβασης αναγκαστικά όλα τα ζητήματα του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου θα ετίθεντο στον βωμό των διαπραγματεύσεων και έπειτα αυτό που θα ακολουθούσε θα ήταν η πολυπόθητη εκμετάλλευση των σε όλους γνωστών ενεργειακών πόρων.
Για την Ελλάδα κάτι τέτοιο θα ήταν κακό; Εξαρτάται αν θα έχανε ή αν θα κέρδιζε στο επεισόδιο αυτό και επειδή συνήθως αυτός που κερδίζει είναι αυτός που ξεκινάει να κτυπάει πρώτος και επειδή τα επεισόδια αυτά διαρκούν λίγο πριν εμπλακούν οι διεθνείς παράγοντες για να απαιτήσουν έναρξη διαπραγματεύσεων, είναι πολύ πιθανό ότι η Ελλάδα δε θα προλάβαινε να κατακτήσει ένα θετικό αποτέλεσμα.
Το σίγουρο είναι ότι με την έλευση και την επιχειρησιακή λειτουργία των S-400 στην Τουρκία τα πράγματα θα γίνουν πολύ «σκούρα» για την Ελλάδα.
Όμως όπως είπαμε το «θερμό» επεισόδιο συμφέρει όλους τους υπόλοιπους για να «ξεβαλτώσει» η διαδικασία της ενεργειακής εκμετάλλευσης στην Α.Μεσόγειο.
Οι ΗΠΑ δεν ενδιαφέρονται με ποιους θα κάνουν «business» είτε Τούρκοι είναι αυτοί είτε Έλληνες είτε… Κογκολέζοι είναι το ίδιο πράγμα. Θέλουν όμως να κάνουν δουλειά. Θέλουν να εξορύξουν άμεσα τους υδρογονάνθρακες σε Αιγαίο και Μεσόγειο διότι έχουν να ανταγωνιστούν τον ρωσικό Turkish Stream.
Η Τουρκία επιδιώκει και αυτή το «θερμό» επεισόδιο διότι νιώθει αρκετά δυνατή να το τελειώσει θετικά για αυτήν αν κτυπήσει πρώτη και δεδομένου του γεγονότος ότι η Ελλάδα έχει αποδυναμωθεί από τόσα χρόνια μνημονίων και άσκηση πολιτικών… «γειά σου» σε ότι αφορά θέματα γεωπολιτικής και στρατιωτικής ισχύος από τις ελληνικές κυβερνήσεις επί σειρά δεκαετιών.
Θεωρεί ότι το αποτέλεσμα θα αναγκάσει άπαντες να την αποδεχτούν ως κυρίαρχο του παιχνιδιού και ότι θα πρέπει μαζί της να κανονίσουν τα όποια «deal».
Είπαμε αν κερδίσουν…
Η Ρωσία δεν ενοχλείται καθόλου από ένα «θερμό» επεισόδιο για έναν πολύ απλό λόγο: Θα γίνει μεταξύ δύο χωρών του ΝΑΤΟ και όποιος χάσει θα νιώθει την πίκρα της προδοσίας από τις ΗΠΑ και συνεπώς θα είναι εύκολα προσεγγίσιμος από την Μόσχα.
Συν τοις άλλοι η Μόσχα θα εμφανιστεί και σαν «διαιτητής» σε μια τέτοια πιθανή σύγκρουση κάτι που δεν θα αρέσει καθόλου στους Αμερικανούς.
Το Ισραήλ από την άλλη θέλει έναν αγωγό για το αέριο του.
«East Med» θα τον λένε, ή θα περνάει διαμέσου Κύπρου και Τουρκίας, ή θα διέρχεται από την χαμένη… Ατλαντίδα ποσώς τους ενδιαφέρει. Αυτό που τους «καίει» είναι να κάνουν την δουλειά τους, βαρέθηκαν τις αέναες συζητήσεις και τις άνευ ουσίας, τριμερείς και… τετραμερείς.
Θέλουν έργο και το θέλουν τώρα.
Όσο για Γάλλους και Βρετανούς, οι Γάλλοι θέλουν την ησυχία τους και το μερίδιό τους για την ΤΟTAL και οι Άγγλοι να πάρουν τις δουλειές που δεν πήραν στην Κυπριακή Δημοκρατία από το… Ψευδοκράτος.
Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, περιοχή με κυριαρχία «υπό αμφισβήτηση» χαρακτήρισε ο Βρετανός υπουργός Ευρώπης σερ Άλαν Ντάνκαν την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου μιλώντας στη Βουλή των Κοινοτήτων, λέγοντας ότι σε τέτοιες περιοχές δεν πρέπει να διεξάγονται γεωτρήσεις.
Μάλιστα το μπαράζ βρετανικών δηλώσεων συνεχίστηκε σύμφωνα με κυπριακά ΜΜΕ. Το Λονδίνο έφτασε στο σημείο να τονίζει πως «θα μπλοκάρει τις κυρώσεις της ΕΕ εναντίον της Τουρκίας»!
Και εδώ έρχονται και οι δηλώσεις για συμφωνίες «win-win» του Αμερικανού πρεσβευτή για τις οποίες του φταίνε κάποια ΜΜΕ που τις μετέδωσαν…
Τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης προκαλεί η προαναγγελία εκ μέρους του απελθόντος υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά για επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης της Ελλάδας από τα 6 στα 12 μίλια.
Για «έλλειψη σοβαρότητας και συναίσθησης ευθύνης» έκανε λόγο ο τομεάρχης Εξωτερικών της Νέας Δημοκρατίας. Γιώργος Κουμουτσάκος, σχολιάζοντας παράλληλα ότι η επιλεκτική επέκταση των χωρικών υδάτων έγινε «πρόχειρα και αποσπασματικά». «Ως προς την ουσία της ανακοίνωσης, επιφυλασσόμαστε να τοποθετηθούμε, αφού θα υπάρξει πλήρης και επίσημη ενημέρωση για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα και με γνώμονα πάντα τα ευρύτερα συμφέροντα της χώρας», συμπλήρωσε.
