Ο Περικλής είχε ξεκαθαρίσει ότι η Αθήνα είχε όλες τις δυνατότητες να κερδίσει τον πόλεμο με τη Σπάρτη, υπό τον όρο να μην υποπέσει στο λάθος των άσκοπων επιχειρήσεων που θα διασπάθιζαν τις στρατιωτικές της δυνάμεις.
Από την άλλη όμως η περίπτωση της Σικελίας ήταν αφόρητα δελεαστική. Νέα εδάφη, νέα λιμάνια, νέοι εμπορικοί δρόμοι, πρόσβαση σε ολόκληρη τη Μεσόγειο. Αν η Αθήνα κατάφερνε να βάλει στο χέρι τη Σικελία θα αποκτούσε ναυτική δύναμη χωρίς προηγούμενο. Το μόνο που έλλειπε ήταν το πρόσχημα: «Πολύ τους έσπρωξαν επίσης σ’ αυτό οι πρέσβεις των Εγεσταίων που βρίσκονταν στην Αθήνα κι επίμονα ζητούσαν τη βοήθειά τους. Ήταν γείτονες με τους Σελινουντίους κι είχαν πόλεμο μαζί τους για ζητήματα γάμων και για κάποιο αμφισβητούμενο κομμάτι γης, κι οι Σελινούντιοι, αφού κάλεσαν τους Συρακουσίους ως συμμάχους, τους πίεζαν αδιάκοπα με πολεμικές ενέργειες στη στεριά και στη θάλασσα.
Γι’ αυτό οι Εγεσταίοι, υπενθυμίζοντας στους Αθηναίους τη συμμαχία που είχαν κάνει τον καιρό του Λάχη, στη διάρκεια του προηγούμενου πολέμου, για την υπεράσπιση των Λεοντίνων (ο Θουκυδίδης αναφέρεται στον πόλεμο του 427 – 424 π. Χ. ανάμεσα στους Συρακουσίους και τους Λεοντίνους, όπου οι Αθηναίοι έστειλαν είκοσι καράβια με στρατηγούς το Λάχη και το Χαροιάδη και συμμετείχαν σε πολεμικές επιχειρήσεις προφασιζόμενοι τη φυλετική συγγένεια με τους Λεοντίνους – που ήταν Ίωνες – έχοντας όμως σκοπό να ελέγξουν μήπως στελνόταν στάρι από τη Σικελία στη Σπάρτη και, κυρίως, να ανιχνεύσουν τις δυνάμεις του νησιού για να δουν κατά πόσο ήταν δυνατό να το κατακτήσουν. Το ενδιαφέρον της Αθήνας για τη Σικελία δεν ήταν καθόλου ξαφνικό.), τους παρακαλούσαν να στείλουν καράβια να τους βοηθήσουν.
Πρόβαλλαν πολλά επιχειρήματα, το κυριότερο απ’ τα οποία ήταν πως, αν οι Συρακούσιοι, που έδιωξαν τους Λεοντίνους από τον τόπο τους, έμεναν ατιμώρητοι, θα υπόταζαν και τους υπόλοιπους συμμάχους των Αθηναίων και θα γίνονταν αυτοί κύριοι ολόκληρης της Σικελίας. Υπήρχε τότε κίντυνος μήπως, κάποια μέρα, Δωριείς αυτοί και άποικοι, έρθουν, με μεγάλη ετοιμασία, να βοηθήσουν τους Δωριείς της Πελοποννήσου, που ήταν ομόφυλοι τους και κείνοι που τους είχαν στείλει να ιδρύσουν τις αποικίες, και μαζί τους συντρίψουν τη δύναμη της Αθήνας». (βιβλίο έκτο, παράγραφος 6). Οι Αθηναίοι έστειλαν αμέσως πρέσβεις στην Έγεστα για να πληροφορηθούν τα σχετικά με την έκβαση των στρατιωτικών επιχειρήσεων, ως εκείνη τη στιγμή, με τους Σελινουντίους, αλλά κυρίως, για να μάθουν αν όντως υπήρχαν στο δημόσιο ταμείο και στους ναούς της πόλης τα χρήματα που οι Εγεσταίοι πρέσβεις διατείνονταν ότι έχουν.
Ιστορικοί περιγράφουν τον μαύρο μεσαίωνα που παρατάθηκε τετρακόσια χρόνια, αναλύοντας τον τεράστιο μηχανισμό κατακτήσεων που καταπόντισαν έναν κόσμο και έναν πολιτισμό, με παράδοση αρκετών χιλιάδων ετών από την Ελληνορωμαϊκή εποχή, τη Ρωμαιοβυζαντινή και τη μετέπειτα.
Στη συνέχεια, εξετάζει πως επέζησε και πως οργανώθηκε το υπόδουλο γένος, τα προνόμια που κατέκτησε με την αυτοδιοίκηση και τους θεσμούς και πως κατόρθωσε να ξαναβγεί μια μέρα στο προσκήνιο της Ιστορίας.
Τέλος, περιγράφει τα χαρακτηριστικά της Οθωμανικής κοινωνίας, τα Βυζαντινά εθιμοτυπικά, τις κοινωνικές κατηγορίες και τις βασικές λειτουργίες της κοινότητας στο Οθωμανικό σύστημα, που διαμόρφωσαν το πολιτικό κλίμα μέσα στα σπλάχνα του υπόδουλου Ελληνισμού.
Την περίοδο της Τουρκοκρατίας δεν βρήκαν την ευκαιρία μόνο οι Βρετανοί για να αρπάξουν από την υποδουλωμένη Ελλάδα αρχαιολογικούς θησαυρούς, αλλά και οι Γάλλοι.
