ΠΑΞΟΙ: ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ, ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ

 

Κάπου ανάμεσα στις ακτές της Ηπείρου, την Κέρκυρα και την αγκαλιά του Ιονίου, μια εικόνα με κρυστάλλινα νερά, ονειρώδεις παραλίες και επτανησιακές γωνιές δημιουργεί το παρακάτω εύλογο ερώτημα: γιατί τόσο καιρό δεν γνωρίζαμε τους Παξούς;

Ο μύθος λέει πως ο Ποσειδώνας, θέλοντας να δημιουργήσει μια… ερωτική φωλιά για αυτόν και την Αμφιτρίτη, χτύπησε με την τρίαινά του το νοτιότερο άκρο της Κέρκυρας και έτσι σχηματίστηκε η μικρή συστάδα νησιών και βραχονησίδων των Παξών και των Αντίπαξων. Αν κρίνω από το αποτέλεσμα, μάλλον έκανε πάρα πολύ καλή… δουλειά, ενώ κάτι αντίστοιχο φαίνεται πως διαχρονικά πιστεύουν και οι Παξινοί που έκαναν την τρίαινα έμβλημα του νησιού. Φήμες μάλιστα λένε πως ο «Βενιαμίν» των Επτανήσων αποτέλεσε και… καταφύγιο για την Κλεοπάτρα και τον Μάρκο Αντώνιο. Σε απόσταση, λοιπόν, 7 μιλίων νότια της Κέρκυρας, 8 από τις ακτές της Ηπείρου και 12 από την Πάργα, «επιπλέει» ένα καταπράσινο νησί, με γαλαζοπράσινα νερά και εντυπωσιακές σπηλιές, γραφικά ψαροχώρια και απίστευτες παραλίες.

Ένας πραγματικός παράδεισος, καταμεσής του Ιονίου, του οποίου κάθε του γωνιά μοιάζει λες και ξεπήδησε από πίνακα ζωγραφικής. Ένας παράδεισο που οι ξένοι, και ειδικότερα οι Ιταλοί (διάσημοι και μη που έχουν αγοράσει εδώ μεγάλες εκτάσεις), αλλά και οι ιστιοπλόοι ή όσοι ταξιδεύουν με κότερο είναι πιο εύκολο να προσεγγίσουν από τους υπολοίπους (τελικά)! Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που τους θερινούς μήνες το νησί κατακλύζεται (ίσως και να είναι επιεικής ο όρος) από σκάφη και θαλαμηγούς σε όλα τα λιμάνια και τους κόλπους του, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που δένουν ακόμη και σε… δέντρο (καθώς δεν υπάρχουν θέσεις στο λιμάνι και κάβοι, πολλοί είναι εκείνοι που στη θέση τους χρησιμοποιούν τα δέντρα στα νησάκια!) Γιατί τα λέω όλα αυτά; Γιατί ενώ περίμενα ένα αξιοπρεπές πλοίο να εκτελεί δρομολόγια από το λιμάνι της Ηγουμενίτσας, που αποτελεί και τον πιο εύκολο… δίαυλο επικοινωνίας από την ηπειρωτική χώρα, η σύνδεση γίνεται με ένα καραβάκι τύπου Ρίου-Αντίρριου. Το κανονικό πλοίο έχει αντικατασταθεί εδώ και κάμποσο καιρό. Μια ακόμη… λύση ανάγκης για να βρεθώ στους Παξούς ήταν τα τουριστικά πλοιάρια από Πάργα και Κέρκυρα που έρχονται μονοήμερες εκδρομές, αλλά και πάλι σκέφτηκα πως θα πρέπει να την… κοπανήσω για να μείνω την ώρα που κάνουν τη στάση στον Γάιο. Αυτά, σε συνδυασμό με το γεγονός πως εδώ και περίπου 2 χρόνια έχουν σταματήσει και τα δρομολόγια των υδροπλάνων (που έρχονταν από την Κέρκυρα σε μόλις 7΄, ενώ μάλιστα υπήρχε και σύνδεση με το Πρίντεζι της Ιταλίας), αναλογίστηκα (μεταξύ σοβαρού και αστείου) πως κάποιος έχει βαλθεί να με κρατήσει μακριά τους! Ένιωσα πως κάποιες… σκοτεινές (ή μη) δυνάμεις βάλθηκαν να με εμποδίσουν να… πιω λίγο από το νέκταρ αυτό του παραμυθένιου νησιού και του μοναδικού φυσικού του κάλλους και να γνωρίσω όλα αυτά που το καθιστούν τόσο σπάνιο όσο και υπέροχο. Τίποτα όμως από όλα αυτά δεν αποδείχθηκε τελικά αρκετό για να με σταματήσει από αυτό που είχα αποφασίσει: να ζήσω την αληθινή εμπειρία των Παξών…