«Είναι, επιπλέον, απολογισμός ανοικτών μετώπων και επιζήμιων χειρισμών στα μεγάλα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, καθώς και κακοδιοίκησης και αυταρχισμού στο Υπουργείο των Εξωτερικών. Πέραν αυτών και σε επιβεβαίωσή τους, σήμερα, μια πολύ σημαντική ανακοίνωση για την εξωτερική πολιτική της χώρας, όπως η επιλεκτική επέκταση των χωρικών της υδάτων, γίνεται πρόχειρα και αποσπασματικά επ’ ευκαιρία της παράδοσης – παραλαβής του Υπουργείου Εξωτερικών», επεσήμανε ο τομεάρχης της ΝΔ.
Τέλος, ο κ. Κουμουτσάκος χαρακτήρισε «εθνικά επιζήμια τη Συμφωνία των Πρεσπών και την εκχώρηση της «μακεδονικής» εθνότητας και γλώσσας στα Σκόπια».
Ένα κατασκοπικό θρίλερ χολιγουντιανού διαμετρήματος εξελίχθηκε στα τέλη του 2016 και στις αρχές του 2017 στην ελληνική επικράτεια. Σ’ αυτό πρωταγωνιστούσαν από ηλικιωμένοι Δυτικοευρωπαίοι που έχουν τα τελευταία χρόνια εγκατασταθεί μόνιμα στο Αιγαίο για «να χαρούν τη σύνταξή τους στον ήλιο», μέχρι παρακρατικές ομάδες. Κοινός παρονομαστής ήταν η σχέση τους με τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, γεγονός που είχε προκαλέσει ιδιαίτερο προβληματισμό στις αρμόδιες ελληνικές αρχές.
Από το 2015 τουλάχιστον η άσκηση κατασκοπείας στο ελληνικό έδαφος είχε προσλάβει διαστάσεις, κυρίως στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, στη Θράκη, αλλά και στο κέντρο της Αθήνας. Υπενθυμίζουμε ότι η Βουλγαρία είχε στις αρχές του 2017 απελάσει έναν ακόμα Τούρκο κατάσκοπο. Το Βέλγιο αρνείται βίζες σε Τούρκους ιμάμηδες, επειδή θεωρεί ότι λειτουργούν ως πληροφοριοδότες. Η ομοσπονδιακή εισαγγελία στη Γερμανία έδωσε και επίσημη εντολή για τη διεξαγωγή έρευνας πιθανής τουρκικής κατασκοπείας εντός του γερμανικού εδάφους. Και η Αυστρία της κυβέρνησης Κουρτς πήγε ακόμα πιο μακριά.
Στην Ελλάδα έχουμε δεκάδες επιβεβαιωμένα περιστατικά κατασκοπείας που στη συντριπτική πλειονότητά τους παραμένουν και μετά την ανακάλυψή τους στην αφάνεια. Ένας αλλοδαπός «εργαζόμενος» σε μία ΜΚΟ με πλούσια δράση στη Λέσβο είχε συλληφθεί να έχει στήσει ολόκληρο σύστημα υποκλοπών. Οι αρχές ασφαλείας υποψιάζονταν ότι στόχος του ήταν να παρακολουθεί και να καταγράφει για λογαριασμό της τουρκικής ΜΙΤ όχι μόνο τις κινήσεις του Λιμενικού Σώματος, αλλά και τις απόρρητες συνομιλίες των Λιμενικών με τις ένοπλες δυνάμεις που βρίσκονται στο νησί.
Μετά την σύλληψή του αποδείχτηκε ότι επρόκειτο για έναν Ισπανό υπήκοο 40 ετών που είχε δηλωθεί στις αρχές ως εθελοντής με αντικείμενο την πρώτη υποδοχή και την περίθαλψη προσφύγων που έφταναν στο νησί. Μετά από μία μυστική επιχείρηση, οι αρχές τον είχαν αιφνιδιάσει και συλλάβειν. Στο αυτοκίνητό του είχε ειδική κεραία ραδιοσυχνοτήτων και εξειδικευμένο ακριβό εξοπλισμό που χρησιμοποιείται για την άσκηση κατασκοπείας.
Στον απόηχο των πρόσφατων εξελίξεων (σ.σ. : η αρχική δημοσίευση του άρθρου έγινε στις 03/03/2015) και την αποτίμηση των όρων συνέχισης του ελληνικού οικονομικού προγράμματος, πολλοί αρχικά υποτίμησαν ή και παρέβλεψαν την τουρκική ανακοίνωση (επίσης γνωστή ως NOTAM, από το ακρωνύμιο NOtice To AirMen, «οδηγία προς αεροναυτιλόμενους») που έγινε το μεσημέρι της Παρασκευής, και δια της οποίας η Άγκυρα επιχειρούσε να δεσμεύσει μεγάλο μέρος του κεντρικού και βόρειου Αιγαίου μεταξύ της Σκύρου και της Λήμνου για αεροναυτικές ασκήσεις των ενόπλων δυνάμεών της.
Η μονομερής αυτή τουρκική ενέργεια δεν εξέπληξε τόσο ως προς τη φύση της (καθώς αντίστοιχες ανακοινώσεις έχουν εκδοθεί και στο παρελθόν χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα) ή για τη χρονική συγκυρία στην οποία εκδηλώθηκε (απόπειρα άσκησης πίεσης στην ελληνική πλευρά για διευθέτηση των διμερών διαφορών ή σιωπηρή αναγνώρισή τους, εν μέσω δυσμενούς συγκυρίας στις σχέσεις της με πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις), αλλά πολύ περισσότερο για τη διάρκειά της, καθώς η ισχύς της προβλεπόταν να διαρκέσει μέχρι το τέλος του έτους (31.12.2015), διάστημα αρκετά μεγαλύτερο από κάθε προηγούμενο.