Το διάσημο άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου, που κοσμεί σήμερα το Μουσείο του Λούβρου, το άρπαξαν από το νησί Γάλλοι αξιωματούχοι το 1821.
Εικοσιτέσσερις μέρες πριν από την έναρξη της Ελληνικής επανάστασης παρουσίαζαν το απόκτημα τους με καμάρι στα Ηλύσια Πεδία. Ήταν το δώρο του πρεσβευτή της Γαλλίας στην Πόλη, Μαρκησίου Ντε Ριβιέρ, στο βασιλιά Λουδοβίκο το ΙΗ.
Η ανασκαφή του αγάλματος
Τον Απρίλιο του 1820 στο Κλήμα της Μήλου, ο αγρότης Γεώργιος ή Θεόδωρος Κεντρωτάς, καθώς έσκαβε το χωράφι του, βρήκε ένα γυναικείο άγαλμα, που σήμερα είναι γνωστό ως η «Αφροδίτη της Μήλου».
Το άγαλμα ήταν σπασμένο στα δύο και έλειπαν τα χέρια του.
Ο αγράμματος γεωργός δεν κατάλαβε την αξία του ευρήματος. Ένας Γάλλος αξιωματικός, ο Ολιβιέ Βουτιέ, που βρισκόταν με το πολεμικό του πλοίο “ Εσταφέτ” για να ξεχειμωνιάσει στο λιμάνι του νησιού, προσφέρθηκε – με το αζημίωτο φυσικά- να βοηθήσει.
Κάποιες άλλες πηγές αναφέρουν, ότι το γαλλικό πλήρωμα βρισκόταν ήδη στον χώρο της ανασκαφής, ψάχνοντας για αρχαία.
Νηστίσιμα, πανεύκολα και πεντανόστιμα τα ελιοπιτάκια και είναι ιδανικά για κάθε ώρα της μέρας!
Υλικά
1 κούπα ηλιέλαιο ή ελαιόλαδο
1 κούπα χυμό από πορτοκάλι
500 γρ. αλεύρι
2 κουταλάκια μπέικιν πάουντερ
ελάχιστο αλατάκι
Για τη γέμιση
1 κούπα ελιές σε φετάκια
2-3 κουταλιές σουσάμι
Εκτέλεση
Βάζουμε όλα μαζί τα υλικά σε ένα μπολ και τα ζυμώνουμε. Αφήνουμε το ζυμάρι μας 30 λεπτά να ξεκουραστεί στο ψυγείο. Ανακατεύουμε σε μπολ τις ελιές με το σουσάμι. Βγάζουμε το ζυμάρι μας από το ψυγείο και ανοίγουμε φυλλαράκια.
Βάζουμε λίγη γέμιση σε κάθε φυλλαράκι και διπλώνουμε. Με ένα φλιτζάνι κόβουμε σχηματίζοντας τα πιτάκια. Αραδιάζουμε σε ταψί και ψήνουμε στους 200 βαθμούς για 20-25 λεπτά μέχρι να ροδίσουν.
Απολαύστε τα με τον καφέ, το τσάι σας ή και σκέτα και θα ενθουσιαστείτε!
Οι καθηγητές Τσελεγγίδης και Σίασος για το τμήμα Ισλαμικών Σπουδών του ΑΠΘ
Οι καθηγητές του τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ κ. Τσελεγγίδης Δημήτριος και κ. Σίασος Λάμπρος καταθέτουν τις σκέψεις και τις ενστάσεις τους για τη δημιουργία του Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών στο Ρωμαϊκό Οδοιπορικό. Μπράβο στους αξιότιμους καθηγητές που κρατάνε Θερμοπύλες ενάντια στην προσπάθεια ισοπέδωσης των Θεολογικών τμημάτων της χώρας μας. Οι θεολογικές σχολές βάζουν τις πνευματικές βάσης για άξιους Ορθόδοξους Θεολόγους.
Ποιοι είναι οι Επίσκοποι που υποστηρίζουν το εγχείρημα αυτό; (Ακούστε στο 6:45′)
Οι αξιότιμοι καθηγητές όπως θα ακούσετε παρακάτω στη συνέντευξη που παραχώρησαν υποστήριξαν ότι στην απόφαση του Τμήματος υπήρχε επιρροή πολιτικών καθώς και Επισκόπων. Την επιρροή των πολιτικών είναι κάτι που το περιμέναμε και δεν μας ξενίζει καθόλου, την επιρροή όμως Επισκόπων όχι μόνο, δεν την περιμέναμε ποτέ, αλλά μας στεναχωρεί και μας εξοργίζει επιπλέον, σήμερα σε μία τόσο δύσκολη περίοδο για το έθνος μας να επιχειρείται η νόθευση και η αλλοίωση της μίας και μοναδικής Ορθόδοξης πίστεώς μας από έσωθεν, δηλαδή από τους ίδιους τους πατέρες μας. Μακάρι κάτι τέτοιο να μην ισχύει αν και σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να λάβουμε σοβαρά υπόψιν μας τα λόγια των πολύ σοβαρών και ευυπόληπτων καθηγητών του τμήματος κ Τσελεγγίδη και κ. Σιάσο.
Τα πρόσωπα των ηρωικών αγωνιστών του 1821 ταυτίζονται κάθε χρόνο με τις εκδηλώσεις της 25ης Μαρτίου για τον εορτασμό της Επανάστασης και την απελευθέρωση της Ελλάδας.
Κυρίαρχες μορφές όπως του Κολοκοτρώνη, του Καραϊσκάκη και του Μακρυγιάννη αποτελούν γνώριμες φυσιογνωμίες για όλους μας.
