Τις τελευταίες δεκαετίες, παράλληλα με τις λιμπεραλιστικές πολιτικές μετατροπής των ευρωπαϊκών χωρών σε «ανοικτές πολυπολιτισμικές κοινωνίες», γίνεται προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα πλέγμα θεωριών, πού να τροφοδοτούν με «επιστημονικό» κύρος, τα πολιτικά επιχειρήματα του εγχειρήματος.
Κοινωνιολόγοι, πολιτικοί επιστήμονες, οικονομολόγοι, εγκληματολόγοι, ιστορικοί, θεωρητικοί της τέχνης, φιλόσοφοι, θεολόγοι, γλωσσολόγοι, διεθνολόγοι, έως και θετικοί επιστήμονες, επελέγησαν με βάση το έργο τους ή ωθήθηκαν, ώστε να αναπτύξουν έργο, κατάλληλο στο να στηρίξει τις θεωρίες μιας αναπόδραστης πολυπολιτισμικής νομοτέλειας. Απόψεις και μελέτες που επικέντρωναν στην αμφισβήτηση και αποδόμηση παραδοσιακών αντιλήψεων, θρησκευτικών δογμάτων ή εθνικών ιστορικών αφηγημάτων, αγαπήθηκαν και χρηματοδοτήθηκαν με ιδιαίτερη θέρμη από τις ελίτ των ευρωπαϊκών κρατών και των οργανισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αντίστοιχη αγάπη και συνδρομή απήλαυσαν θεωρίες και μελέτες που προέβαλαν την ευεργετική επίδραση κάθε ξένου στοιχείου στους ευρωπαϊκούς εθνικούς πολιτισμούς και στις εθνικές κοινωνίες, τόσο στο παρελθόν, όσο και στο παρόν και στο μέλλον.
Αυτή η κατάσταση με τα χρόνια δεν δημιούργησε μόνο μια κάστα, που απολάμβανε προνομιακής μεταχείρισης. Πήγε ακόμα παραπέρα.
Δημιούργησε θεωρίες πού ανήχθησαν σε δόγματα, τα οποία στεφόμενα την τιάρα του αλάθητου της πολιτικής ορθότητας, έπαψαν να υπόκεινται στη βάσανο του επιστημονικού ελέγχου. Κάθε είδους μελέτη που θα μπορούσε να αμφισβητήσει στο ελάχιστο τα «επιστημονικά» δόγματα του πολιτικώς ορθού, κινδύνευε να χαρακτηριστεί με κάθε είδους επίθετο, που θα έφερε την κατάληξη …-φοβική. Από εκείνη την στιγμή, οι επιστήμονες που θα την στήριζαν ήταν εκτεθειμένοι σε ένα ετερόκλητο πλήθος επιθέσεων από όλων των ειδών τα κατεστημένα: πολιτικά, ακαδημαϊκά, δημοσιογραφικά, συνδικαλιστικά κ.ο.κ. Στην δε περίπτωση της χώρας μας, κάθε καθηγητής που θα τολμούσε να στηρίξει μελέτες, χαρακτηρισμένες ως «μη πολιτικώς ορθές», έθετε σε κίνδυνο όχι μόνο την έδρα του, αλλά και την ίδια την σωματική του ακεραιότητα, κάθε φορά πού θα βρισκόταν εντός του… ασύλου των ελλαδικών πανεπιστημίων.
Η επιστήμη της ιστορίας αποτέλεσε ένα προνομιακό πεδίο ανάπτυξης θεωριών, που είχαν την τύχη να λάβουν πιστοποιητικά… εγκυρότητας, από τους ελεγκτές του «πολιτικώς ορθού». Κάποιες από αυτές, ιδιαιτέρως αγαπητές στους κύκλους που περιγράψαμε παραπάνω, ήταν και οι θεωρίες των οφειλών του ευρωπαϊκού πολιτισμού, απέναντι στο Ισλάμ. Θεωρίες που ξεκίνησαν από μελέτες, οι οποίες αναδείκνυαν την προσφορά του μεσαιωνικού ισλαμικού διαφωτισμού στη φιλολογία και στις θετικές επιστήμες, για να καταλήξουν σε εξαιρετικά μαξιμαλιστικές ερμηνείες σχετικά με το έργο του μεσαιωνικού Ισλάμ, σε συνδυασμό με εξαιρετικά μινιμαλιστικές ερμηνείες σχετικά με το αντίστοιχο πολιτισμικό έργο της χριστιανικής Ευρώπης κατά τους Μέσους Χρόνους.
Πρωτοφανές είναι το θράσος από τον αρχηγό του μουσουλμανικού κόμματος στην Ολλανδία Tunahan Kuzu ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ καλεί τους… Ολλανδούς να φύγουν από τη χώρα τους εάν δεν τους αρέσει ο… πολύς πολιτισμός.
Ο πολιτικός αρχηγός του κόμματος DENK προκάλεσε κύμα αντιδράσεων στην Ολλανδία ύστερα από τις δηλώσεις του, καλώντας τους Ολλανδούς να εγκαταλείψουν τη χώρα τους.
«Εάν δεν τους αρέσει η Ολλανδία που αλλάζει, όπου ζουν άνθρωποι με διαφορετικές κουλτούρες, όπως στην πόλη Zaandam ή τη γειτονιά Poelenburg, τότε του συμβουλεύω να εξαφανιστούν», είπε ο Kuzu σε συνέντευξή του.
Το κόμμα DENK είναι ένα αμφιλεγόμενο μουσουλμανικό κόμμα το οποίο σημειώνει υψηλά ποσοστά σε μουσουλμανικές περιοχές της Ολλανδίας όπως στο δυτικό Άμστερνταμ.
Στις τελευταίες εκλογές του 2017 το DENK απέσπασε τρεις έδρες στο ολλανδικό κοινοβούλιο συγκεντρώνοντας 200.000 ψήφους.
Ένα χρόνο αργότερα το κόμμα στις δημοτικές εκλογές ήταν αυτό με τα υψηλότερα ποσοστά στο δυτικό Άμστερνταμ σαρώνοντας τα παραδοσιακά κόμματα της αριστεράς.
Το DENK δημιουργήθηκε το Φεβρουάριο του 2015 από δύο Τούρκους οι οποίοι ανήκαν πριν στο εργατικό κόμμα PVDA, τους : Tunahan Kuzu και Selçuk Öztürk.
Μάλιστα κατά τη συνάντηση του δεύτερου με πρώην «συντρόφους» του, του PVDA ο θρασύς Τούρκος είπε: «Μακάρι ο Αλλάχ να σας τιμωρήσει».
Από το Ρόδερωμ της Βρετανίας, στο Βούπερταλ της Γερμανίας από εκεί στην δική μας Αθήνα, οι επιπτώσεις της πολιτικής ορθότητας γίνονται κάθε μέρα πιο ορατές και βίαιες.
Το σκάνδαλο που αποκαλύφθηκε πρόσφατα σε μια πόλη στην βόρια Αγγλία, Ρόδερωμ, έχει συνταράξει την βρετανική κοινωνία. Σοκαριστικό στοιχείο είναι ο αριθμός των θυμάτων βιασμού, 1.400, και το άλλο επίσης συνταρακτικό στοιχείο είναι ότι παρά τις επανειλημμένες καταγγελίες των θυμάτων και των οικογενειών τους οι αρχές προτίμησαν να μην κάνουν τίποτα. Τα θύματα ήταν λευκές γυναίκες ενώ οι θύτες ήταν συμμορίες Πακιστανών. Για τις αρχές υπήρχε κάτι χειρότερο από την μη διαλεύκανση του εγκλήματος, αυτό ήταν η πιθανότητα να κατηγορηθούν για ρατσισμό.
Όλα άρχισαν με την ενδελεχή έκθεση της Αλέξις Τζέϊ. Αυτή η έκθεση εξιστορεί τα πολλαπλά εγκλήματα σε μια περίοδο από το 1997 μέχρι το 2013. Παρόμοιες εκθέσεις είχαν προηγηθεί το 2002, 2003 και το 2006. Όλες οι εκθέσεις είχαν καταλήξει στον κάλαθο των αχρήστων μιας και οι αρχές δεν ήθελαν να διαταράξουν την πολυπολιτισμική “ειρήνη” που επικρατούσε στο Ρόδερωμ.