Μετά από την άμεση αντίδραση της Αθήνας και τα έντονα διαβήματα που απείλησε ότι θα στείλει σε NATO, ΟΗΕ και τον ICAO η Άγκυρα υπαναχώρησε, και λίγο μετά τις 14.30 το μεσημέρι της Δευτέρας ανακοίνωσε την απόσυρση της προηγούμενης NOTAM της. Στο πλαίσιο αυτό και παρότι το συγκεκριμένο περιστατικό μπορεί να θεωρηθεί λήξαν, εξακολουθεί να έχει ενδιαφέρον μια σύντομη επισκόπηση της τουρκικής πρακτικής αναφορικά με την εμπράγματη αμφισβήτηση του καθεστώτος του εναερίου χώρου του Αιγαίου, όπως αυτό έχει διαμορφωθεί και λειτουργεί απρόσκοπτα εδώ και δεκαετίες.
Ένα απίστευτο θρίλερ εκτυλίσσεται τις τελευταίες ώρες στο Αιγαίο κοντά στο νησί της Ρόδου, όπου το Ελληνικό Λιμενικό επιχείρησε να κάνει νηοψία σε φορτηγό πλοίο με τουρκική σημαία, στο οποίο υπήρχε η πληροφορία πως ενδέχεται να μεταφέρει ναρκωτικά. Ωστόσο, τα τουρκικά μέσα, αλλά και το ρωσικό RT αναφέρουν πως το ελληνικό λιμενικό άνοιξε πυρ εναντίον του πλοίου, κάτι το οποίο δεν επιβεβαιώνει η ελληνική πλευρά.
Σύμφωνα με πληροφορίες το συγκεκριμένο πλοίο τουρκικών συμφερόντων κλήθηκε από το Ελληνικό Λιμενικό προς έλεγχο, αλλά ο Τούρκος καπετάνιος προτίμησε να «διαφύγει» στα τουρκικά χωρικά ύδατα, προκειμένου να αποφύγει την νηοψία.
Ωστόσο, τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, προσπαθούν να παρουσιάσουν το συγκεκριμένο συμβάν ως θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο. Μάλιστα, επικαλούνται δηλώσεις του καπετάνιου του πλοίου, Haluk Sami Kalkavan, ο οποίος μιλώντας στο CNN Türk ανέφερε πως τα σκάφη της ελληνικής ακτοφυλακής άνοιξαν πυρ εναντίον του πλοίου, το οποίο βρισκόταν κοντά στη Ρόδο. Σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Deniz, το φορτηγό κατευθυνόταν στον κόλπο του İzmit από το νότιο λιμάνι του İskenderun.
Όπως ανέφερε ο Τούρκος καπετάνιος, το Ελληνικό Λιμενικό του ζήτησε να προσεγγίσει το λιμάνι της Ρόδου, αλλά εκείνος αρνήθηκε να υπακούσει στο αίτημα και ενημέρωσε την τουρκική πλευρά για την κατάσταση.
Το Αρχηγείο του Λιμενικού σώματος εξέδωσε ανακοίνωση για το περιστατικό εμπλοκής ελληνικού σκάφους με φορτηγό πλοίο με τουρκική σημαία.
Οι πρωτοβουλίες και οι συναντήσεις που λειτουργούν εκτονωτικά και απορροφούν κραδασμούς στις ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι επιβεβλημένες.
Γράφει ο Νίκος Μελέτης
Όμως συναντήσεις όπως αυτή που είχε στο Πεκίνο ο Αλέξης Τσίπρας με τον Τ. Erdogan, την πρώτη μετά από περισσότερο από έναν χρόνο και εν μέσω μιας περιόδου υψηλής έντασης στο Αιγαίο και στην Κύπρο, δεν πρέπει να λειτουργούν αποπροσανατολιστικά ούτε να δημιουργούν αυταπάτες στην εξωτερική πολιτική της χώρας.
Πολύ περισσότερο πρέπει να αποφεύγονται αυθαίρετες ερμηνείες και αφελείς διαρροές των όσων λέει ο τούρκος ηγέτης, καθώς και η χρήση τέτοιων αναφορών για να προβληθεί ένα success story που τουλάχιστον στα ελληνοτουρκικά κρατά μόλις λίγες ώρες.
Στη συνάντηση που είχε ο πρωθυπουργός με τον Tούρκο πρόεδρο είναι προφανές και από την σύνθεση της ελληνικής αντιπροσωπείας που τον συνόδευε, ότι θα γινόταν μια γενική προσπάθεια αποκατάστασης των διαύλων επικοινωνίας των δυο κυβερνήσεων. Οι δίαυλοι αυτοί είχαν διαρραγεί, λόγω της γνωστής υπόθεσης της μη έκδοσης των οκτώ Τούρκων αξιωματικών, τους οποίους ο κ. Erdogan κατηγορεί ως πραξικοπηματίες και θεωρεί ότι είχε λάβει υποσχέσεις από την ελληνική κυβέρνηση για την παράδοση τους.
Η «θετική ατζέντα» που συζήτησαν οι δυο αντιπροσωπείες σε θέματα διμερούς συνεργασίας και η ανακοίνωση του επόμενου Συμβουλίου διακυβερνητικής συνεργασίας που θα γίνει στη Θεσσαλονίκη, είναι θετικά βήματα μεταξύ δυο γειτονικών χωρών, αλλά καθόλου δεν μπορεί να κρύψουν και να καλύψουν το χάσμα που υπάρχει σε μείζονα ζητήματα.
«Η αποστολή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο δε νομίζω ότι θα είναι επιτυχής στο να σταματήσει το προσφυγικό ρεύμα», δήλωσε, μεταξύ άλλων ο πρώην επικεφαλής του ΝΑΤΟ, Τζέιμς Σταυρίδης, σε αποκλεισιτκή συνέντευξή του στην εκπομπή του ΣΚΑΪ «Ιστορίες», και τον Αλέξη Παπαχελά.
«Η κρίση στη Συρία είναι πολύ μεγάλη, η ανθρωπιστική ανάγκη είναι πολύ μεγάλη και δυστυχώς όσο πλησιάζουμε προς το καλοκαίρι, η αποστολή δε θα έχει το κατάλληλο μέγεθος για να μπορέσει να ελέγξει το μεταναστευτικό ρεύμα», σημείωσε ακόμη.