Μνημεία, προτομές και αγάλματα που σηματοδοτούν ηρωικές μάχες και πορτρέτα των πρωταγωνιστών φιλοξενούνται σε πολλά μουσεία.
Πώς όμως ήταν στην πραγματικότητα τα πρόσωπα της Παλιγγενεσίας; Τι μορφή είχαν άραγε οι αγωνιστές του ’21; Πόσο κοντά στην αληθινή όψη τους απεικονίζονται στους γνωστούς πίνακες;
Δεκαετίες πριν επινοηθεί και διαδοθεί η φωτογραφία και η απαθανάτιση των ανθρώπων, τον ρόλο του φωτογράφου ή οπερατέρ, με τη σύγχρονη ορολογία, εκπλήρωναν όσοι κατείχαν την τέχνη της ζωγραφικής και του σχεδίου.
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
Αυτός ήταν ο ρόλος που ανέλαβε ο Καρλ Κρατσάιζεν, ένας Βαυαρός αξιωματικός, χάρη στον οποίο γνωρίζουμε σήμερα την αυθεντική μορφή των μεγάλων αγωνιστών.
Ήταν ένας φιλέλληνας, ο οποίος πολέμησε στο πλευρό των Ελλήνων και βρέθηκε σε πολλά πεδία μαχών, στην Αίγινα, στον Πόρο, στη Σαλαμίνα, στο Ναύπλιο και στη μάχη του Φαλήρου.
Στην ανάπαυλα των εχθροπραξιών, ο αυτοδίδακτος ζωγράφος ζητούσε από τους ηγέτες των Ελλήνων την άδεια να αποτυπώσει τη μορφή τους.
Στην Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη Αγίου Κλήμη Αχρίδος, στα Σκόπια, πραγματοποιήθηκε σήμερα (σ.σ. 24/3) παρουσίαση του βιβλίου «Μακεδονία: Τοπίο και Κουλτούρα Διαβίωσης» του Leonhard Schultze Jena (1972-1955), «ενός από τους διεξοδικότερους ερευνητές της Μακεδονίας κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα», όπως υπογραμμίζει το σχετικό δημοσίευμα της ε/φ Dnevnik. Το έργο μετέφρασε από τη γερμανική στη σλαβική της πΓΔΜ η Σλομποντάνκα Πόποβσκα, ενώ εκδόθηκε «από τον οίκο Makedonika Litera και τη Γερμανική Πρεσβεία στη χώρα», αναφέρει το δημοσίευμα.
Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, η παρουσίαση του τόμου έγινε από τον Βόλφ Όσλις, σλαβολόγο και «μακεδονιστή» (sic) από τη Γερμανία, τον Ζόραν Τοντόροβσκι, Δ/ντή του Κρατικού Αρχείου της πΓΔΜ, τον εκδότη Νόβε Τσβετάνοσκι και την Γκούντρουν Στάινακερ, Πρέσβη της Γερμανίας στα Σκόπια.
Στην παρουσίαση της έκδοσης αναφέρονται σήμερα (σ.σ. 24/3) επίσης δημοσιεύματα στις ε/φ Nova Makedonija και Vest. Ο Τύπος της πΓΔΜ εκτιμά ως ιδιαίτερα σημαντική την έκδοση του συγκεκριμένου «επιστημονικού συγγράμματος» στη σλαβική της πΓΔΜ επειδή, όπως αναφέρουν τα ρεπορτάζ, «η υψηλού επιπέδου αυτή μελέτη, που δημοσιεύθηκε πρώτη φορά το 1927, θεωρείται η πρώτη επιστημονική μονογραφία για τη Μακεδονία». Σύμφωνα με τα ίδια ρεπορτάζ, η έκδοση περιλαμβάνει περίπου 150 φωτογραφίες, διαγράμματα και χάρτες, «μεταξύ των οποίων και μεγάλος χάρτης όπου ο Γερμανός μελετητής επιβεβαιώνει τα σύνορα της Μακεδονίας», όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζεται από τα ρεπορτάζ.
Είναι προφανές ότι τόσο τα ρεπορτάζ όσο και ο εκδότης της υποστηριζόμενης από τη Γερμανική Πρεσβεία στα Σκόπια έκδοσης εκτιμούν ότι η «μεγάλη σημασία» της μελέτης του Schultze Jena εδράζεται στο ότι ο Γερμανός μελετητής «επιβεβαιώνει» ως «σύνορα της ‘Μακεδονίας’ (δηλαδή της πΓΔΜ, κατά τη δική τους αντίληψη)» τα όρια της λεγόμενης «Μεγάλης Μακεδονίας».
Για το ζήτημα αυτό, ανάρτηση – αφιέρωμα στην έκδοση προβλήθηκε και στην ιστοσελίδα της Deutsche Welle, υπό τον τίτλο «Ζητήματα ταυτότητας, απαντήσεις από το παρελθόν». Και σε αυτήν την περίπτωση υπογραμμίζεται ιδιαίτερα η σημασία του ιστορικού χάρτη ο οποίος «επιβεβαιώνει τα σύνορα της ‘Μακεδονίας’». Η ανάρτηση βασίζεται κυρίως σε δηλώσεις του Ζόραν Τοντόροβσκι, ο οποίος μεταξύ άλλων εξηγεί ότι η επιστημονική μελέτη του Schultze Jena είναι «η πρώτη που αναγνωρίζει την ευρύτερη γεωγραφική ενότητα της Μακεδονίας και αποδεικνύει τη διακριτή παρουσία του ‘μακεδονικού’ λαού και της γλώσσας του (…) ενώ επίσης καταγγέλλει την ελληνική, βουλγαρική και βλάχικη προπαγάνδα εναντίον των ‘Μακεδόνων’». «Κατά κάποιον τρόπο, η μελέτη αυτή δίνει τεκμηριωμένες απαντήσεις σε πολύ σύγχρονα προβλήματα που δημιουργούν οι νότιοι, κυρίως, γείτονές μας», δηλώνει στην D.W. ο κ. Τοντόροβσκι.