Μια άλλη αντίδραση των αρχών ήταν να στείλουν την συγγραφέα της πρώτης έκθεσης σε ειδική εκπαίδευση προκειμένου να γίνει πιο ευαίσθητη στην… διαφορετικότητα. Το πρόβλημα για τις αρχές δεν ήταν οι βιασμοί και οι ξυλοδαρμοί γυναικών, αλλά οι εκθέσεις που αποκάλυπταν το πρόβλημα. Όταν γονείς έκαναν καταγγελίες στην αστυνομία αυτές οι καταγγελίες πήγαιναν και αυτές στον κάλαθο των αχρήστων. Όταν ένας πατέρας εισέβαλε σε σπίτι όπου είχε βιαστεί η κόρη του, η αστυνομία το μόνο που ήξερε να κάνει ήταν να τον συλλάβει.
Συγκρίνετε αυτή την συμπεριφορά της αστυνομίας στους βιασμούς, με το πως η ίδια αστυνομία αντέδρασε σε σχόλια που έγιναν στο διαδίκτυο μετά από την δολοφονία ενός στρατιώτη από Ισλαμιστές στο Λονδίνο. Τότε η αστυνομία εισέβαλε σε διαμερίσματα τα άγρια ξημερώματα για να κάνει συλλήψεις για έκφραση απαγορευμένων σκέψεων. Η πολιτική ορθότητα σε όλο της το μεγαλείο.
Οι καθηγητές Τσελεγγίδης και Σίασος για το τμήμα Ισλαμικών Σπουδών του ΑΠΘ
Οι καθηγητές του τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ κ. Τσελεγγίδης Δημήτριος και κ. Σίασος Λάμπρος καταθέτουν τις σκέψεις και τις ενστάσεις τους για τη δημιουργία του Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών στο Ρωμαϊκό Οδοιπορικό. Μπράβο στους αξιότιμους καθηγητές που κρατάνε Θερμοπύλες ενάντια στην προσπάθεια ισοπέδωσης των Θεολογικών τμημάτων της χώρας μας. Οι θεολογικές σχολές βάζουν τις πνευματικές βάσης για άξιους Ορθόδοξους Θεολόγους.
Ποιοι είναι οι Επίσκοποι που υποστηρίζουν το εγχείρημα αυτό; (Ακούστε στο 6:45′)
Οι αξιότιμοι καθηγητές όπως θα ακούσετε παρακάτω στη συνέντευξη που παραχώρησαν υποστήριξαν ότι στην απόφαση του Τμήματος υπήρχε επιρροή πολιτικών καθώς και Επισκόπων. Την επιρροή των πολιτικών είναι κάτι που το περιμέναμε και δεν μας ξενίζει καθόλου, την επιρροή όμως Επισκόπων όχι μόνο, δεν την περιμέναμε ποτέ, αλλά μας στεναχωρεί και μας εξοργίζει επιπλέον, σήμερα σε μία τόσο δύσκολη περίοδο για το έθνος μας να επιχειρείται η νόθευση και η αλλοίωση της μίας και μοναδικής Ορθόδοξης πίστεώς μας από έσωθεν, δηλαδή από τους ίδιους τους πατέρες μας. Μακάρι κάτι τέτοιο να μην ισχύει αν και σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να λάβουμε σοβαρά υπόψιν μας τα λόγια των πολύ σοβαρών και ευυπόληπτων καθηγητών του τμήματος κ Τσελεγγίδη και κ. Σιάσο.
Ποια πλευρά έχει δίκιο στην Ουκρανία; Ούτε ο απερχόμενος Πρόεδρος Γιανουκόβιτς είχε μεγάλη σχέση με τη δημοκρατία ούτε οι διαδηλωτές που τον εκθρόνισαν είναι θαυμαστές του ευρωπαϊκού δημοκρατικού προτύπου. Η Ουκρανία δεν έμαθε ποτέ να κυβερνάται δημοκρατικά, διότι έζησε επί αιώνες υπό το τσαρικό καθεστώς και στη συνέχεια κυβερνήθηκε από τον απάνθρωπο κομμουνιστικό ολοκληρωτισμό. Τα διαλυτικά φαινόμενα που παρουσιάζει σήμερα οφείλονται πρωτίστως στην πολυπολιτισμική δομή της.
Η ουκρανική εθνική συνείδηση είναι μεν υπαρκτή, αλλά δεν εκφράζει μεγάλο μέρος των πολιτών της σημερινής Ουκρανίας. Άλλοι νιώθουν Ρώσοι, άλλοι μόνον Ουκρανοί, άλλοι και τα δύο, άλλοι τίποτε από αυτά, άλλοι θυμούνται τις γερμανικές ή πολωνικές ρίζες τους και άλλοι ψάχνονται. Άλλοι είναι πιστοί Ορθόδοξοι και άλλοι Ουνίτες. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της Ουκρανικής ιστορίας είναι η ύπαρξη των Ουνιτών ή Ελληνοκαθολικών στις δυτικές επαρχίες της. Από το 1219 ο Παπισμός πειραματίσθηκε στη μέθοδο αυτή του προσηλυτισμού Ορθοδόξων. Άφηνε τους ιερείς και τους πιστούς να τηρούν επιφανειακά τα ορθόδοξα έθιμα αλλά τους υποχρέωνε να υπακούουν στον Πάπα. Η λανθασμένη αυτή μορφή ενώσεως των Εκκλησιών ονομάζεται Ουνία (στα λατινικά σημαίνει ένωση) και απορρίπτεται κατηγορηματικά από την Ορθοδοξία.
Πολλοί Ουνίτες της Ουκρανίας κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου πολέμησαν στο πλευρό των Γερμανών Ναζί και μετά τον πόλεμο τιμωρήθηκαν από τον Στάλιν ως συνεργάτες του κατακτητή. Συνεχιστές της φιλοναζιστικής ιδεολογίας είναι οι οπαδοί του κινήματος ΣΒΟΜΠΟΝΤΑ, το οποίο εμφανίζεται σαν φιλοευρωπαϊκό και πρωτοστατεί στις διαδηλώσεις. Η Ουκρανία κινδυνεύει να διασπασθεί λόγω της πολυπολιτισμικής της συνθέσεως.
Τα πολυπολιτισμικά κράτη, στα οποία άνωθεν επεβλήθησαν τεχνητές εθνικές συνειδήσεις, εύκολα διαλύονται ή οδηγούνται σε εσωτερικές αιματηρές συγκρούσεις. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Γάλλοι δημιούργησαν το κράτος του Λιβάνου κόβοντας μία λωρίδα από τη Συρία. Μοίρασαν τις εξουσίες αυθαίρετα σε Μαρωνίτες, Ορθοδόξους, Αρμενίους, Σουνίτες, Σιίτες και Δρούζους και τελικά το οικοδόμημα κατέρρευσε. Από το 1975 μέχρι σήμερα οι θρησκευτικές κοινότητες του Λιβάνου συγκρούονται με κάθε τρόπο. Θυμίζω και την προσπάθεια του κομμουνιστή δικτάτορα Τίτο να επιβάλει τη γιουγκοσλαβική συνείδηση σε Σέρβους και Κροάτες. Μετά τον θάνατό του η Γιουγκοσλαβία διελύθη με οδυνηρό τρόπο.
Χρήσιμα διδάγματα για όσους θέλουν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε πολυπολιτισμική και πολυθρησκευτική κοινωνία.
Στο εδώλιο του κατηγορουμένου κάθεται την Τρίτη (σ.σ: σήμερα) ο 23χρονος Πακιστανός Αχμέτ Βακάς, που κατηγορείται για τη βάναυση κακοποίηση της 16χρονης Μυρτούς, πριν από δύο καλοκαίρια στην Πάρο.
***
Η ίδια η Μυρτώ, αφού πέρασε επτά μήνες σε κέντρο αποκατάστασης των ΗΠΑ, επέστρεψε πριν λίγες μέρες στην Ελλάδα και συνεχίζει τον αγώνα της σε ειδικό κέντρο στη Λάρισα.
«Μια καταδίκη πρέπει να υπάρξει για το παιδί, όχι για μένα. Το παιδί δεν θα ξαναγίνει ποτέ όπως ήταν» δήλωσε η μητέρα της κατά την άφιξή στους στην Ελλάδα, το περασμένο Σάββατο.
Το κέντρο έχει εκπονήσει ένα πλήρες πρόγραμμα αποκατάστασης το οποίο περιλαμβάνει κινησιοθεραπεία, εντατική λογοθεραπεία με ένα σύστημα εναλλακτικής επικοινωνίας- καθώς προς το παρόν η Μυρτώ «επικοινωνεί» μόνο με τα μάτια, κάτι που εκλαμβάνεται ως ενθαρρυντικό σημάδι- εργοθεραπεία και ψυχολογική υποστήριξη.