Αναλυτικά η συνέντευξη του κ. Σταυρίδη:
– Να σας ρωτήσω πρώτα απ’ όλα, υπάρχει μια αποστολή του ΝΑΤΟ αυτή τη στιγμή στο Αιγαίο. Είστε ικανοποιημένος με αυτή την αποστολή; Θεωρείτε ότι θα είναι επιτυχής;
Είμαι ικανοποιημένος με αυτή την αποστολή. Όπως γνωρίζετε, έχει διαπραγματευτεί στενά μεταξύ όλων των κρατών μελών του ΝΑΤΟ αλλά δε νομίζω ότι θα είναι επιτυχής στο να σταματήσει το προσφυγικό ρεύμα. Η κρίση στη Συρία είναι πολύ μεγάλη, η ανθρωπιστική ανάγκη είναι πολύ μεγάλη και δυστυχώς όσο πλησιάζουμε προς το καλοκαίρι, η αποστολή δε θα έχει το κατάλληλο μέγεθος για να μπορέσει να ελέγξει το μεταναστευτικό ρεύμα.
– Είχαμε φιλοξενήσει στην εκπομπή μας τον Έλληνα Υπουργό Εξωτερικών και μας είπε ότι επρόκειτο για μια αποστολή περισσότερο για λόγους εποπτείας και χαρτογράφησης των λαθραίων εισόδων κτλ. Συμφωνείτε με αυτή την εκτίμηση;
Συμφωνώ με αυτό, είναι απολύτως αληθές. Τα καλά νέα είναι ότι με την εποπτεία η πληροφορία θα μεταφέρεται σε όλα τα hotspots της Ελλάδας, θα είμαστε πιο προετοιμασμένοι. Αλλά, δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει πραγματικός επιχειρησιακός αντίκτυπος πέρα από την επιτήρηση. Δυστυχώς.
– Ενα θέμα που έχει έρθει ξανά στην επιφάνεια είναι οι ελληνικές ευαισθησίες σχετικά με τις Ελληνο-Τουρκικές διαφορές στο Αιγαίο. Γνωρίζετε το θέμα πολύ καλά, ως διοικητής του ΝΑΤΟ έχετε ασχοληθεί πολύ με το θέμα. Πως βλέπετε αυτές να επιλύονται μέσα από το σχεδιασμό αυτής της αποστολής; Βλέπετε τυχόν προβλήματα να αναδύονται από την εφαρμογή αυτού του προγράμματος;
Δυστυχώς πιστεύω ότι θα εξακολουθήσουμε να βλέπουμε εντάσεις και διαφωνίες στο Αιγαίο μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας όπως πολύ σωστά επισημάνατε, πρόκειται για ένα μακροχρόνιο και ιστορικό σύνολο διαφορών. Δε νομίζω ότι αυτή η αποστολή θα έχει κάποια συνολική στρατηγική επίδραση. Το καλύτερο που μπορεί να γίνει είναι να επιτευχθεί ένας ευρύτερος διάλογο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας μέσα στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, που μπορεί να μειώσει τις εντάσεις σε μελλοντικό χρόνο. Δε νομίζω, όμως, ότι αυτή η επιχείρηση θα είναι μια εύκολη λύση στην επίλυση του ζητήματος.
Τα γεγονότα είναι κατακλυσμιαία και απεργάζονται την ολοκληρωτική αλλοίωση της εθνικής μας υπόστασης. Με την αδρή συνέργεια των επιχωρίων εθνοαποδομητών, που από καιρό επιδίδονται σε νόθευση της ταυτότητάς μας και την ουσιαστικά βίαιη εμφύτευση εδώ εκατοντάδων χιλιάδων Αφροασιατών μουσουλμάνων το μέχρι πρότινος ορθόδοξο εθνικό κράτος Ελλάς μετασχηματίζεται σε πολυθρησκευτικό, πολυπολιτισμικό, πολυεθνικό μόρφωμα.
Ορκισμένοι πολέμιοί μας: α) Οι αιμοβόροι δανειστές σε ρόλο Σάυλωκ διψούν όλο και περισσότερο αίμα. Η θεραπευτική τους αποβλέπει στην εξόντωσή μας, ή πάντως αδιαφορεί γι’ αυτήν. β) Οι θεσμοί και οι άρχουσες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πλειοδοτούν σε σκληρότητα απέναντί μας. Και τέλος γ) Η επιστράτευση εναντίον μας του προαιώνιου εχθρού μας, της Τουρκίας που με το πρόσχημα της υποτιθέμενης συμβολής της στην αντιμετώπιση του προσφυγικού διευκολύνεται με αποποινικοποίηση των κατάφωρων κατά Ελλάδος και Κύπρου έκνομων δράσεών της. Ο επιτήδειος ουδέτερος, αν και στους δύο παγκοσμίους πολέμους ταυτίστηκε με τους ηττημένους, κατάφερε να εισπράξει τους καρπούς της νίκης ως νικητής!
Η σιδηρά χειρ της Δύσεως, το ΝΑΤΟ, στήριξε και συγκάλυψε το κακούργημά του των «Σεπτεμβριανών» του 1955. Ο αρχηγός της CIA Άλλεν Ντάλες παρίστατο τότε αυτοπροσώπως στα γεγονότα. Ενώ ο Κίσσινγκερ επέβλεψε το 1974 την Εισβολή του Αττίλα στη Μεγαλόνησο και έκτοτε καθοδηγούσε τον Ντενκτάς στις διάφορες φάσεις της Κατοχής.
Στο Αιγαίο «χωρίς καμία καθυστέρηση» πλοία του ΝΑΤΟ
Δεν λειτουργούν ελληνικό ειδικό σύστημα έγκαιρης ενημέρωσης και ειδοποίησης και φέρνουν τους κάου-μπόις να αστυνομεύουν το Αιγαίο
__________
Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ
Ανακοινώθηκε προ ολίγου από τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, Jens Stoltenberg, η εμπλοκή της Συμμαχίας στο Αιγαίο για την αντιμετώπιση της προσφυγικής / μεταναστευτικής κρίσης, όπως μεταδίδει το πρακτορείο France24.
Ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ έδωσε εντολή στον στρατιωτικό διοικητή Breedlove να αποστείλει στο Αιγαίο «χωρίς καμία καθυστέρηση» την Μόνιμη Ναυτική Μονάδα 2 της Συμμαχίας.
Σύμφωνα με το BBC, αρχικά θα αποσταλούν τρία πλοία, με στόχο την επιτήρηση και παροχή πληροφοριών προς τις αρμόδιες αρχές για την αντιμετώπιση της παράνομης διακίνησης προσφύγων και μεταναστών.
Ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ δήλωσε ότι τα κράτη-μέλη θα ενισχύσουν την εν λόγω Μονάδα με περισσότερα πλοία, ενώ διευκρίνισε ότι δεν αποτελεί στόχο των νατοϊκών πληρωμάτων η ανακοπή ή επαναπροώθηση των λεμβών που μεταφέρουν πρόσφυγες και/ή μετανάστες.
«Οι στρατιωτικές αρχές μας θα επεξεργαστούν όλα τα στοιχεία το συντομότερο δυνατόν» δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ. «Η Συμμαχία θα συμβάλει στην προσπάθεια με την παροχή κρίσιμων πληροφοριών και μέσων παρακολούθησης ώστε να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η διακίνηση ανθρώπων», πρόσθεσε.
Ο κ. Stoltenberg δήλωσε πως το ΝΑΤΟ θα δράσει σε στενή συνεργασία με τις εθνικές ακτοφυλακές, καθώς και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Επίσης, πρόσθεσε πως κατά την διάρκεια της Συνόδου αποφασίστηκε η περαιτέρω ενίσχυση προς τη διεθνή συμμαχία για την αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους.
Δηλαδή, με απλά λόγια, το ΝΑΤΟ δεν πρόκειται να ανακόψει με θαλάσσιες επιχειρήσεις την ροή των λαθρομεταναστών από την Τουρκία προς την Ελλάδα. Θα κάνει κάτι το οποίο έκανε και το Ελληνικό Λιμενικό, με επιπλέον, όμως, και πολύ σημαντικό στοιχείο, την συλλογή ειδικών πληροφοριών (με ειδικά δορυφορικά και τηλεπικοινωνιακά συστήματα) τις οποίες θα συλλέγει και θα προωθεί προς την Τουρκία…!
Την απουσία αποτελεσματικού επιχειρησιακού σχεδίου διαχείρισης, για τους χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες που βρίσκονται στα νησιά του Αιγαίου διαπιστώνει ο Συνήγορος του Πολίτη, μετά από αυτοψία που πραγματοποίησαν κλιμάκια της ανεξάρτητης αρχής στη Λέσβο, την Κω και τη Λέρο και ζητά την λήψη άμεσων μέτρων.
Η άνευ προηγουμένου ροή μεταναστών και προσφύγων, αναφέρει ο Συνήγορος του Πολίτη, έχει οδηγήσει σε ασφυξία τις τοπικές αστυνομικές και λιμενικές αρχές, οι οποίες αδυνατούν πλέον από μόνες τους να εφαρμόσουν πλήρως τις διαδικασίες που προβλέπει η ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Ο Συνήγορος τονίζει ότι η κάλυψη των στοιχειωδών αναγκών διαβίωσης των ανθρώπων και η μέριμνα για τα δικαιώματά τους αποτελούν ευθύνη και υποχρέωση της Πολιτείας.
Τα κλιμάκια της αρχής διαπίστωσαν σε Λέσβο, Κω και Λέρο, ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες στην καλύτερη περίπτωση αδυνατούν να ανταπεξέλθουν εγκαίρως στις ροές που δέχονται και στη χειρότερη εφαρμόζουν ένα μικρό μόνο μέρος από τις προβλεπόμενες διαδικασίες.
Κατά το Συνήγορο, κέντρα πρώτης υποδοχής δεν λειτουργούν ακόµη και στη Λέσβο όπου σχετική πτέρυγα έχει κατασκευασθεί και παραμένει κλειδωμένη, οι αλλοδαποί διαμένουν σε ακατάλληλα καταλύματα ή σε σκηνές στο ύπαιθρο και δεν σιτίζονται επαρκώς.
Η διασπορά των αρμοδιοτήτων μεταξύ των υπηρεσιών που ανήκουν σε διαφορετικούς φορείς (των πρώην υπουργείων Δημόσιας Τάξης, Ναυτιλίας, Εσωτερικών, ως προς την αρμοδιότητα Μετανάστευσης), έχει δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερο έλλειμμα συντονισμού σε τοπικό επίπεδο.
Κάποια κενά, όπως επισημαίνει ο Συνήγορος, καλύπτονται προσωρινά από εθελοντικές προσφορές κλινοσκεπασμάτων, ειδών προσωπικής υγιεινής και τροφίμων από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, από την ιδιωτική πρωτοβουλία και από τοπικά δίκτυα αλληλεγγύης, ενώ υπηρεσίες υγείας παρέχονται πολλές φορές από οργανώσεις, όπως οι Γιατροί χωρίς Σύνορα και οι Γιατροί του Κόσμου.
Ο Συνήγορος του Πολίτη ζητά να εκπονηθεί έκτακτο τοπικό σχέδιο διαχείρισης για κάθε νησί χωριστά, με την ενεργό εμπλοκή της τοπικής αυτοδιοίκησης και των τοπικών υπηρεσιών, να ενισχυθεί η στελέχωση των αστυνομικών και λιμενικών αρχών στα νησιά αιχμής, καθώς και της υλικοτεχνικής τους υποδομής, να διασφαλίζεται η άμεση τοποθέτηση των ασυνόδευτων ανηλίκων με την ίδρυση και λειτουργία επιτόπιου ξενώνα όπου είναι δυνατόν, να αξιοποιηθούν τα εργαλεία της ευρωπαϊκής ατζέντας για τη μετανάστευση κλπ.