-Υπό στενή παρακολούθηση από ελληνικά πολεμικά πλοία
Σε μία νέα πρόκληση προχώρησαν σήμερα οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις.
Η τουρκική κορβέτα «BANDIRMA» εισήλθε στα ελληνικά χωρικά ύδατα την Τετάρτη στις 09:45, προερχόμενη από ανατολική Μεσόγειο, και πραγματοποίησε πλου στο νοτιοανατολικό και κεντρικό Αιγαίο.
Η κορβέτα βγήκε από τα ελληνικά χωρικά ύδατα, διερχόμενη από το στενό Καφηρέα, σήμερα στις 04:30, κινούμενη με βορειοανατολική πορεία.
Πλοία και μέσα του Πολεμικού Ναυτικού παρακολούθησαν και παρακολουθούν το εν λόγω πολεμικό πλοίο καθ’ όλη την διάρκεια του πλου του.
Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε διάστημα δύο μόλις μηνών που η τουρκική κορβέτα «BANDIRMA» «σουλατσάρει» στο Αιγαίο.
Η κίνηση της κορβέτας «Bandirma» δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία για τηνεπιθετική διάθεση των Τούρκων.Η δικαιολογία περί δήθεν αβλαβούς διέλευσης, μόνο ως αστεία μπορεί να χαρακτηριστεί, από την στιγμή μάλιστα που η τουρκική κορβέτα έπλεε ανάμεσα στα ελληνικά νησιά με πολύ χαμηλή ταχύτητα.
Η πολύ σοβαρή πρόκληση έχει προκαλέσει προβληματισμό στους επιτελείς του υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Πρόσθετα ερωτήματα δημιουργεί το γεγονός ότι η παραβίαση των ελληνικών χωρικών υδάτων και ο περίπλους των ελληνικών νησιών από την «Bandirma» συμβαίνει την ώρα που η Τουρκία και η κυβέρνηση Ερντογάν κλυδωνίζεται από τα συνεχή σκάνδαλα διαφθοράς.
H τουρκική προκλητικότητα έχει χτυπήσει «κόκκινο» το τελευταίο διάστημα και η ελληνική πλευρά αρχίζει να εξετάζει όλα τα ενδεχόμενα, ακόμη και αυτό της πρόκλησης «θερμού επεισοδίου».
Οι Τούρκοι εξάλλου έχουν αποδείξει πολλές φορές στο παρελθόν ότι όποτε υπάρχει κρίση στο εσωτερικό της χώρας βρίσκουν «διέξοδο» προς την Ελλάδα με προκλήσεις που αποπροσανατολίζουν την τουρκική κοινή γνώμη από τα μεγάλα εσωτερικά προβλήματα και σκάνδαλα που ξεσπούν πλέον σε καθημερινή βάση.
του Γιώργου Καραμπελιά από το Άρδην τ.84 με αφιέρωμα “1821, ξαναγράφοντας την ιστορία, μια απάντηση στο ντοκιμαντέρ του Σκάι” .
Ο Κοραής και ο Ρήγας σώζουν την Ελλάδα, του Θεόφιλου
Ένα από τα ισχυρότερα δήθεν επιχειρήματα του κυρίου Βερέμη και των συν αυτώ για την άμεση συνάρτηση της Ελληνικής Επανάστασης με τη… γαλλική είναι η αναφορά στον Αδαμάντιο Κοραή ως μετακενωτή της Γαλλικής Επανάστασης στην Ελλάδα και ως εφευρέτη του όρου «Έλληνες». Ωστόσο, είναι πασίγνωστο πως ο Κοραής δεν ενέκρινε τον όρο «Έλληνες» και υποστήριζε το «γραικός», ενώ έχει ιδιαίτερη σημασία να καταδειχθούν και οι πραγματικές του απόψεις περί της Ρωσίας και της Γαλλικής Επανάστασης. Από το προς έκδοση βιβλίο του Γιώργου Καραμπελιά, Ο Ρήγας Βελεστινλής και η εποχή του, δημοσιεύουμε ένα σχετικό κεφάλαιο.
Άρδην
Ο Κοραής και η Ρωσία
Ο Κοραής ήταν ένας λόγιος που θαύμαζε και αγαπούσε τη Γαλλία και τον Διαφωτισμό. Ταυτόχρονα όμως ήταν Έλληνας ‒«Γραικός»‒ και κατά συνέπεια αναγκασμένος να υποστηρίζει όποια μεγάλη δύναμη ενίσχυε τους Έλληνες και τα δίκαιά τους. Έτσι, σε όλη τη διάρκεια του πολέμου των τριών Ιμπερίων [1], δείχνει στις επιστολές του, τη συμπάθειά του προς τους Ρώσους και την αυτοκράτειρα, όπως η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, και εύχεται τη βοήθειά τους για την απελευθέρωση του γένους. Επανειλημμένα καταφέρεται εναντίον των ευρωπαϊκών δυνάμεων που επιθυμούν την ακεραιότητα της οθωμανικής Αυτοκρατορίας και παρεμποδίζουν τις προσπάθειες της Αυστρίας και της Ρωσίας να τη διαμελίσουν, όπως είχαν συμφωνήσει, κηρύσσοντάς τους τον πόλεμο ή απειλώντας τους ότι θα το πράξουν. Και πράγματι, οι συνασπισμένες δυνάμεις της Σουηδίας, της Πρωσίας, της Αγγλίας, της Ολλανδίας και της Ισπανίας ‒με τη συνεπικουρία και των Γάλλων, την οποία μάλλον αποσιωπά ο Κοραής‒ θα διασώσουν για μια ακόμα φορά τον «μεγάλο ασθενή» της Ευρώπης. Ήδη, το 1788, θα παρεμποδίσουν την έλευση του ρωσικού στόλου στη Μεσόγειο μέσω της Βαλτικής και της Βόρειας Θάλασσας, υποχρεώνοντας τον Κατσώνη να παλεύει σχεδόν μόνος του εναντίον των Τούρκων. Η Σουηδία θα κηρύξει τον πόλεμο κατά της Ρωσίας και η Ισπανία θα απειλεί πως δεν θα αφήσει τα ρώσικα πλοία να διέλθουν από το Γιβραλτάρ:
Ο Κωνσταντίνος Χολέβας με καλεσμένο τον Γιώργο Καραμπελιά για το βιβλίο του Γιώργου Κεκαυμένου με τίτλο Κρυφό Σχολειό. Χρονικό μιας Ιστορίας. Βίντεο με πλήθος φωτογραφιών από πρωτότυπες πηγές.