***
Ταυτόχρονα, «πόλεμος» έχει ξεσπάσει σχετικά με τη διαχείριση και διάθεση των χρημάτων που κατατέθηκαν σε λογαριασμό της Ομοσπονδίας Ελλήνων Βοστώνης. Χρήματα που μαζεύτηκαν από τους απανταχού Έλληνες για ένα παιδί που πληρώνει την δική μας αφασία.
Αφασία γιατί δεχτήκαμε, με τη συμμετοχή μας ή με την ανοχή μας, να φτάσει το πρόβλημα των λαθρομεταναστών σε αυτά τα επίπεδα. Γιατί βέβαια η άτυχη Μυρτώ δεν ήταν το πρώτο θύμα – και πολύ φοβάμαι ότι δεν θα είναι το τελευταίο.
Ένοχος είναι ο Πακιστανός, χωρίς αμφιβολία, αλλά το ίδιο ένοχοι είμαστε και εμείς οι ίδιοι. Το ίδιο ένοχοι σαν να σηκώσαμε την πέτρα, σαν να πήραμε το μαχαίρι, σαν να οπλίσαμε το πιστόλι. Ένοχη η πολιτική μας ηγεσία που πήρε (ή δεν πήρε) τις αποφάσεις, ένοχη η διανόησή που παρέχει την ιδεολογική κάλυψη, ένοχος και ο «μικρός» που βολεύτηκε με την άφθονη φτηνή και ανασφάλιστη εργασία που προσφέρουν οι λαθρομετανάστες.
Ίσως για αυτό βγαίνει π.χ. ο κ. Δημήτρης Δανίκας στο Πρώτο Θέμα, να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Ξεχνάει όμως ο καλός αρθρογράφος ότι απευθύνεται στη μητέρα ενός παιδιού που «δεν θα ξαναγίνει ποτέ όπως ήταν», και της κάνει μαθήματα σε επίπεδο αμπελοφιλοσοφικό:
Το σχέδιο «ένταξης» (των μεταναστών) – γενοκτονίας των ιθαγενών – που παρουσιάστηκε στη γαλλική κυβέρνηση πρόσφατα, στοχεύει, μεταξύ άλλων, και στον τρόπο που οι δημοσιογράφοι επιτρέπεται να ονομάζουν τους παράνομους μετανάστες, κάτι που συνιστά περιορισμούς στο δικαίωμα ενημέρωσης των Γάλλων πολιτών σχετικά με την ταυτότητα των μεταναστών και συνεπώς των συνεπειών της μαζικής μετανάστευσης, εισβολής.
Αρχή 1.1
Η αναγνώριση έρχεται μέσω του «μη χαρακτηρισμού», επειδή αυτός οδηγεί σε «ταξινόμηση και στιγματισμό».
Επειδή υπάρχει ανησυχία για τον καθορισμό ενός παραδείγματος, να αναθεωρηθούν όλα τα λεξιλογικά μητρώα που χρησιμοποιούνται από δημόσια ιδρύματα, καθώς και από τα μέσα ενημέρωσης και τα πολιτικά κόμματα. (Στην εικόνα πάνω αριστερά «τυπικοί Γάλλοι»)
Οι συστάσεις προς τα μέσα ενημέρωσης και τους δημοσιογράφους για το τι να χρησιμοποιούν στην περιγραφή τους, βασίζονται στο ‘μοντέλο’ του Βελγίου. Το 1994, η AGJPB [Ένωση Δημοσιογράφων του Βελγίου] και το Κέντρο για την Ισότητα των Ευκαιριών και την Καταπολέμηση του Ρατσισμού δημοσίευσε έναν οδηγό με τίτλο «Συστάσεις για πληροφορίες όσον αφορά τους μη αυτόχθονες», που βασιζόταν σε μια μελέτη σχετικά με τον τρόπο που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μιλούν για τη μετανάστευση και τους ανθρώπους ξένης προέλευσης. Έτσι, η πρώτη σύσταση ήταν «να μην αναφέρεται η ιθαγένεια, η καταγωγή, η εθνικότητα, το χρώμα του δέρματος, η θρησκεία ή ο πολιτισμός, εκτός εάν οι πληροφορίες είναι σχετικές».
Επιβάλλεται δηλαδή ένας «μη χαρακτηρισμός». Σε αυτή τη λογική στηρίχθηκε το Ηνωμένο Βασίλειο και ο Καναδάς, έχοντας ως στόχο να οριστεί ως έγκλημα η «φυλετική παρενόχληση». Η ενδιαφέρουσα πτυχή αυτής της λογικής είναι το γεγονός ότι όχι μόνο εξετάζονται ρατσιστικές δηλώσεις ή πράξεις, αλλά αι η περίπτωση που κάποιος ταπεινώθηκε άδικα λόγω της καταγωγής του.
Τα τελευταία χρόνια άρχισε κάποιος προβληματισμός μεταξύ κορυφαίων αναλυτών, καθώς και κοινωνιολόγων και υποστηρικτών της πολυπολιτισμικότητας. Οι κορυφαίοι αναλυτές των ΗΠΑ άρχισαν να προβληματίζονται και να θεωρούν πολύ πιθανό να σταματήσει η πορεία προς την παγκοσμιοποίηση και να ισχυροποιηθούν τα εθνικιστικά και θρησκευτικά κινήματα σε όλη την υδρόγειο.
Αυτές και πολλές άλλες προβλέψεις περιλαμβάνονται στην έκθεση με τον τίτλο «Παγκόσμιες τάσεις με ορίζοντα το 2030», η οποία συντάχθηκε από το Εθνικό Συμβούλιο Πληροφοριών των ΗΠΑ και δημοσιεύεται στο διαδίκτυο. Δεκαέξι υπηρεσίες πληροφοριών και αναλύσεων των ΗΠΑ συνεργάστηκαν με ειδικούς από όλον τον κόσμο σε τομείς όπως η εξωτερική πολιτική, η τεχνολογία, η δημοσιογραφία, η υγεία, οι κοινωνικές ανισότητες και κατέληξαν σε συμπεράσματα, όπως κάνουν κάθε τέσσερα χρόνια.
Σε όλον τον κόσμο επιστήμονες και δημοσιογράφοι μελετούν και υπογραμμίζουν με προσοχή ανά τετραετία αυτές τις εκθέσεις του υπερατλαντικού Εθνικού Συμβουλίου Πληροφοριών. Οι Αμερικανοί, οι οποίοι δρομολόγησαν τη σύγχρονη οικονομική και πολιτιστική παγκοσμιοποίηση, τώρα αμφιβάλλουν για το μέλλον της.
Κι όμως κάποιες ιδεολογικές αγκυλώσεις υποστηρίζονται θερμά στο όνομα ενός δήθεν προοδευτισμού, ο οποίος αντιγράφει καθετί αποτυχημένο από άλλες χώρες και το διατηρεί ακόμη κι αν οι άλλες χώρες αρχίζουν να το απορρίπτουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πολυδιαφημισμένη πολυπολιτισμικότητα.
Σε όλες τις εκφάνσεις της πολιτιστικής μας ζωής ακούμε και διαβάζουμε αυτόν τον όρο, ο οποίος έρχεται σε σύγκρουση με την εθνική ταυτότητα και την ελληνορθόδοξη κληρονομιά του λαού μας. Με πρόσχημα την παρουσία μεγάλου αριθμού μεταναστών, εκ των οποίων οι περισσότεροι, οι δήθεν προοδευτικοί προσπαθούν να καταργήσουν την έννοια του Έθνους, τη συνέχεια του Ελληνισμού, την προβολή των ηρώων μας, την αξία της ελληνικής γλώσσας, τα ελληνορθόδοξα ιδανικά.
Οι μουσουλμάνοι της Νορβηγίας απαιτούν ξεχωριστό ισλαμικό κράτος και απειλούν με τρομοκρατικές ενέργειες εάν αυτή η απαίτησή τους δεν γίνει αποδεκτή.
Η Νορβηγία ήδη έχει συμπληρώσει το στάδιο 3 της ισλαμοποίησης. Ακολούθως αναφέρονται τα 3 στάδια.
Στάδιο 1: Οι μουσουλμάνοι αποτελούν το 1-3% του πληθυσμού. Η συμπεριφορά τους απέναντι στην κοινωνία είναι κόσμια και απόμακρη.