ΓΑΪΟΣ: Εδώ χτυπά η καρδιά των Παξών

Στην πρωτεύουσα του νησιού

Μια επτανησιακή… χώρα, ο Γάιος, στην ανατολική πλευρά του νησιού, είναι το μεγαλύτερο από τα χωριά των Παξών και η πρωτεύουσά τους, ενώ βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το λιμάνι. Όπως και στα υπόλοιπα Επτάνησα, η παραδοσιακή αρχιτεκτονική του έχει αναλάβει τη… διακόσμηση του καταπράσινου φυσικού τοπίου, με κτήρια και αρχοντικά, τα χρώματά και το ύφος των οποίων με παρέπεμψαν σε αλλοτινές, πιο ρομαντικές εποχές.

 

Τότε που στα (πολλά και γραφικά) καντούνια του τριγυρνούσαν οι Ενετοί άρχοντες και βαρόνοι. Κάτι που ενισχύεται από την έλευση πολλών τουριστών -πραγματικά τους καλοκαιρινούς μήνες ακούς… περισσότερους να μιλούν Ιταλικά παρά Ελληνικά! Στην είσοδο του λιμανιού βρίσκονται τα δυο κατάφυτα νησάκια , αυτά της Παναγίας και του Αγίου Νικολάου. Το δεύτερο μάλιστα, έτσι όπως είναι τοποθετημένο, σχηματίζει ένα εντυπωσιακό φιορδ, ενώ πάνω του υπάρχει το Ενετικό Κάστρο, σε σχέδια μάλιστα τουΛεονάρντο ντα Βίντσι! Το φρούριο είναι επισκέψιμο κατόπιν άδειας της Δημοτικής Αρχής (μπορείς να βρεθείς σε αυτό με βαρκάκι που αναχωρεί μαζί με ξεναγό καθημερινά στις 19:00, διάρκεια ξενάγησης μία ώρα/€5). Κοιτάζοντας από το νησάκι προς το χωριό, δεν πρέπει να εκπλαγεί κάποιος αν δει το λιμάνι να γεμίζει ξαφνικά κότερα, να αδειάζει και να ξαναγεμίζει εντός ολίγου! Ο Γάιος ανέκαθεν ήταν μια αγαπημένη στάση για πάσης φύσεως… καπετάνιο που τριγυρνά στα νερά του Ιονίου. Στο έτερο νησάκι «φιλοξενείται» το ομώνυμο με αυτό εκκλησάκι, όπου τον Δεκαπενταύγουστο γίνεται εσπερινός και μεγάλο τραπέζι, με τους Παξινούς να τρώνε σούπα από μοσχάρι στα «κανταρέλια» (παραδοσιακά σκεύη), έδεσμα που μαγειρεύεται αποβραδίς σε καζάνια. Πίσω στα… ηπειρωτικά, από τα must είναι οι βόλτες στα στενά δρομάκια, ενώ αξίζει μια ματιά στο Μουσείο των Παξών και τη Δημοτική Πινακοθήκη, στον κεντρικό παραλιακό δρόμο (ώρες λειτουργίας: καθημερινά από τις 11:00-13:00 & 19:30-22:30, τηλ. 26620 32566). Το σεργιάνισμα στις γραφικές γειτονιές και τα σοκάκια του Γαΐου με έκανε πραγματικά να εκτιμήσω το νησί και να μαζέψω λίγη από την ενέργειά του, ενώ μετά από λίγη ώρα άρχισα και εγώ να νιώθω μέρος του -Ιθακήσιος γαρ (και εξαιρετικά ένθερμος μάλιστα), πίστευα πως δεν θα μπορούσα ποτέ να… ερωτευτώ κάποιο άλλο νησί, αλλά οι Παξοί με ωθούσαν μοιραία προς αυτή την κατεύθυνση!