Το Αντίβαρο έλαβε στα χέρια του το ηχητικό της ραδιοφωνικής εκπομπής του Κ. Χολέβα στον ραδιοφωνικό σταθμό της Πειραϊκής Εκκλησίας στις 23 Δεκεμβρίου 2012 με καλεσμένο τον Γ. Καραμπελιά. Το θέμα της συζήτησης ήταν το πρόσφατο βιβλίο του συνεργάτη του Αντίβαρου Γιώργου Κεκαυμένου «Το ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ. Χρονικό μιας Ιστορίας».
Έτσι, ντύσαμε το ηχητικό με πληθώρα φωτογραφιών και πρωτότυπων πηγών, οι οποίες παρουσιάζονται στο βιβλίο και φτιάξαμε ένα βίντεο 21 λεπτών.
Ένα βίντεο που από μόνο του αποτελεί ατράντχτο ντοκουμέντο κατά των αναθεωρητών ιστορικών.
Ευλογία είναι η γεωπολιτική αξία του ελληνικού χώρου, ενώ κατάρα είναι το ενδιαφέρον των μεγάλων δυνάμεων γι’ αυτόν, που προκαλούν τις εθνικές τραγωδίες και τους εθνικούς διχασμούς, όπως η καταδίκη και η φυλάκιση του Κολοκοτρώνη από ξενοκίνητους προδότες
Παραμονές της επετείου της Εθνεγερσίας, μια μέρα μετά τη μαύρη επέτειο της απολογίας του Κολοκοτρώνη στο δικαστήριο που τον καταδίκασε, και ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η κρίση στην Ουκρανία, η οποία επαναφέρει στο προσκήνιο το ενδεχόμενο ενός νέου τύπου Ψυχρό Πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Δύσης, είναι εξαιρετικά χρήσιμο να ανασύρουμε από τη μνήμη μας αυτό που αποκαλείται «κατάρα του έθνους».
Μία από τις ανακρίβειες (πλείστες όσες φορές παίρνει διαστάσεις αθλιότητας) που διακινείται με διάφορους τρόπους, πολλές φορές και από… επίσημα χείλη, είναι ο ισχυρισμός ότι η Ελλάδα απελευθερώθηκε από τους ξένους, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη Ναυμαχία του Ναβαρίνου, όπου οι στόλοι των τριών Μεγάλων Δυνάμεων καταβύθισαν τον αιγυπτιακό στόλο, θέτοντας τέρμα στην εκστρατεία του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο. Και ο ισχυρισμός και το παράδειγμα είναι εκτός πραγματικότητας.
Το ορθόν είναι ότι οι Έλληνες εξεγέρθηκαν το 1821, υποβοηθούμενοι ίσως επί δεκαετίες στη φάση της προετοιμασίας από τον ρωσικό παράγοντα, και πολέμησαν σε βουνά, λαγκάδια και θάλασσες γενναία και με απίστευτη αυτοθυσία. Όταν ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση, είχε ήδη επέλθει σταδιακή κάμψη της ισχύος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και οι Μεγάλες Δυνάμεις διαφωνούσαν στον τρόπο διαχείρισης της επερχόμενης κατάρρευσης του Μεγάλου Ασθενούς. Οι Ρώσοι επεδίωκαν τη διάλυσή της, τον έλεγχο των Στενών και την κάθοδο στις ζεστές θάλασσες, κάτι που έκανε τους Αγγλογάλλους να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να επιβάλουν το δόγμα της εδαφικής ακεραιότητας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (1856), το οποίο υποστήριζαν ΚΑΙ την περίοδο που ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση!
Μεθαύριο είναι 25η Μαρτίου και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης θ’ ανασύρουν και πάλι από τα σκονισμένα ράφια της δισκοθήκης τους τα… «λεβέντικα δημοτικά τραγούδια», υπόκρουση μιας τυπικής διαδικασίας στην οποία έχει μετατραπεί η «εθνική γιορτή».
Με τις καθιερωμένες καταθέσεις στεφάνων, τα κοσμητικά επίθετα των ομιλιών, τα τσολιαδάκια και τις Αμαλίες στο σχολικό καλαματιανό και τη μηχανική αναπαραγωγή του Θούριου του Ρήγα από κάποια χορωδία: Ως πότε παλικάρια; Μιλάμε με τον Λάμπρο Λιάβα, καθηγητή Εθνομουσικολογίας στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, πρόεδρο του Μουσείου Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων Φ. Ανωγειανάκη – Κέντρου Εθνομουσικολογίας, ο οποιος μας εξηγεί τη σχέση της Εθνεγερσίας του 1821 με την παράδοση, την ειδικότερη συμβολή του κλέφτικου τραγουδιού στην έκφραση αλλά και στην καλλιέργεια του ανεξαρτησιακού πνεύματος της εθνεγερσίας, καθώς και το πώς αυτό συνέβαλε στην οιονεί ιδεολογική αυτοπαιδαγώγηση του λαού μας για την Επανάστασή του.