Την στιγμή που οι διαπραγματεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης με τους πιστωτές της φθάνουν στο πιο κρίσιμο σημείο τους, στο Αιγαίο η Τουρκία κλιμακώνει την επιθετική της τακτική, καθώς μία εβδομάδα μετά την δέσμευση μεγάλης περιοχής στο κεντρικό Αιγαίο ως πεδίο βολής μέχρι το τέλος του έτους, χθες Παρασκευή δέσμευσε και νέα περιοχή για ναυτική άσκηση.
Η δέσμευση θαλάσσιας περιοχής, ανατολικά της Σκύρου προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στα υπουργεία Άμυνας και Εξωτερικών , καθώς η τουρκική κίνηση απειλεί να βάλει ταφόπλακα στο Μνημόνιο Παπούλια- Γιλμάζ σύμφωνα με το οποίο δεν πρέπει να πραγματοποιούνται ασκήσεις κατά την διάρκεια της τουριστικής περιόδου στο Αιγαίο. Για τον λόγο αυτό έχουν ζητήσει από την Άγκυρα να ακυρώσει την άσκηση και να σεβαστεί τις συμφωνίες, που παρά τα προβλήματα άντεξαν στον χρόνο, όπως το Μνημόνιο Παπούλια Γιλμάζ που υπογράφηκε το 1988.
Πέραν αυτού, η κίνηση αυτή έρχεται μετά από σειρά γεγονότων που συνιστούν κλιμάκωση της τακτικής της έντασης στο Αιγαίο. Πριν από δύο εβδομάδες τουρκικό πλοίο υποκλοπών είχε εισέλθει σε οριοθετημένο πεδίο βολής κατά την διάρκεια άσκησης των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, ενώ την περασμένη εβδομάδα η Άγκυρα εξέδωσε Navtex, με την οποία δέσμευσε μέχρι το τέλος του χρόνου, τον διεθνή εναέριο χώρο μεταξύ Λέσβου, Αϊ-Στράτη, της νησίδας Πιπέρι και ανατολικά της Σκύρου.
Στα υπουργεία Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας εκτιμούν ότι η Τουρκία θα κλιμακώσει ακόμη περισσότερο την ένταση στο Αιγαίο επιδιώκοντας να εκμεταλλευθεί την κρίσιμη κατάσταση στον τομέα της οικονομίας και υπό αυτό το πρίσμα εκφράζονται προβληματισμοί για την πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων, όχι στο απώτερο μέλλον, αλλά για το αμέσως επόμενο διάστημα.
Σημειώνεται ότι προ ημερών, η Τουρκία επικαλέστηκε και την Συμφωνία της Βέρνης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας το 1976 και απομάκρυνε ερευνητικό πλοίο ελληνικών συμφερόντων από τα διεθνή ύδατα ανατολικά της Θάσου όπου πραγματοποιούσε έρευνες. Το πλήρωμα του πλοίου δέχθηκε αυστηρές συστάσεις από τα υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας , ωστόσο η Ελλάδα έχει δηλώσει σε όλους τους τόνους ότι η Συμφωνία της Βέρνης δεν ισχύει πλέον, κάτι που όμως δεν αποδέχεται η Τουρκία. Η ένταση είναι προφανής και στους κόλπους της κυβέρνησης, καθώς αυτή την στιγμή στην Άγκυρα δεν υπάρχουν αξιόπιστοι συνομιλητές , πλην ίσως του Ερντογάν.
Ο προβληματισμός Ελλήνων αξιωματούχων συνδέεται και με την ρευστή πολιτική κατάσταση στην Τουρκία, καθώς σύμφωνα με καλά ενημερωμένες διπλωματικές πηγές στην Αθήνα, υπάρχει μια επαναπροσέγγιση των πολιτικών με τους στρατιωτικούς στην Τουρκία και η κλιμάκωση στο Αιγαίο αποτελεί προϊόν αυτής της επανασύνδεσης. Ωστόσο όπως παρατηρούν οι ίδιες πηγές, δεν είναι μόνο η Ελλάδα που παρατηρεί κάθε κίνηση έχοντας υπόψη της ότι και στο παρελθόν, σε περιόδους κρίσης η Τουρκία όξυνε την κατάσταση, είναι και το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ που ήδη έχουν ενημερωθεί και το τελευταίο που θα ήθελαν, είναι να συμβεί ο,τιδήποτε αρνητικό στο Αιγαίο που θα κλόνιζε ίσως ανεπανόρθωτα την ενότητα του ΝΑΤΟ .
Την ικανοποίησή του για την στάση των ΗΠΑ στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, την ανάγκη σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή και τη συνεργασία της χώρας μας και της Κύπρου με το Ισραήλ, εξέφρασε από τη Νέα Υόρκη ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος, ενώ αίσθηση προκαλούν οι χθεσινές δηλώσεις του για συνεκμετάλλευση φυσικών πόρων με τους Αμερικανούς.
Ο κ. Καμμένος, ο οποίος πραγματοποιεί επίσκεψη στις ΗΠΑ, συνοδευόμενος από τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ Στρατηγό Μιχαήλ Κωσταράκο και τον Αρχηγό ΓΕΝ Αντιναύαρχο Ευάγγελο Αποστολάκη ΠΝ, παρέστη στην επιμνημόσυνη δέηση του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ιακώβου και στην μετονομασία οδού στην Αστόρια σε οδό Αρχιεπισκόπου Ιακώβου. Παρέστη επίσης στην ετήσια Εθνική Σύνοδο της Κυπριακής Ομοσπονδίας.