Για φαγητό και διασκέδαση

Ως ο μεγαλύτερος οικισμός του νησιού, ο Γάιος δεν θα μπορούσε να μην συγκεντρώνει και τις περισσότερες επιλογές σε φαγητό και διασκέδαση. Έτσι, τόσο κατά μήκος της παραλιακής οδού, όσο και στα… ενδότερα, έχει κάποιος τη δυνατότητα να βρει αυτό που του ταιριάζει. Για θαλασσινά, με εκπληκτικές μακαρονάδες (με αχινούς, πείνες, φρέσκο τόνο κ.λπ.) και ρυζότο με σουπιά στο μελάνι της, μια εξαιρετική πρόταση είναι τοMediterraneo στην περιοχή του Μανέσκου, κοντά στο λιμάνι.

Στην αντίθετη ακριβώς άκρη, και σχεδόν δίπλα στο άγαλμα του πυρπολητή Γεωργίου Ανεμογιάννη, υπάρχει και η ταβέρνα Απάγκιο , ένα πολύ όμορφο πατάρι με θέα στην είσοδο του λιμανιού και το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Ειδικεύεται στο ψάρι αλλά δεν απουσιάζουν και οι πάρα πολύ καλές προτάσεις σε κρέας. Για το κατάλληλο… επιδόρπιο αξιόλογη προοπτική παρουσιάζει το Capriccio στην… παραλιακή του Γαΐου , με κρέπες και βάφλες μοναδικής ποιότητας και πολύ καλό παγωτό δικής τους παραγωγής. Για καφεδάκι, πρωινό, VIP service. αλλά και για πληροφορίες για τον καιρό, τις θέσεις στο λιμάνι, χρεωστικές για τα pillars (μετρητές νερού και ρεύματος) και οτιδήποτε αφορά κάποιον που ταξιδεύει με κότερο ή σκάφος, μπορεί κάποιος να κατευθυνθεί στο Deep Blue Yachts Café στη δεξιά άκρη του Γαΐου, ενώ για τα πρώτα cocktails είναι ιδανικό το ολοκαίνουριοLacertus κοντά στην κεντρική πλατεία. Στο συγκεκριμένο café-bistrot, που δεν έχει συμπληρώσει ούτε έναν μήνα παρουσίας, σερβίρονται ελαφριά πιάτα και σνακ αλλά και ποικιλίες που συνοδεύουν με τον καλύτερο τρόπο κρασί ή μπύρα.

Για βράδυ το μέρος που πρέπει οπωσδήποτε να… τιμήσει κανείς είναι το Καλημέρα, με ωραία ατμόσφαιρα, latin μουσικές και τις πιο όμορφες φάτσες του νησιού.

Μετά τον Γάιο, τι;

Παξοί όμως δεν είναι μόνο ο Γάιος. Υπάρχουν και τα γραφικά χωριουδάκια της βόρειας πλευράς, αλλά και σε άλλες περιοχές κοντά σε αυτόν. Όπως τα Μαγαζιά (περίπου 3 χλμ.), όπου ανάμεσα σε απέραντους ελαιώνες(σήμα κατατεθέν του νησιού) επικρατεί μια διαφορετική, ήσυχη και ακόμη πιο ανέμελη καθημερινότητα. Περιδιαβαίνοντας δρόμους που περικυκλώνονται από ελιές (πολλές από τις οποίες είναι υπεραιωνόβιες),γειτονιές όπως τα Βελιανίτικα, τα Μπογδανάτικα, τα Βλαχοπουλάτικα κ.ά. έχουν τη δική τους χάρη, ενώ σχεδόν σε κάθε γωνιά βλέπεις μια εκκλησία!

Στη μικρή έκταση του νησιού (περίπου 12 χλμ. από το βορειότερο προς το νοτιότερο άκρο) υπάρχουν πάνω από 65, για τις οποίες ούτε και οι ίδιοι οι ντόπιοι γνωρίζουν καλά καλά όλα τα ονόματά τους! Μια… απαραίτητη στάση για φαγητό είναι κοντά στα Μπογδανάτικα και την ταβέρνα Μπίρο . Στην πλακόστρωτη αυλή με τα ξύλινα τραπέζια μέσα στον γέρικο ελαιώνα, αγνά υλικά από την ελληνική φύση μετατρέπονται σε γευστικές συνθέσεις. Σε μικρή απόσταση, στο δρόμο προς τη Λάκκα και απέναντι ακριβώς από το εκκλησάκι (καθόλου ασυνήθιστο, ε;) βρίσκεται και ένα από τα πιο παλιά καφενεία των Παξών, ο Μπουρνάος , ένα από τα λίγα που έχουν απομείνει από τη δεκαετία του 1950 -μαζί με το Άριστον στη Λάκκα. Εδώ τάβλι, πολιτικές συζητήσεις, χαβαλές, τσίπουρο, λικέρ και τζιτζιμπίρα επαναλαμβάνονται σαν μια… διασκεδαστική ημέρα της Μαρμότας.