* Εχει αποκτήσει φολκλορική χροιά η γιορτή;
– Γι’ άλλη μια φορά, ταυτίζουμε αυτές τις μουσικές με κάτι βαρετό και ξεπερασμένο, στοιχείο του φολκλόρ της ημέρας! Ετσι, ιδιαιτέρως οι νέοι αποκλείονται από έναν δημιουργικό διάλογο με τα στοιχεία εκείνα της παράδοσης που είναι χρήσιμα και ικανά να μας εμπνεύσουν στις σημερινές μας ανάγκες για έκφραση και επικοινωνία. Αποκόπτονται από ένα μουσικό ήθος που -πάνω απ’ όλα- αναδεικνύει τα τραγούδια ως σύμβολα καταγωγής και ταυτότητας, κιβωτό της συλλογικής μνήμης, της ιδεολογίας και της εθνικής αυτογνωσίας. Θεωρώ ότι αυτό υπήρξε το βαθύτερο νόημα των τραγουδιών του ’21, ορισμένα από τα οποία αγγίζουν υψηλότατα επίπεδα μουσικοποιητικής δημιουργίας.
Πριν από μερικά χρόνια η Ελλάδα ήταν πρότυπο για τις χώρες των Βαλκανίων και της ανατολικής Ευρώπης. Με γείτονες φτωχούς, που προσπαθούσαν να βρουν μια ισορροπία και να κάνουν μια νέα αρχή, μετά τα χρόνια του υπαρκτού σοσιαλισμού, έμοιαζε σαν τη Γη της Επαγγελίας. Δεχόταν χιλιάδες μετανάστες καθημερινά, που αναζητούσαν στη χώρα μας ένα καλύτερο αύριο. Ακόμα κι όταν μερικές από αυτές, όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία, έγιναν μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η Ελλάδα εξακολουθούσε να είναι η χώρα-πρότυπο.
Κι ύστερα ήρθε στην Ελλάδα η οικονομική κρίση. Ηρθε μόνη της, την έφεραν, την προκάλεσαν, δεν έχει πια και τόση σημασία. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι πολύ γρήγορα έγινε αντιληπτό σε όλους μας ότι οι συνταγές για τη έξοδο από την κρίση, που μας έγραφαν οι δανειστές (Ευρωπαϊκή Ενωση, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό και η Γερμανία της Μέρκελ), είχαν μοναδικό στόχο να γίνει η Ελλάδα σαν τις χώρες της Βαλκανικής και της Ανατολικής Ευρώπης. Να γυρίσει πίσω μερικές δεκαετίες, να σταματήσει η ανάπτυξη, να χάσουν τη δουλειά τους εκατομμύρια Ελληνες, να μειωθούν οι μισθοί στο μισό, να γίνουν φθηνά τα μεροκάματα. Μόνο έτσι, έλεγαν, θα ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα. Με φθηνά μεροκάματα, ευέλικτες μορφές εργασίας και μεγάλη ανεργία, ούτως ώστε να υπάρχει ευχέρεια απολύσεων και κάλυψης των λίγων κενών θέσεων με άλλους ακόμα πιο φθηνούς.
Στο άρθρο του με τίτλο «Ποιος φοβάται ένα βιβλίο;» ο Σωκράτης Τσιχλιάς γράφει στην «Καθημερινή» την άποψή του για το νεοεκδοθέν βιβλίο του Σερραίου επιχειρησιακού αρχηγού της 17 Νοέμβρη, Δημήτρη Κουφοντίνα…
«Παρακολούθησα με ενδιαφέρον τον δημόσιο διάλογο με αφορμή το βιβλίο του ισοβίτη Δημήτρη Κουφοντίνα «Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη». Υπήρξε πολύ ανάθεμα, περίσσεψαν οι δηλώσεις απέχθειας προς τον ίδιο, την οργάνωσή του, τους συνεργάτες του και τον εκδοτικό οίκο που εξέδωσε αυτό το βιβλίο. Δεν εννοώ τους συγγενείς των θυμάτων, καθώς θεωρώ ότι είναι απολύτως θεμιτή η όποια οργισμένη τους αντίδραση. Για εμάς, η τρομοκρατία είναι ένα φαινόμενο προς ανάλυση και αντιμετώπιση. Για εκείνους είναι ο ίδιος ο θάνατος που πήρε αγαπημένους.
Αναφέρομαι στους διανοούμενους και πολιτικούς που κατήγγειλαν την έκδοση ως φαινόμενο νοσηρό, καταλογίζοντας δόλο και προσπάθεια εξωραϊσμού μιας δολοφονικής καριέρας στον συγγραφέα και κίνητρα ταπεινά, κερδοσκοπίας, στον εκδοτικό οίκο. Κανείς βεβαίως δεν πρότεινε την απαγόρευση του βιβλίου. Όχι ανοιχτά. Όλοι περιορίστηκαν στην ηθική καταδίκη. Ο συγγραφέας Πέτρος Τατσόπουλος μάλιστα χαρακτήρισε νοσηρή και μακάβρια τη στάση όσων το αγοράζουν ικανοποιώντας και μόνο «την περιέργειά τους για το πώς ένας δολοφόνος δολοφονεί τα θύματά του». Ο Πέτρος Μάρκαρης, ο Θεόδωρος Πάγκαλος και άλλοι κινήθηκαν στο ίδιο μήκος κύματος. Έχω την εντύπωση ότι κανείς δεν άρθρωσε πρόταση απαγορεύσεως καθώς δεν είναι πολιτικά ορθό.