Στάδιο 2: Οι μουσουλμάνοι αποτελούν το 4-20% του πληθυσμού. Αρχίζουν οι πολιτικές απαιτήσεις όπως ανέγερση τζαμιών, μιναρέδων, απαγόρευση χριστιανικών τελετών και εκδηλώσεων και εορτασμοί μουσουλμανικών εορτών όπως το Ραμαντάν.
Στάδιο 3: Οι μουσουλμάνοι αποτελούν πάνω από το 20% του πληθυσμού. Αρχίζει ο ιερός πόλεμος (τζιχάντ). Μουσουλμανικές περιοχές των πόλεων (γκέτο) είναι πλέον απροσπέλαστες για μη μουσουλμάνους. Πλήρης εφαρμογή στο γκέτο των νόμων της Σαρία, διενέργεια τρομοκρατικών επιθέσεων για απόσχιση και δημιουργία ισλαμικού κράτους.
Στην Νορβηγία, που βρίσκεται ήδη στο στάδιο 3, η τρομοκρατική οργάνωση Ansar al-Sunna απειλεί ότι εάν η πρωτεύουσα Όσλο δεν αναγνωριστεί από το νορβηγικό κράτος ως μουσουλμανική πόλη με μουσουλμανικό έθνος θα προχωρήσει σε εφαρμογή του ιερού πολέμου με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η ανακοίνωση της ισλαμικής τρομοκρατικής οργάνωσης αναφέρει:
«Δεν θέλουμε να είμαστε μέρος της νορβηγικής κοινωνίας. Επίσης δεν θέλουμε να φύγουμε από την Νορβηγία γιατί γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε εδώ. Η γη του Αλλάχ μας ανήκει».
Η εκλογική επιτυχία της κυρίας Μέρκελ και ο κομβικός ρόλος που διαδραματίζει η Γερμανία στην Ευρώπη μού φέρνουν στον νου τη συζήτηση για την πολυπολιτισμικότητα. Το ερώτημα που τίθεται είναι αν οι μετανάστες που ζουν σε μια ευρωπαϊκή χώρα, ιδίως οι ασιατικής προελεύσεως, μπορούν να ζουν σε κόσμους παράλληλους χωρίς να ενσωματώνονται και χωρίς να σέβονται την Ιστορία, τον πολιτισμό και την ταυτότητα του λαού που τους φιλοξενεί. Η πολυπολιτισμική αντίληψη, η οποία ενθουσιάζει ορισμένους συμπατριώτες μας, απαντά ότι θα πρέπει εμείς, οι Ελληνες ορθόδοξοι, να κάνουμε εκπτώσεις και υποχωρήσεις για να μη θίγονται οι μετανάστες. Να αλλάξουμε τα βιβλία Ιστορίας, να κατεβάσουμε τις εικόνες του Χριστού από τα σχολεία και τα δικαστήρια, να μετατρέψουμε το μάθημα των Θρησκευτικών από ορθόδοξο σε θρησκειολογικό, γενικότερα να μην επιμένουμε στην ελληνικότητά μας. Η αντίθετη άποψη προτείνει ως λύση την ενσωμάτωση – ένταξη εκείνων των μεταναστών που θέλουν και μπορούν. Να κάνουν δηλαδή οι φιλοξενούμενοι τις απαραίτητες υποχωρήσεις και όχι οι φιλοξενούντες.
Στη Γερμανία υπό την επίδραση των ιδεών των Οικολόγων – Πρασίνων, οι οποίοι συγκυβέρνησαν με τους Σοσιαλδημοκράτες του Σρέντερ, άρχισε προ είκοσι ετών να επικρατεί η πολυπολιτισμική άποψη. Τελικά δημιουργήθηκαν γκέτο Τούρκων, Αράβων, Πακιστανών κ.ά., οι οποίοι ούτε γερμανικά μάθαιναν ούτε έδειχναν διάθεση ενσωματώσεως στις θεμελιώδεις αξίες της γερμανικής κοινωνίας. Στις 17 Οκτωβρίου του 2010 η Ανγκελα Μέρκελ δήλωσε δημοσίως ότι στη Γερμανία η πολυπολιτισμικότητα απέτυχε πλήρως. Είπε: «Είχαμε την αυταπάτη να νομίζουμε ότι Γερμανοί και ξένοι εργάτες θα ζούσαμε ευτυχισμένοι ο ένας δίπλα στον άλλο. Κοροϊδεύαμε τον εαυτό μας λέγοντας ότι οι αλλοδαποί δεν θα παραμείνουν. Η τάση έως τώρα ήταν να αποδεχόμαστε την πολυπολιτισμική αντίληψη. Αλλά αυτή η αντίληψη έχει αποτύχει, έχει αποτύχει πλήρως».
Όσο κι αν προσπαθούν οι σειρήνες του διεθνισμού και της πολυπολιτισμικότητας να μας πείσουν ότι με τον «Ευρωπαίο» Πρωθυπουργό Έντι Ράμα θα βελτιωθούν οι ελληνοαλβανικές σχέσεις, η πραγματικότητα είναι σκληρή και δυσάρεστη.
Τα γεγονότα εναντίον των Ελλήνων Ορθοδόξων στην Πρεμετή είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Θυμίζω την υποστήριξη και των δύο μεγάλων αλβανικών κομμάτων προς τα αιτήματα των Τσάμηδων, οι οποίοι ουσιαστικά διεκδικούν τη Θεσπρωτία.
Θυμίζω τη δολοφονία προ τριών ετών του Αριστοτέλη Γκούμα στη Χειμάρρα, απλώς και μόνον επειδή μιλούσε ελληνικά. Θυμίζω και τις ύπουλες δημοτικές και δικαστικές αποφάσεις εις βάρος ελληνικών περιουσιών.
Πρόκειται για μία ακόμη σελίδα στον μακρύ κατάλογο του αλβανικού ανθελληνισμού. Το γειτονικό κράτος ιδρύθηκε προ εκατό ακριβώς ετών με τη λήξη των Βαλκανικών Πολέμων. Η Ελλάς είχε απελευθερώσει και τη Βόρειο Ήπειρο, αλλά αναγκάσθηκε να αποσύρει τον Στρατό της για να κατασκευασθεί κράτος αλβανικό. Ήταν επιθυμία της Ιταλίας και της τότε Αυστρουγγαρίας που ήθελαν ένα δορυφορικό κρατίδιο που θα ελέγχει την είσοδο της Αδριατικής.
Η ιδεολογία του νέου κράτους βασίσθηκε στην καταπίεση των Βορειοηπειρωτών και στον Τουρκαλβανισμό, όπως επιτυχώς έγραψε ο αείμνηστος Αλέξης Κύρου στο βιβλίο του «Ελληνική Εξωτερική Πολιτική». Το 1940 η Αλβανία με χαρά προσέφερε το έδαφός της για να μας επιτεθεί ο Μουσσολίνι. Μετά την επιβολή του κομμουνισμού ο Χότζα και ο Αλία καταπίεσαν με φρικτό τρόπο κάθε ελληνική και ορθόδοξη φωνή. Σήμερα ο ανθελληνισμός συνεχίζεται με άλλα μέσα.
Ας μην μένουμε στα λόγια. Ας μην συρρικνωθεί δραματικά ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός, όπως συνέβη με τους Κωνσταντινουπολίτες. Απαιτούνται πρακτικά μέτρα:
1) Να δηλώσουμε παντοιοτρόπως ότι η πορεία της Αλβανίας προς την Ε.Ε. θα εξαρτάται από τον σεβασμό των ελευθεριών του ελληνικού και ορθοδόξου πληθυσμού.
2) Να συστήσουμε διακομματικό παρατηρητήριο στη Βουλή για να παρακολουθεί λεπτομερώς τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στην Αλβανία.
3) Να ενισχύει η Ελλάς όλα τα ιδιωτικά ελληνικά σχολεία και φροντιστήρια στην Αλβανία.
4) Να τονίσουμε ότι η ανακίνηση ζητήματος Τσαμουριάς θα μας οδηγήσει σε απαίτηση για εφαρμογή μερικής Αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου (Πρωτόκολλο της Κερκύρας, 1914).
5) Να αγκαλιάσουν οι ελληνικές διπλωματικές αρχές τους Βλαχόφωνους Έλληνες της Β. Ηπείρου.