Ο Γάιος αλλά και οι γύρω από αυτόν γειτονιές καταφέρνουν να διατηρήσουν ατόφια την επτανησιακή essence και τη φυσική τους ομορφιά, ενσωματώνοντας και μοντέρνα στοιχεία στην καθημερινότητά τους, καθιστώντας με αυτόν τον τρόπο εαυτούς έναν ιδανικό όσο και χαρακτηριστικό προορισμό που όμοιός του δεν υπάρχει στα Επτάνησα. Και αυτό σ” το λέει ένας Επτανήσιος!

ΛΟΓΓΟΣ:  Ένα ψαροχώρι με ξεχωριστή γοητεία

Σε απόσταση 5,5 χλμ. βορειότερα του Γαΐου βρίσκεται το μικρό παραθαλάσσιο μέρος, που ακούει στο όνομαΛογγός. Αν υπήρχε ορισμός τού πώς πρέπει να είναι ένα κλασικό επτανησιακό χωριό, νομίζω πως θα τον προσέγγιζε με πολύ μεγάλη πιστότητα. Τοποθετημένος γύρω από το μικρό λιμανάκι με τις ψαρόβαρκες, με πετρόκτιστα κτήρια, πολύχρωμα παράθυρα, παλιούς μύλους στους τριγύρω λόφους και το πράσινο από τα πεύκα και τις ελιές να προσθέτει περισσότερο χρώμα, θυμίζει Κιόνι ή Φισκάρδο, στο πιο ανεπιτήδευτο και φυσικό τους όμως. Κάτι που τον κάνει -τουλάχιστον στα δικά μου μάτια- να ξεχωρίζει.

Στην αριστερή άκρη του λιμανιού, εκτός των άλλων, υπάρχει το εγκαταλειμμένο εργοστάσιο (σαπουνοποιείο) που κάποτε αποτελούσε πηγή ζωής για τον τόπο και μαρτυρά αρκετά για το παρελθόν του. Ο Λογγός, μάλιστα, ήταν και εμπορικό κέντρο, καθώς χρησιμοποιείτο και ως εμπορικό λιμάνι: από εδώ μεταφέρονταν στην Ήπειρο λάδι και ελιές, ενώ στέλνονταν σιτάρι και καλαμπόκι. Σήμερα, αν για κάτι φημίζεται, είναι για τις εξαιρετικές του ταβέρνες. Δεν είναι λίγοι και οι διάσημοι επισκέπτες του νησιού, που επιλέγουν μόνο το συγκεκριμένο μέρος για το μεσημεριανό ή το δείπνο της. Μια από τις καλύτερες επιλογές για φαγητό είναι ο Βασίλης , που από το 1956 προσφέρει πεντανόστιμα πιάτα της ελληνικής κουζίνας (θραύση κάνουν τα σοφρίτο, μπουρδέτο και μπιάνκο από τον σεφ Αγοραστό Γεωργαντή). Στα δυνατά του χαρτιά επίσης και η προσωπική επαφή που αναπτύσσουν με τους πελάτες ο Κώστας και η Λίλλυ, αλλά και το γενικότερο ύφος του μαγαζιού που θυμίζει παλιούς Παξούς. Εξίσου αξιόλογη επιλογή και ο Νάσσος, μια επίσης ιστορική οικογενειακή ταβέρνα όπου πάντα υπάρχει φρέσκο ψάρι και θαλασσινοί μεζέδες, ενώ ο σκορπιός μπουρδέτο και οι αστακομακαρονάδες είναι από τα πιάτα που δεν αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο! Ακριβώς δίπλα και στα ίδια υψηλά standards ποιότητας κινείται και ο Γιος . Πολύ μεγάλες και χορταστικές μερίδες, μακαρονάδες με φρέσκα θαλασσινά, σουπιά με κοφτό μακαρονάκι, καλαμάρια γεμιστά και πλήθος άλλων συνταγών, αλλά και γλυκά όπως τιραμισού και σουφλέ σοκολάτας είναι από τους κύριους λόγους που συνηγορούν στο ότι εδώ θα φας καλά! Πέρα όμως από τις ταβέρνες, υπάρχουν και δυο μικρά café-bars, το Roxi  και το Ταξίδι . Το… κρυμμένο τους μυστικό; Τα τραπεζάκια στο πίσω μέρος και ακριβώς μπροστά στη θάλασσα, με το Ιόνιο να γίνεται κάθε φορά η… ιδανική παρέα για τον καφέ ή το ποτό! Το Roxi μάλιστα διαθέτει και roof garden με φανταστική θέα, ενώ στο Ταξίδι η ημέρα ξεκινά με τον καλύτερο τρόπο, καθώς προσφέρει ένα καταπληκτικό vegan πρωινό . Ο ιδιοκτήτης, ο κος Σπύρος, διοργανώνει και ημέρες ελληνικής κουζίνας  σε διάφορα μέρη του νησιού (φέτος το καλοκαίρι στον Ερημίτη), όπου αρχικά εξηγεί την ιστορία της ελιάς και του λαδιού από την εποχή του Μίνωα έως και τις μέρες μας. Κατόπιν, οι συμμετέχοντες φτιάχνουν διάφορες ελληνικές συνταγές που βασίζονται σε -τι άλλο- το λάδι!