Στα 30 δισ. ευρώ ανέρχεται η αξία του ορυκτού φυσικού πλούτου στο υπέδαφος της χώρας και μάλιστα με συντηρητικούς υπολογισμούς, σύμφωνα με τον υπουργό Περιβάλλοντος Γιάννη Μανιάτη, ο οποίος προανήγγειλε την εκπόνηση ειδικού πλαισίου χωροταξικού σχεδιασμού για τις Ορυκτές Πρώτες Υλες.
Ο υπουργός στον χαιρετισμό που απηύθυνε προς το τέταρτο Διεθνές Συνέδριο για τους Φυσικούς Πόρους της Ελλάδας, που πραγματοποιήθηκε χθες στην Αθήνα, ανέφερε ότι έχουν καταγραφεί και αξιολογηθεί πάνω από 120 δημόσιοι μεταλλευτικοί χώροι, για τους οποίους θα ξεκινήσουν διαδικασίες εκμίσθωσης με διεθνείς διαγωνισμούς. Εντός του 2014 δε, προγραμματίζεται να τεθεί σε λειτουργία το Ηλεκτρονικό Περιβαλλοντικό Μητρώο, μέσω του οποίου θα ολοκληρώνεται on line η διαδικασία υποβολής και αξιολόγησης των Μελετών Περιβάλλοντος για την έκδοση των Αποφάσεων Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων ή την έκδοση των αποφάσεων ανανέωσης, της τυποποίησής τους, κ.λπ.
Τον χαιρετισμό του υπουργού μετέφερε η διευθύντρια του γραφείου του κ. Α. Σδούκου, καθώς ο κ. Μανιάτης βρισκόταν χθες στις Βρυξέλλες, όπου πραγματοποιήθηκε η Σύνοδος Κορυφής με κύρια θέματα στην ατζέντα την Ενέργεια και το Κλίμα, καθώς και το ενεργειακό κόστος σε σχέση με την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας.
«Η αξία των υπεδαφικών κοιτασμάτων της χώρας που μπορούν να εκμεταλλευθούν με πολύ συντηρητικούς υπολογισμούς από τα πλήρως ερευνηθέντα κοιτάσματα ανέρχεται σε περίπου 30 δισ. ευρώ», ανέφερε ο υπουργός στην ομιλία. Στα κοιτάσματα αυτά δεν περιλαμβάνονται τα ενδεχόμενα αποθέματα υδρογονανθράκων.
“Στιγμή σπυρί της άμμου”, όπως έγραφε ο Γιώργος Σεφέρης είναι ίσως οι ωραίες ιδέες. Όμως αν υλοποιηθούν, μπορούν να γίνουν η άμμος ολόκληρη. Έτσι και το μαθητικό συνέδριο, που ξεκινά σήμερα στο Ζωγράφειο Λύκειο της Κωνσταντινούπολης και είναι αφιερωμένο στον νομπελίστα ποιητή, υλοποιήθηκε κι έγινε θεσμός.
Της Κυριακής Τσολάκη
Την άνοιξη του 2012 μια ιδέα της Δρ φιλολογίας και γενικής διευθύντριας των εκπαιδευτηρίων Ε. Μαντουλίδη Άσπας Χασιώτη, την οποία μοιράστηκε με τον διευθυντή του Ζωγράφειου και σύζυγό της Γιάννη Δερμιτζόγλου, στάθηκε η αφορμή να ξεκινήσει στο σχολείο αυτό της Πόλης κάτι πολύ ενδιαφέρον: ένα μαθητικό συνέδριο που θα ήταν αφιερωμένο στη ζωή και το έργο αναγνωρισμένων λογοτεχνών. Για τον σκοπό αυτό τα Εκπαιδευτήρια Μαντουλίδη και το Ζωγράφειο Λύκειο απηύθυναν την πρόσκληση σε 14 σχολεία της Ελλάδας και της Κωνσταντινούπολης, αλλά και σε εκλεκτούς των γραμμάτων και των τεχνών, και το ραντεβού κλείστηκε στο φιλόξενο σχολείο. Τότε το θέμα ήταν ο “Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης 100+1 χρόνια μετά”. “Ανοίξαμε εκκλησίες, διαβάσαμε, μαγευτήκαμε, τραγουδήσαμε και χορέψαμε στον Βόσπορο, γεμίσαμε νιάτα και αισιοδοξία. Περάσαμε υπέροχα και είπαμε να το επαναλάβουμε, με την ευχή πάντα και την ευλογία του παναγιότατου, με τη στήριξη των φίλων ομογενών και Ελλαδιτών, με τη συμπαράσταση της πολιτείας. Πέρυσι γιορτάσαμε τα 150 χρόνια του “Κωνσταντινουπολίτη στην καταγωγή” Κωνσταντίνου Καβάφη. Το Ζωγράφειο, το Σισμανόγλειο, το Πέρα, η Αγια-Σοφιά, η Βλαχέρνα, η Χάλκη, το Νιχώρι, το Μέγα Ρεύμα γέμισαν παιδιά, ποίηση, πίστη και ελπίδα”, θυμάται η Άσπα Χασιώτη σήμερα για την πρώτη χρονιά.