Και στην κεντρική πλατεία της πόλης πλέον οι εκδηλώσεις των οργάνων της Άγκυρας…
Η νεολαία του Συλλόγου Επιστημόνων Μειονότητας της Κομοτηνής (πολύ γνωστού για τις άκρως ανθελληνικές και προκλητικά αλυτρωτικές ενέργειές του στα διεθνή φόρα) οργάνωσε στις 23 Αυγούστου στην πλατεία της Κομοτηνής Φεστιβάλ Νεολαίας, με καλεσμένο από την Τουρκία τον τραγουδιστή Χαλούκ Λεβέντ.
Παρόντες φυσικά πολλοί γνωστοί τουρκόφρονες της περιοχής, καθώς πλην του Τούρκου προξένου Ιλχάν Σενέρ, παρέστησαν ο βουλευτής Ροδόπης Αϊχάν Καραγιουσούφ (2η φωτογραφία), ο βουλευτής Ξάνθης Χουσεΐν Ζεϊμπέκ, ο πρόεδρος του τουρκοφασιστο-κόμματος DEB Μουσταφά Αλή Τσαβούς, ο αντιδήμαρχος Κομοτηνής Ισμαήλ Λεβέντ, η αντιδήμαρχος Αριανών Εσρά Αλή Τσαβούς, ο αντιδήμαρχος Ιάσμου Οντέρ Μουμίν, ο Σερκάν Μπεκίρ (μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Επιστημόνων Μειονότητας), ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού Καπνοπαραγωγών Θράκης ΧουσεΪν Εσάτ, ο αντιπρόεδρος της «Συμβουλευτικής Επιτροπής Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης» Τσετίν Μάντατζη, άλλοι εκπρόσωποι φορέων και φυσικά πολύς κόσμος.
Με τη συνέντευξή της στην Κυριακάτικη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της 30.5.2010 η κ. Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Το Βυζάντιο, είπε, ήταν μεν πολυεθνικό, αλλά μονοπολιτισμικό, είχε μόνο τον ελληνικό πολιτισμό. Έτσι η διαπρεπής βυζαντινολόγος μάς έδωσε και το μυστικό της επιβιώσεως ενός κράτους επί 1100 χρόνια.
Τα μονοπολιτισμικά κράτη έχουν μέλλον, τα πολυπολιτισμικά διαλύονται είτε ειρηνικά είτε με τη βία των όπλων. Θυμηθείτε την περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας, παρατηρήστε τα διαλυτικά φαινόμενα στα Σκόπια (μουσουλμάνοι Αλβανοί κατά Χριστιανών Σλάβων), ακόμη και στο Βέλγιο (οι Ολλανδόφωνοι Φλαμανδοί θέλουν να αποσχισθούν από τους γαλλόφωνους Βαλλόνους). Μπορεί μία κοινωνία σήμερα να αντέξει ένα συγκεκριμένο –όχι απεριόριστο- αριθμό μεταναστών από άλλες χώρες, αλλά πρέπει να τους ενσωματώνει σε ένα και μοναδικό πολιτιστικό πρότυπο. Ο μονοπολιτισμός σώζει τις κοινωνίες, διατηρεί τις ισορροπίες και απομακρύνει τη διάσπαση και την γκετοποίηση.
Στην Ελλάδα, δυστυχώς, δεν διδασκόμαστε από την Ιστορία. Αντί να θαυμάζουμε το μονοπολιτισμικό Βυζάντιο (Ρωμανία) έχουμε διδαχθεί από ξενόφερτες προπαγάνδες και από θορυβώδεις μειοψηφίες να υμνούμε την πολυπολιτισμικότητα. Κάποιοι θέλουν να μεταφέρουν άκριτα στη χώρα μας πρότυπα κοινωνιών που δεν έχουν καμμία σχέση με την ιστορία μας, την ψυχοσύνθεσή μας, τις κοινωνικές ανάγκες μας. Το πολυπολιτισμικό πρότυπο δοκιμάσθηκε στις ΗΠΑ που είναι εξ ολοκλήρου χώρα μεταναστών. Στην Ευρώπη οι σοβαρές χώρες καταπολεμούν την πολυπολιτισμικότητα και μιλούν για ένα και μοναδικό πολιτιστικό πρότυπο που οφείλουν όλοι να ακολουθούν. Απόρροια της πολυπολιτισμικής ψυχώσεως στην Ελλάδα είναι και η αδράνεια των ελληνικών αρχών κατά τα τελευταία είκοσι χρόνια έναντι του προβλήματος της λαθρομετανάστευσης. Όποιος μιλούσε δημοσίως κατά του αλόγιστου και ανεξέλεγκτου αριθμού λαθρομεταναστών κινδύνευες να δεχθεί τα γνωστά κοσμητικά επίθετα που χρησιμοποιούν οι δήθεν προοδευτικοί.
Ευτυχώς τα πράγματα αλλάζουν και σ’ αυτό συντελεί και η συμμετοχή μας στην Ευρ. Ένωση. Μπορεί για άλλα θέματα να έχουμε παράπονα από την Ε.Ε., όμως στο θέμα των λαθρομεταναστών μάς βοηθεί εμπράκτως. Η αστυνομική δύναμη ΦΡΟΝΤΕΞ της Ε.Ε. περιπολεί με πλοία και ελικόπτερα στα θαλάσσια σύνορά μας προς την Τουρκία και όπως μαθαίνουμε από τη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 12-6-2010 ήδη μειώθηκε κατά 70% η λαθραία είσοδος ασιατών μεταναστών , τους οποίους έστελναν οι Τούρκοι δουλέμποροι. Αν δεν υπήρχε η ΦΡΟΝΤΕΞ και η πολιτική βούληση της Ευρ. Ενώσεως, θα πελαγοδρομούσαμε ακόμη σε ιδεολογικές συζητήσεις περί «ανοικτών συνόρων» και πολυπολιτισμικών παραδείσων.
Η κυβέρνηση της Αστούριας έχει αποφασίσει να βάλει το χέρι της στην εξάλειψη των χριστιανικών πολιτιστικών ριζών της Ισπανίας. Η Υπουργός Παιδείας της περιφερειακής κυβέρνησης Dona Ana González Rodríguez, απέστειλε εγκύκλιο σε όλα τα σχολεία που υπάγονται στη δικαιοδοσία της, ζητώντας τους να αφαιρέσουν τους όρους “Χριστούγεννα” και “Μεγάλη Εβδομάδα” από το σχολικό ημερολόγιο. Η κ. Gonzalez (φώτο) θέλει όλες οι αναφορές στον Χριστιανισμό να αντικατασταθούν με τα αντίστοιχα “χειμερινές διακοπές” και “τέλος της δεύτερης περιόδου των διακοπών” που είναι όροι αποδεκτοί από όλους, συμπεριλαμβανομένων των μη χριστιανών.
Υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα όμως. Η απόφαση αυτή ελήφθη χωρίς καμία διαβούλευση με τα εν λόγω σχολεία και τους γονείς. Φυσικά, το Παρατηρητήριο για τη Θρησκευτική Ελευθερία και την Ελευθερία Συνείδησης (OLRC), ζήτησε από την κα Γκονζάλες να λάβει υπόψη το λαϊκό συναίσθημα και να σεβαστεί την παράδοση και την κάλεσε να εργαστεί για να εξασφαλιστεί ότι οι νέοι θα λάβουν μια ολοκληρωμένη εκπαίδευση που είναι τόσο αναγκαία . Η εκπρόσωπος του ORLC Maria Garcia επέκρινε τις άοκνες προσπάθειες της κα Γκονζάλες να κάνει τους ανθρώπους στην Ισπανία να ξεχάσουν τις χριστιανικές ρίζες της Ισπανίας.
Σύμφωνα με την σοσιαλιστική κυβέρνηση του Πριγκιπάτου της Αστούριας, η απόφαση αυτή ελήφθη έτσι ώστε «να μην πληγωθούν οι ευαισθησίες των ανθρώπων» (!).”Οι «γιορτές» πάντα ονομάζονται Χριστούγεννα και Μεγάλη Εβδομάδα / Πάσχα και κανείς δεν έχει προσβληθεί από αυτό”, υποστήριξε η ORLC. “Η υπουργός της Αστούρια σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να επιτύχει αυτή την «εβδομάδα του τίποτα» χωρίς διαβούλευση με τις κορυφαίες προσωπικότητες της εκπαιδευτικής κοινότητας. Στο ORLC δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς ακριβώς οι ευαισθησίες των ανθρώπων προσβάλλονται και ζητάμε από την Dona Ana González να μας εξηγήσει τους λόγους”.