Στις δηλώσεις του ο Έλληνας υπουργός αναφέρθηκε στον ρόλο των ΗΠΑ για την σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή σημειώνοντας επίσης ότι «η Ελλάδα με την Κύπρο και λόγω των νέων πλέον κοιτασμάτων φυσικού αερίου αλλά και πετρελαίου στην ευρύτερη περιοχή, σε συνεργασία με το Ισραήλ, μπορούν να διαμορφώσουν ένα μεγάλο τόξο ειρήνης και σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή και να αντιμετωπίσουμε πλέον την απειλή που δέχεται το ΝΑΤΟ στο νότιο μέρος, που λέγεται ισλαμικός φονταμενταλισμός με την παρουσία του ISIS». Σημείωσε επίσης ότι ο ISIS συνιστά «ένα τεράστιο πρόβλημα», το οποίο για να επιλυθεί χρειάζεται η ενίσχυση της σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή και ιδιαίτερα της Ελλάδος και της Κύπρου, η συνεργασία με το Ισραήλ και με τις χώρες οι οποίες δέχονται την επίθεση του εξτρεμισμού και αυτό θα οδηγήσει στη διαμόρφωση και νέων κανόνων πλέον στην ευρύτερη περιοχή.
Υπογραμμίζοντας ιδιαίτερα την αμερικανική στήριξη προς την Ελλάδα, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας δήλωσε ότι πρόκειται για ξεκάθαρη στήριξη και αναφέρθηκε στις παρεμβάσεις του προέδρου Ομπαμα προς την Μέρκελ και τους Ευρωπαίους ηγέτες έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στο να έχουμε οδηγηθεί πλέον σε μία πορεία προς την αντιμετώπιση της πίεσης.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η δήλωση του κ. Καμμένου για το ενδεχόμενο ελληνοαμερικανικής συνεργασίας σχετικά με την αξιοποίηση των φυσικών πόρων της περιοχής, καθώς αποκάλυψε ότι η «ελληνική κυβέρνηση, από τη στιγμή που θα υπάρξει ενδιαφέρον από τις Ηνωμένες Πολιτείες στα θέματα της συνεργασίας σε σχέση με τα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου, είναι διατεθειμένη να προχωρήσει σε συνεργασία». Αποκάλυψε επίσης ότι «στη συνάντηση που είχα με την κ. Νούλαντ της είπα ότι θα μας ενδιέφερε μία GtoG (government to government) agreement με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, ώστε να υπάρχει συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου». Αυτό, πρόσθεσε, «θα οδηγούσε και θα οδηγήσει πιθανόν, σε μια λύση η οποία δεν έχει να κάνει με τις οποιεσδήποτε πιέσεις δεχόμαστε από τους δανειστές μας. Είναι αντιληπτό, ότι αν προχωρήσουμε σε μια συνεκμετάλλευση του φυσικού αερίου και του πετρελαίου με ποσοστό 70-30, αυτό θα οδηγήσει σε μια γραμμή χρηματοδότησης που θα μας απαλλάξει από πολλά προβλήματα».
Για το Κυπριακό ο κ. Καμμένος είπε ότι παραμένει πρόβλημα εισβολής και κατοχής και ότι έτσι πρέπει να συνεχίσουμε να το αναδεικνύουμε.
Ειναι παραδοξο ότι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είχαν αφήσει αναξιοποίητη την συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και την αξιοποίησε μία κυβέρνηση της Αριστεράς!
Πράγματι, η παράνομη τουρκική Οδηγία προς Αεροναυτιλλομένους, που μετέβαλλε μεγάλο μέρος του Αιγαίου σε τουρκικό πεδίο βολής (!), αποσύρθηκε χάρις σε συντονισμένες ενέργειες του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών στις Βρυξέλλες.
Αυτήν την φορά, μετά την σθεναρή και τεχνικά άρτια ελληνική προσφυγή, το ΝΑΤΟ παρενέβη όχι ως ουδέτερος Πόντιος Πιλάτος αλλά υποχρεώνοντας την Τουρκία να ακυρώσει την απαράδεκτη και εξαιρετικά επικίνδυνη «πρωτοβουλία» της.
Κάτι που αποδεικνύει ότι, το γεγονός ότι η χώρα μας είναι μέλος της νατοϊκής συμμαχίας, μπορεί να αποβεί εξαιρετικά χρήσιμο. Εάν φυσικά εμφανισθούμε αποφασισμένοι, σοβαροί και με τεχνικά επιχειρήματα (διότι τα συναισθηματικά δεν συγκινούν κανέναν).
Η Ελλάδα μετέχει στο ΝΑΤΟ από το 1952. Αφού πολέμησε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο υποβαλλόμενη σε τεράστιες θυσίες, η χώρα μας έγινε τακτικό μέλος του ΝΑΤΟ και μετείχε και στον Πόλεμο της Κορέας. Επίσης, σε όλη την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η Ελλάδα προσέφερε στην δυτική συμμαχία την βάση της Σούδας, στην οποία στηρίχθηκε ολόκληρη η γεωστρατηγική αρχιτεκτονική του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο (και εξακολουθεί να στηρίζεται).
Με την καθόλου αμελητέα αυτή συνεισφορά, η Ελλάδα έχει το δικαίωμα να ζητήσει στήριξη έναντι του παράνομου τουρκικού αναθεωρητισμού, απειλών, παραβιάσεων και παραβάσεων. Αρκεί να προβάλει τα δίκαιά της με τεχνικά, νομικά και διπλωματικά άρτιο και τεκμηριωμένο τρόπο και να καταδείξει ότι η Τουρκία λειτουργεί ως περιφερειακός ταραξίας, που απειλεί διαρκώς την σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ας αφήσει το Ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών τις πολλές ευγένειες και φιλοφρονήσεις προς την τουρκική πλευρά και ας εγκαταλείψει το φοβικό σύνδρομο. Και ας σταματήσει τις αντιδράσεις του τύπου «η Τουρκία με την συμπεριφορά της απομακρύνεται από την Ευρώπη» κλπ., που μόνον γέλιο προκαλούν στην τουρκική πλευρά. Αυτά όλα δεν απέδωσαν τίποτα. Τώρα η Ελλάδα πρέπει να δραστηριοποιηθεί, ώστε να κινητοποιήσει τους νατοϊκούς μηχανισμούς και να τους μεταβάλει σε τείχος κατά των τουρκικών προκλήσεων.
Και, φυσικά, δεν θα πάψουμε να το επαναλαμβάνουμε, όλα αυτά δεν αρκούν αν παράλληλα δεν ισχυροποιηθεί ο αμυντικός μηχανισμός της χώρας, ώστε να καταστήσει δυσβάστακτο το κόστος τυχόν μονομερούς τουρκικής ενέργειας στο Αιγαίο.
( Διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης)
Όλοι πιά έχουν συνειδητοποιήσει ότι η μοίρα της Κύπρου με αυτήν της Ελλάδας είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Η εξελισσόμενη κρίση στην Μεγαλόνησο αφορά εξ ίσου και τα δύο ελληνικά κράτη της Ανατολικής Μεσογείου. Τα πιθανά σενάρια που υπάρχουν μπροστά μας, εκτός και εάν συμβεί κάτι απρόβλεπτο, είναι τα εξής.
Σενάριο πρώτο: η Τουρκία κλιμακώνει περαιτέρω την κρίση, είτε επιχειρώντας να τοποθετήσει πλατφόρμα και γεωτρύπανο μέσα στην κυπριακή ΑΟΖ είτε στέλνοντας πολεμικά πλοία να προσεγγίσουν την κυπριακή ακτογραμμή είτε προκαλώντας τα ελληνικά πολεμικά που βρίσκονται εκεί. Σε αυτήν την περίπτωση, θα βρεθεί αντιμέτωπη όχι μόνον με το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό αλλά και το ρωσσικό και το ισραηλινό που ναυλοχούν στην περιοχή, πιθανώς δε και με τον αμερικανικό Έκτο Στόλο. Παράλογο εγχείρημα, αλλά βεβαίως κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει μία τέτοια εξέλιξη, αφού η εμφανής κρίση μεγαλείου του Ερντογάν μπορεί να τον οδηγήσει σε γεωπολιτική παραίσθηση και το γνωστό σύνδρομο «σταματώ το τραίνο με το δάχτυλο». Μικρές πάντως πιθανότητες έχει, κατά την γνώμη μου, αυτό το σενάριο.
Σενάριο δεύτερο: η Ελλάδα και η Κύπρος υποχωρούν (και στην πραγματικότητα ακυρώνουν) την τριμερή συνάντηση Σαμαρά-Αναστασιάδη-Σίσσι στο Κάϊρο στις 8 Νοεμβρίου, ξαναρχίζουν οι συνομιλίες γιά το νέο Σχέδιο Ανάν και η Τουρκία θριαμβεύει. Το σενάριο αυτό σημαίνει στη πραγματικότητα γεωπολιτική «φινλανδοποίηση» της Ελλάδας και υπαγωγή της Κύπρου στην τουρκική σφαίρα κυριαρχίας.
Δεδομένου ότι η Ελλάδα και η Κύπρος αποτελούν σήμερα σημαντικούς κρίκους στην γεωπολιτική αρχιτεκτονική της Δυτικής Συμμαχίας εναντίον των τζιχαντιστών, τους οποίους η Τουρκία αντιθέτως στηρίζει με έμμεσο τρόπο, αποκλείεται η Δύση και το Ισραήλ να επιτρέψουν έναν διπλωματικό-γεωστρατηγικό θρίαμβο της Τουρκίας επί της Ελλάδας. Επίσης μία τόσο ταπεινωτική υποχώρηση της Ελλάδας και μία παραίτηση από τα ενεργειακά κοιτάσματα θα διέλυε ό,τι έχει απομείνει από το πολιτικό σύστημα και η Ελλάδα όπως και η Κύπρος θα εισέρχονταν στον αστερισμό της αποσταθεροποίησης. Μικρές αλλά όχι ανύπαρκτες πιθανότητες δίνω σε αυτό το σενάριο, δεδομένης της θλιβερής εμπειρίας των Ιμίων.
Στο άρθρο μας της Παρασκευής (σ.σ.: α’ μέρος) αναφερθήκαμε στο δυσεπίλυτο πρόβλημα της διαχείρισης του γεωπολιτικού θησαυρού που συνιστά ο ελληνικός χώρος, μια διαχείριση που σε επίπεδο σχεδιασμού και κυρίως εφαρμογής ανήκει παραδοσιακά στο υπουργείο Εξωτερικών.
Στο προηγούμενο σημείωμά μας καταλήξαμε ότι ο γεωπολιτικός προσανατολισμός της Ελλάδος προς τη Δύση, ιδιαίτερα μετά την είσοδο της χώρας μας στο ΝΑΤΟ, περιόρισε δραματικά το πεδίο ανεξάρτητης και πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, ενώ, όσον αφορά τα ελληνοτουρκικά, η Ελλάδα ήταν ο μεγάλος χαμένος, αφού η Τουρκία λόγω θέσης και μεγέθους ήταν πιο χρήσιμη για τις ΗΠΑ στο μεγάλο ζητούμενο της Δύσης (έως το 1990), που ήταν η αντιμετώπιση της κομμουνιστικής απειλής.
Ένα θέμα που αξίζει ιδιαίτερης μελέτης και προσοχής είναι πώς διαχειρίστηκε συγκριτικά με την Άγκυρα η Αθήνα -και εννοούμε τις κυβερνήσεις ως σύνολο αλλά και το υπουργείο Εξωτερικών- τη σχέση της Ελλάδας με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ.
Τραγική στιγμή για τα συμφέροντα της χώρας μας και για τον έλεγχο του Αιγαίου αποτελεί η απόφαση της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητος, το 1974, να αποχωρήσει από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, με τη δικαιολογία ότι «το ΝΑΤΟ αποδείχθηκε ανίκανο να παρεμποδίσει την Τουρκία από την εξαπόλυση νέας βάρβαρης και απρόκλητης επίθεσης κατά της Κύπρου… Το ΝΑΤΟ δεν έχει επομένως λόγο ύπαρξης και δεν μπορεί να εκπληρώσει τον σκοπό για τον οποίο συνεστήθη, αφού δεν μπορεί να αποτρέψει τον πόλεμο μεταξύ δύο μελών του».
![](http://maccunion.files.wordpress.com/2012/06/btn_blue_122x44.gif?w=122")
Ένωση Μακεδόνων Κέρκυρας 
Πρόσφατα σχόλια