Το συμπέρασμα ότι η διεθνοποίηση της εκπαίδευσης στη Θεσσαλονίκη είναι εφικτή και ότι η ίδια η πόλη πληροί τις προϋποθέσεις για αυτό τον σκοπό προέκυψε από τη συζήτηση στρογγυλής τραπέζης που διεξήχθη χθες στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο της ημερίδας με θέμα “Η Θεσσαλονίκη διεθνές κέντρο εκπαίδευσης”.
Της Σοφίας Παπαμαυρουδή
Στη συζήτηση κατέθεσαν τις προτάσεις τους ο πρύτανης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Γιάννης Μυλόπουλος, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης, η πρώην υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου και ο αναπληρωτής πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Κολεγίων Κωνσταντίνος Τσοτσουμάνος. Συντονιστής ήταν ο αναπληρωτής καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και διευθυντής στο Δίκτυο Ναυαρίνο Δημήτρης Καιρίδης, ενώ την ημερίδα διοργάνωσαν ο δήμος Θεσσαλονίκης, το Βρετανικό Συμβούλιο και το Δίκτυο Ναυαρίνο, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας Νεολαίας 2014.
Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης δεν παρέλειψε να εκφράσει την ενόχλησή του για το γεγονός ότι το υπουργείο Παιδείας δεν έστειλε κανέναν εκπρόσωπο στην εκδήλωση. Ωστόσο ο κ. Μπουτάρης ολοκλήρωσε τη σύντομη ομιλία του τονίζοντας μεταξύ άλλων ότι “χωρίς παιδεία είναι αδύνατον να ξεπεράσουμε τα προβλήματα, οικονομικά και μη, που αντιμετωπίζουμε”.
«Πήραν φως απ’ τα καντήλια κι άστραψαν τα καριοφίλια»
«Πάμε να ιδούμεν τους παλιούς Έλληνες», να ακούσουμε τους πολέμαρχους του ’21, μας έπνιξαν οι αναθυμιάσεις των τωρινών δημοπιθήκων. Διαβάζεις τα απομνημονεύματα και τις φυλλάδες για την Εθνεγερσία και νομίζεις ότι ανοίγεις ένα «μυρογιάλι», εκείνα τα μικρά φιαλίδια που περιέχουν αρώματα εξαίσια. Οσμή ευωδίας πνευματική αναδίδεται, παρ’ όλα τα πάθια και τους καημούς εκείνης της περιόδου. Έχω το συνήθειο, όταν συναντώ στα αναγνώσματά μου, λόγια και επεισόδια, που στέκεσαι και τα ξαναδιαβάζεις, που κρύβουν στα φυλλώματά τους πετράδια, να τα καταγράφω, για να μην λησμονηθούν. Σκοπός μου να τα μοιραστώ με τους μαθητές μου. Σ’ αυτές τις εξοπλιστικές ηλικίες, τα παιδιά δεν θέλουν περισπούδαστες αναλύσεις και κενόλογες φλυαρίες. Μαθαίνουν με το παράδειγμα, με το παραμύθι, με την αξία και την αρετή σαρκωμένες σε πρόσωπα.
Οι «28» αναμένεται να συμφωνήσουν σήμερα σε μια ενιαία απάντηση στον προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία, ενώ η καγκελάριος Μέρκελ απειλεί τη Μόσχα με οικονομικές κυρώσεις.
Η ΕΕ δεν αναγνωρίζει την προσάρτηση, ενώ είναι πιθανό νέο πακέτο μέτρων σε βάρος της Μόσχας. Στο τραπέζι θα τεθεί η επέκταση του μέτρου της απαγόρευσης εισόδου στην ΕΕ σε περισσότερους αξιωματούχους και το πάγωμα των τραπεζικών τους λογαριασμών.
«Η προσάρτηση της Κριμαίας απαιτεί την αποφασιστική απάντηση της Ευρώπης»
Η καγκελάριος Μέρκελ και ο υπουργός Εξωτερικών Σταϊνμάιερ
Διπλωμάτες χαρακτηρίζουν απίθανο το ενδεχόμενο λήψης οικονομικών κυρώσεων, ωστόσο υπενθυμίζεται ότι χθες η Γερμανία πάγωσε συμβόλαιο ύψους περίπου 100 εκατ. ευρώ που είχε η γερμανική Rheinmetall με τη Μόσχα για τον εφοδιασμό κέντρου εκπαίδευσης του ρωσικού στρατού.
Την ίδια ώρα και από το βήμα του γερμανικού κοινοβουλίου, η Άγκελα Μέρκελ απειλεί την Ρωσία με την επιβολή οικονομικών κυρώσεων σε περίπτωση που οξυνθεί η κατάσταση στην περιοχή. «Η προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία απαιτεί την αποφασιστική και ενιαία απάντηση της Ευρώπης» υπογράμμισε η καγκελάριος, η οποία προανήγγειλε την διεύρυνση του καταλόγου των ατόμων στους οποίους έχουν επιβληθεί ταξιδιωτικοί περιορισμοί και πάγωμα τραπεζικών λογαριασμών. Σε περίπτωση επιδείνωσης της κατάστασης η καγκελάριος Μέρκελ τόνισε ότι θα υπάρξουν περαιτέρω μέτρα: «Και μεταξύ αυτών θα υπάρξουν αναμφίβολα και οικονομικές κυρώσεις».H Μέρκελ επέκρινε εκ νέου το δημοψήφισμα της Κριμαίας, το οποίο χαρακτήρισε παράνομο και υπογράμμισε ότι η Ρωσία στο ζήτημα αυτό είναι απομονωμένη σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς.
![](http://maccunion.files.wordpress.com/2012/06/btn_blue_122x44.gif?w=122")
Ένωση Μακεδόνων Κέρκυρας 
Πρόσφατα σχόλια