«Η ORLC καλεί, συνεπώς, την υπουργό να παραιτηθεί από τις κοσμικές φιλοδοξίες της, και να δει ότι η Ισπανία είναι μια χώρα με χριστιανικές ρίζες, οι οποίες δεν μπορούν να ξεχαστούν από τη μια στιγμή στην άλλη», πρόσθεσε η Maria Garcia. Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι η διαδικασία ανακατάληψης της χώρας από τους Βορειο-Αφρικανούς μουσουλμάνους εισβολείς πριν από πολλούς αιώνες άρχισε στην Αστούριας.
Η σοσιαλιστική κυβέρνηση της Αστούριας αντιγράφει αυτό που πολλές άλλες ευρωπαϊκές σοσιαλιστικές κυβερνήσεις φαίνεται να κάνουν. Υπήρξε μια έντονη αντιπαράθεση στο Βέλγιο τις τελευταίες εβδομάδες, σχετικά με μια υπουργική εγκύκλιο που απαγορεύει τους ανθρώπους να λένε για «Πάσχα», αντικαθιστώντας το με το “διακοπές της άνοιξης”. Και εκεί η δικαιολογία ήταν η ανάγκη τα εκκοσμικευμένα δημόσια ιδρύματα να μην “προσβάλλουν” τους μη χριστιανούς μετανάστες.
Οι εθνικιστές της Φλάνδρας και οι Βαλόνοι εθνικιστές έχουν μιλήσει εναντίον των απανωτών προσπαθειών να καταστραφεί η χριστιανική κληρονομιά του Βελγίου.
Η πραγματικότητα, όπως την βιώνουν οι Ευρωπαίοι πολίτες, βρίσκει τον τρόπο να σπάει την σιωπή των ΜΜΕ και να διακόπτει την ροή της εικονικής ομαλότητας που μεταδίδουν. Κρίμα που αυτό συμβαίνει συνήθως όταν ένας άνθρωπος έχει χάσει την ζωή του. Κρίμα που η έστω και μερική μετάδοση της πραγματικότητας μπορεί να γίνει μόνο μετά από κάποια ανθρωποθυσία.
Αναρωτιέται κανείς πόσες ανθρώπινες ζωές θα πρέπει να καταστραφούν πριν οι διοικούντες καταλάβουν ότι το πολυπολιτισμικό μοντέλο έχει αποτύχει. Αν κάτι θα έπρεπε να έχει γίνει κατανοητό εδώ και πολλές δεκαετίες στην γηραιά ήπειρο είναι ότι τα πειράματα που στρέφονται ενάντια στην ανθρώπινη φύση αποτυγχάνουν. Το πείραμα του φασισμού απέτυχε με θύματα 50 εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές. Το πείραμα του κομμουνισμού απέτυχε και αυτό έχοντας σφαγιάσει πρώτα 100 εκατομμύρια ανθρώπους. Αν κάτι θα έπρεπε να έχουμε μάθει στην γηραιά ήπειρο είναι να αποφεύγουμε τις θεωρητικές και ιδεαλιστικές φαντασιώσεις της θολοκουλτούρας. Η ανθρώπινη εμπειρία και παράδοση θα πρέπει να είναι οι βασικές πηγές παραγωγής πολιτικής.
Οι δύο ισλαμιστές που αποκεφάλισαν τον 25χρονο Λι Ρίγκμπι πέταξαν το πτώμα του στην μέση του δρόμου και μετά κάλεσαν τους περαστικούς για να κάνουν δηλώσεις. Σταμάτησαν μάλιστα και ένα λεωφορείο προσκαλώντας τους επιβάτες να πάρουν φωτογραφίες και βίντεο με τα τηλεφωνά τους. Η αστυνομία πήρε τον χρόνο της για να κάνει την εμφάνιση της.
ράφτηκε ότι ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία της Βρετανίας ο αριθμός των αστυνομικών υπερβαίνει αυτών των στρατιωτών. Πριν αναρωτηθείτε γιατί με τόσους πολλούς αστυνομικούς πήρε αρκετό χρόνο για υπάρξει αστυνομική αντίδραση στο συγκεκριμένο συμβάν, θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι όλοι αυτοί οι αστυνομικοί πολεμούν νύχτα και μέρα το έγκλημα. Για παράδειγμα μετά τον σφαγιασμό του 25χρονου Λι Ρίγκμπι, η βρετανική αστυνομία έκανε τρεις απανωτές συλλήψεις. Οι πρώτες δύο για σχόλια στο twitter και η άλλη για σχόλιο στο facebook. Ο λόγος για αυτές τις συλλήψεις ήταν «κακόβουλες επικοινωνίες» που δυσφημούσαν την μουσουλμανική θρησκεία.
Οι έρευνες για τα σχόλια άρχισαν τις 3:20 π.μ., λίγο αργότερα και μέσα στην άγρια νύχτα η αστυνομία εισέβαλε στις κατοικίες των υπόπτων για να κάνει τις συλλήψεις. Θα πρέπει να σας ενημερώσουμε ότι η Βρετανία ανήκει στις χώρες εκείνες που η κα Φώφη Γεννηματά χαρακτηρίζει ως «την πρωτοπορία αντιμετώπισης της ρατσιστικής βίας». Έτσι οι βρετανικές αρχές έχουν στήσει ένα μεγάλο και περίπλοκο μηχανισμό παρακολούθησης των απόψεων των πολιτών, που παρεμπιπτόντως, έχει προχωρήσει και πέρα από την αστυνόμευση ιδεών. Για παράδειγμα, οι τοπικές αρχές διέταξαν την Beverley Akciecek, ιδιοκτήτρια του καφενείου Snack Shack, να αλλάξει απορροφητήρα γιατί η μυρωδιά του μπέικον προσέβαλε τους μουσουλμάνους περίοικους. Εν τω μεταξύ, η Βρετανία τα τελευταία χρόνια γνωρίζει μια ραγδαία και δραματική αύξηση της εγκληματικότητας. Μάλλον θα χρειάζονται περισσότερους νόμους λογοκρισίας.
Στις 29 Μαΐου κάθε χρόνο τιμούμε αυτούς που αγωνίσθηκαν και έπεσαν υπέρ πίστεως και πατρίδος στα τείχη της Βασιλεύουσας το 1453.
Θυμόμαστε την υπερήφανη απάντηση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου προς τον Μωάμεθ τον Πορθητή, μια απάντηση που έρχεται να προστεθεί στη χορεία των πολλών «όχι» του Ελληνισμού. Και διδασκόμαστε από τα γεγονότα μετά την Άλωση. Για να γίνει η Ιστορία δίδαγμα για το παρόν και το μέλλον, πρέπει να μαθαίνουμε από τα παθήματα του Γένους και να αντλούμε δυνάμεις από τις ζωογόνες πηγές που κράτησαν όρθιους τους προγόνους μας· που τους βοήθησαν να μην τουρκέψουν. Οι δυνάμεις αυτές, οι οποίες διατήρησαν την εθνική ταυτότητα και το αντιστασιακό πνεύμα των Ελλήνων, ήσαν η Ορθόδοξη Εκκλησία, η αγάπη για την Παιδεία και τα γράμματα, η Μεγάλη Ιδέα, η συνείδηση της συνέχειας και της διαχρονικότητας του Ελληνισμού, η αλληλεγγύη, ο θεσμός των κοινοτήτων, το εμπορικό μας δαιμόνιο. Οπως γράφει ο αείμνηστος Βρετανός βυζαντινολόγος Στίβεν Ράνσιμαν, «κατά τη διάρκεια της δουλείας η Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν ο παράγοντας που διαφύλαξε τον Ελληνισμό. Αλλά και χωρίς την ηθική δύναμη του Ελληνισμού πιθανόν η Ορθοδοξία να είχε μαραζώσει» (στον επίλογο του βιβλίο του «Η Μεγάλη Εκκλησία εν αιχμαλωσία»).
Κατά τις τελευταίες δεκαετίες οι πνευματικές αυτές δυνάμεις, τα πολύτιμα εφόδια του έθνους, πλήττονται και χλευάζονται από θορυβώδεις μειοψηφίες. Είτε στο όνομα του μαρξιστικού υλισμού είτε χάριν της αποτυχημένης σε όλη την Ευρώπη πολυπολιτισμικότητας ή στον βωμό μιας νεοφιλελεύθερης και ισοπεδωτικής παγκοσμιοποιήσεως, η πίστη μας, η γλώσσα μας, η Ιστορία μας, οι παραδόσεις μας και το αγωνιστικό μας πνεύμα υπονομεύονται συστηματικά και μάλιστα στις διάφορες βαθμίδες της Παιδείας. Η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών μας ανθίσταται, αλλά τα σχολικά βιβλία στις περισσότερες περιπτώσεις καλλιεργούν την αδιαφορία προς καθετί χριστιανικό και ελληνικό. Η Ιστορία γράφεται από αυτές τις μειοψηφίες με στόχο να μη δυσαρεστήσουμε τους Τούρκους. Για τα Θρησκευτικά γίνεται προσπάθεια να αποκοπούν από τη μάνα μας, την Ορθοδοξία, και να μετατραπούν σε έναν πολυπολιτισμικό χυλό, που θα ονομάζεται «θρησκειολογικό μάθημα». Η γλώσσα των νέων μας αποτελείται από ένα φτωχό λεξιλόγιο. Ο θεσμός της οικογένειας χάνει την ιερότητά του και τείνει να αντικατασταθεί από σύμφωνα συμβιώσεως ατόμων διαφορετικού ή του ιδίου φύλου, τα οποία οδήγησαν άλλες κοινωνίες στον αλκοολισμό και στα ναρκωτικά. Η ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού αμφισβητείται από βιβλία και τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ, ενώ η τουρκολαγνεία επιβάλλεται μέσω τηλεοπτικών σειρών!
Μετά την Αλωση της Πόλης ο Ελληνισμός επιβίωσε με κρυφά και φανερά σχολειά, με Νεομάρτυρες, με κλεφταρματολούς. Σήμερα η αντίσταση στις εξωτερικές απειλές και στα σχέδια των νεογενιτσάρων γίνεται με θαυμαστό τρόπο από τη σιωπηλή πλειοψηφία. Εκεί που νομίζουν ορισμένοι ότι ο λαός καθεύδει ασχολούμενος με την καθημερινότητα, ακούγεται βροντερή η φωνή του υπέρ της εθνικής μας αξιοπρέπειας, της πολιτιστικής μας ταυτότητας, των οσίων και ιερών. Με μαζικές διαμαρτυρίες αποτρέψαμε την παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας. Αντιδράσαμε στην προσπάθεια διαγραφής της Ορθοδοξίας από τις αστυνομικές μας ταυτότητες και κατ’ επέκτασιν από την εθνική μας ταυτότητα. Επιτύχαμε την απόσυρση ανιστόρητων βιβλίων, που αθώωναν τους Οθωμανούς και τους Νεοτούρκους. Στηρίξαμε τα αδέλφια μας στην Κύπρο και μπόρεσαν να αντιτάξουν το «όχι» τους στο ρατσιστικό σχέδιο Ανάν.
Μετά την Αλωση του 1204 από τους Σταυροφόρους και την Άλωση του 1453 από τους Τούρκους, η Μεγάλη Ιδέα και ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς ήταν το βάλσαμο που θεράπευε την εθνική μελαγχολία και έδινε μήνυμα ελπίδας στους υποδούλους. Σήμερα, σε εποχή ποικιλώνυμης κρίσης, ο αγώνας για τη διαφύλαξη της ελληνορθόδοξης ταυτότητας είναι απαραίτητος για να αποφύγουμε την εθνική κατάθλιψη.
Η κατάσταση πάει να ξεφύγει στην Στοκχόλμη, όπου μετά μία εβδομάδα εξέγερσης των μεταναστών, στην πλειοψηφία τους μουσουλμάνων η σουηδική αστυνομία παραδέχθηκε δημοσίως την αδυναμία της να καταστείλει τα επεισόδια και εξέδωσε οδηγία δημιουργίας πολιτοφυλακής για την προστασία της σουηδικής πρωτεύουσας και τον εντοπισμό των δραστών των επιθέσεων
Συγκεκριμένα ζητήθηκε από τους πολίτες να προχωρήσουν σε αυτοοργάνωση πολιτοφυλακών σε επίπεδο γειτονιάς και να ξεκινήσουν περιπολίες πολιτών προκειμένου να αποτραπεί επέκταση της εξέγερσης η οποία όχι απλώς δεν σταματά, αλλά επεκτείνεται και σε συνοικίες γειτονικές αυτών που κατοικούν οι μετανάστες και οι λαθρομετανάστες.
Εκατοντάδες αυτοκίνητα, σχολεία, αστυνομικά τμήματα κέντρα, ακόμα και ένα κέντρο τέχνης κατελήφθησαν από τους μουσουλμάνους και κάηκαν χωρίς να μπορεί κάποιος να αντιδράσει ουσιαστικά.
Παντελώς ανέτοιμη για το κύμα βίας η σουηδική αστυνομία έχει προχωρήσει σε μόλις 35 συλλήψεις ατόμων από τους οποίους άφησε ελεύθερους τους 19 γιατί ήταν κάτω από 16 ετών!
Αναζητώντας τους εγκεφάλους των επεισοδίων ζήτησε από τους εκτάκτως διορισμένους πολιτοφύλακες να καταγράφουν σε βίντεο και φωτογραφίες άτομα που προβαίνουν σε πράξεις βίας.
«Τρομακτικά γεγονότα συμβαίνουν το τελευταίο 24ώρο στην Ευρώπη. Στο Λονδίνο μόλις πριν λίγο συνέβη ένα σοκαριστικό «θρίλερ» όταν δυο δολοφόνοι (μάλλον φανατικοί μουσουλμάνοι) αποκεφάλιζαν έναν στρατιωτικό σαν… να έκοβαν «σαλάμι». Ταυτόχρονα στη σουηδική πρωτεύουσα, στα προάστια της Στοκχόλμης συμβαίνουν πρωτόγνωρα βίαια επεισόδια από μετανάστες.»
Αποκεφάλισαν στρατιωτικό στο Λονδίνο με τους δολοφόνους να κραυγάζουν: «Ο Θεός είναι μεγάλος»
Δύο άνθρωποι σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Daily Mail δέχθηκαν τα πυρά από ένοπλους αστυνομικούς καθώς κατηγορούνται ότι σκότωσαν με μαχαίρι έναν άνδρα μπροστά στα μάτια δεκάδων ανυποψίαστων ανθρώπων σε δρόμο του Λονδίνου…
Η αστυνομία εκλήθη σήμερα το απόγευμα για μία επίθεση που σημειώθηκε στο Woolwich, νότια του Λονδίνου, κατά την οποία, όπως ανέφεραν αυτόπτες μάρτυρες, ένας άνδρας που φόραγε μπλουζάκι που έλεγε Help For Heroes, δέχθηκε επίθεση με μαχαίρια.
Αυτόπτες μάρτυρες αναφέρουν ότι το θύμα αποκεφαλίστηκε στη μέση του δρόμου, ενώ οι δράστες φώναζαν Allahu Akbar (ο Θεός είναι μεγάλος) – φράση που χρησιμοποιούν οι ισλαμιστές μαχητές. Επίσης, την ώρα που οι 20χρονοι έσφαζαν το θύμα τους, ζητούσαν από τους περαστικούς να τραβούν φωτογραφίες και βίντεο.
Οι δράστες στην συνέχεια ήρθαν αντιμέτωποι με τους πάνοπλους αστυνομικούς και τελικά δέχθηκαν τα πυρά από αστυνομικό.
Η επίθεση έγινε κοντά σε στρατιωτική σχολή ενώ η αστυνομία βρήκε στο σημείο πολλά όπλα, μαχαίρια κλπ.
Στο BBC Radio 5 live ειπώθηκε ότι το θύμα ήταν στρατιώτης, ενώ οι αρχές αντιμετωπίζουν το περιστατικό σαν να πρόκειται για τρομοκρατική ενέργεια.
Επίσης άλλες πληροφορίες αναφέρουν ότι οι τραυματισμένοι δράστες οδηγήθηκαν σε νοσοκομεία.
Χαοτική κατάσταση και ταραχές σε προάστια της Στοκχόλμης
Στην Σουηδική πρωτεύουσα, λίγο πριν τα μεσάνυχτα μετανάστες «έφεραν» το χάος και την καταστροφή. Η κατάσταση έγινε χαοτική με πετροπόλεμο και πολλές πυρκαγιές αυτοκινήτων, γύρω από την Στοκχόλμη. Συνολικά συνελήφθησαν τουλάχιστον οκτώ άτομα. Φοβάμαι πως η κατάσταση θα χειροτερέψει ξεπερνώντας αυτό που έγινε στη Γαλλία πριν μερικά χρόνια, λέει ο 23χρονος σουηδός Kistabon Oscar…
Τις συνέπειες της υποχρεωτικής πολυπολιτισμικότητας αντιμετωπίζουν τώρα στην Σουηδία,μόνο που είναι «αργά πια για δάκρυα». Και αναλογιστείτε ότι η Σουηδία είναι ενα πολύ πλούσιο κράτος με απίστευτες κοινωνικές παροχές.
Εκατοντάδες νεαροί πυρπόλησαν αυτοκίνητα και συγκρούστηκαν με τις αστυνομικές δυνάμεις και με μέλη των υπηρεσιών διάσωσης σε προάστια της Στοκχόλμης όπου διαμένουν φτωχοί μετανάστες στη διάρκεια ταραχών που σημειώθηκαν τις τρεις τελευταίες ημέρες στην πρωτεύουσα της Σουηδίας–οι σοβαρότερες εδώ και πολλά χρόνια.
Χθες βράδυ, επίθεση δέχτηκε ένα αστυνομικό τμήμα στην περιοχή Γιάκομπσμπεργκ, στα βορειοδυτικά της πόλης, ενώ πυρπολήθηκαν δύο σχολεία και ένα πολιτιστικό κέντρο παρά την έκκληση για ηρεμία που απηύθυνε ο πρωθυπουργός Φρέντρικ Ράινφελντ.
Μια χειμαρρώδης αποστομωτική απάντηση στα γνωστά δακρύβρεχτα «αντιρατσιστικά» τσιτάτα που θέλουν να καλλιεργήσουν «ενοχές»να φιμώσουν όποιον αντιδράει στον εποικισμό της πατρίδας από τους αλλοδαπούς και στην δημογραφική αλλοίωση του λαού μας.
Της Oriana Fallaci* (από το βιβλίο της «H Οργή και η Περηφάνεια», 2003)
Όχι εδώ και πολύ καιρό, άκουσα κάποιον από τους αναρίθμητους πρώην κυρίους Πρωθυπουργούς που έχουν ταλαιπωρήσει την Ιταλία τις τελευταίες δεκαετίες, να λέει στην τηλεόραση: «Κι ο θείος μου ήταν μετανάστης. Ακόμη θυμάμαι τη στιγμή που έφευγε για την Αμερική. με μια βαλίτσα από χαρτόνι στο χέρι». Δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα, κύριε παραπληροφορημένε, ή αναξιόπιστε πρώην Πρωθυπουργέ. Εκτός από το ότι είναι πρακτικά αδύνατον να έχετε θείο που πήγε στην Αμερική με μια βαλίτσα από χαρτόνι στο χέρι, για τον απλό λόγο ότι οι θείοι με τις βαλίτσες από χαρτόνι στο χέρι πήγαιναν στην Αμερική στις αρχές του εικοστού αιώνα, δηλαδή τότε που εσείς δεν ήσασταν ακόμη γεννημένος, δεν είναι καθόλου το ίδιο. Και είναι δυο φαινόμενα άσχετα μεταξύ τους για ορισμένους λόγους που εσείς αγνοείτε, ή κάνετε πως αγνοείτε. Οι λόγοι αυτοί είναι οι εξής:
Πρώτον: Η Αμερική είναι μια ήπειρος με έκταση 3 εκατομμύρια και 618.770 τετραγωνικά μίλια. Τεράστιες περιοχές αυτής της έκτασης είναι ακόμη και σήμερα ακατοίκητες ή τόσο αραιά κατοικημένες, ώστε σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να περπατάει κανείς για ολόκληρους μήνες χωρίς να συναντήσει ψυχή. Και σας πληροφορώ ότι στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα αυτές οι περιοχές ήταν ακόμη πιο έρημες και σχεδόν εντελώς ακατοίκητες. Δεν υπήρχαν πόλεις, ούτε κωμοπόλεις, ούτε δρόμοι, ούτε καν οικισμοί. Το πολύ-πολύ να υπήρχαν κάποια φυλάκια ή κάποια καταλύματα για ξεκούραση και για αλλαγή αλόγων. Η πλειονότητα των κατοίκων ήταν, ουσιαστικά, συγκεντρωμένη στις ανατολικές Πολιτείες. Στις Μεσοδυτικές εκτάσεις, ζούσαν μονάχα λίγοι θαρραλέοι τυχοδιώκτες, καθώς και οι φυλές των ιθαγενών Ινδιάνων, που τους ονόμαζαν Ερυθρόδερμους. Πιο δυτικά, στη λεγόμενη Άγρια Δύση, υπήρχαν ακόμη λιγότεροι κάτοικοι: Το Κυνήγι του Χρυσού μόλις είχε αρχίσει. Λοιπόν: Η Ιταλία δεν αποτελεί ήπειρο. Είναι μια μικρή σχετικά χώρα, τριάντα δύο φορές μικρότερη από την Αμερική και υπερβολικά πυκνοκατοικημένη: ο πληθυσμός της ανέρχεται σε 58 εκατομμύρια κατοίκους έναντι των 282 εκατομμυρίων της Αμερικής. Συνεπώς, αν τριακόσιες ή τετρακόσιες χιλιάδες γιοι του Αλλάχ μεταναστεύουν στην Ιταλία κάθε χρόνο (όπως γίνεται στην πραγματικότητα), για μας είναι σαν να μετανάστευαν τρία ή τέσσερα εκατομμύρια Μεξικανοί στο Τέξας, στην Αριζόνα ή στην Καλιφόρνια κάθε χρόνο.
Η 27χρονη Αυστραλή Alicia Gali, θύμα βιασμού κατά την παραμονή της στο Ντουμπάι, όπου εργάζονταν το 2008
Ας δούμε τι συνέβη. Η 27χρονη Αυστραλή Alicia Gali προσελήφθη το 2008 ως διευθυντικό στέλεχος σε πολυεθνική αλυσίδα ξενοδοχείων στο Ντουμπάι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, όπου και εργάστηκε για περίπου τρεις μήνες, πριν συμβούν τα παρακάτω γεγονότα.
Ένα βράδυ, κάποιοι ντόπιοι εργαζόμενοι, φρόντισαν να δημιουργήσουν πρόβλημα στα υδραυλικά του δωματίου της, γνωρίζοντας ότι το μόνο μέρος όπου θα μπορούσε να καταφύγει μέχρι να αποκατασταθεί η ζημιά, ήταν το μπαρ του προσωπικού του ξενοδοχείου. Εκεί την νάρκωσαν (ρίχνοντας «κάτι» στο ποτό της) και στη συνέχεια την οδήγησαν στο δωμάτιό της, όπου την χτύπησαν και την βίασαν.
Όταν συνήλθε από τη νάρκωση, και συνειδητοποίησε τι της είχε συμβεί, ανέφερε το περιστατικό στη διεύθυνση του ξενοδοχείου και στην πρεσβεία της. Σύμφωνα με την ίδια, όχι μόνο δεν της παρείχαν βοήθεια (ιατρική κατά πρώτο λόγο καθώς είχε 4 σπασμένα πλευρά και μώλωπες σε όλο της το σώμα), αλλά και έκαναν ότι ήταν δυνατό για να μην πάρει έκταση το ζήτημα. Μάλιστα την προειδοποίησαν ότι αν καταγγείλει το περιστατικό στην αστυνομία, ήταν πιθανό να έχει προβλήματα λόγω του αλκοολούχου ποτού που είχε πιει στο μπαρ του ξενοδοχείου.
Στην Σουηδική πρωτεύουσα, λίγο πριν τα μεσάνυχτα μετανάστες «έφεραν» το χάος και την καταστροφή. Η κατάσταση έγινε χαοτική με πετροπόλεμο και πολλές πυρκαγιές αυτοκινήτων, γύρω από την Στοκχόλμη. Συνολικά συνελήφθησαν τουλάχιστον οκτώ άτομα. Φοβάμαι πως η κατάσταση θα χειροτερέψει ξεπερνώντας αυτό που έγινε στη Γαλλία πριν μερικά χρόνια, λέει ο 23χρονος σουηδός Kistabon Oscar…
![](http://maccunion.files.wordpress.com/2012/06/btn_blue_122x44.gif?w=122")
Ένωση Μακεδόνων Κέρκυρας 
Πρόσφατα σχόλια