Με καθαρά δικό του, «πελαγίσιο» στυλ και φιλόξενους ανθρώπους, ο Λογγός είναι μια θαυμάσια επιλογή για όσους ξέρουν να εκτιμούν το φυσικό κάλλος, την ηρεμία και το καλό φαγητό. Τα διαπίστωσα και τα 3 με τον χαρακτηριστικότερο τρόπο!

ΛΑΚΚΑ: Το… αγκυροβόλι της βόρειας πλευράς

Στο βορειότερο άκρο του νησιού, 8 χλμ. από τον Γάιο, συναντά κάποιος τον οικισμό που είναι χτισμένος στο βάθος ενός κλειστού κόλπου με (τα συνηθισμένα για Παξούς) υπέροχα νερά! Η Λάκκα, λοιπόν, συνιστά αγαπημένο αγκυροβόλι για ιστιοπλόους και κότερα, ενώ σε αυτή λειτουργεί και club ιστιοπλοΐας, γεγονός που την καθιστά μια ιδέα πιο… κοσμοπολίτικη από τον Λογγό, αλλά πάντοτε με την ίδια κλασική επτανησιακή γοητεία που της χαρίζουν τα παραδοσιακά σπίτια (όπως αυτό του παλιού δημοτικού σχολείου, στη δεξιά άκρη του λιμανιού της). Εδώ υπάρχουν πολλά ενοικιαζόμενα δωμάτια και αρκετά αξιόλογα μέρη για φαγητό. Θα σου πρότεινα την ταβέρνα Νιόνιος και το Akis Fish Bar Restaurant. Η οικογενειακή ταβέρνα-οινομαγειρείο , στην κεντρική πλατεία του χωριού, λειτουργεί από το 1945 (περνώντας πια στην τρίτη γενιά ιδιοκτητών) και δεν θα μπορούσε να μην ακολουθεί τα χνάρια της ελληνικής παραδοσιακής κουζίνας, με τα παξινίτικα πιάτα να έχουν την τιμητική τους! Το Akis Fish Bar Restaurant από την άλλη, κινείται σε πιο… μεσογειακά μονοπάτια υπό την καθοδήγηση του βραβευμένου στην Ιταλία σεφ Lorenzo Borselli . Αξίζει να δοκιμάσεις τη μακαρονάδα με καβούρια και την «Guazzetto di Mare» (πανδαισία θαλασσινών), ενώ από τα highlights του είναι τα τραπεζάκια ακριβώς δίπλα στη θάλασσα. Μάλιστα, την ώρα του ηλιοβασιλέματος μια εκπληκτική εικόνα σχηματίζεται ακριβώς μπροστά σου! Για κάτι πιο ελαφρύ, ακριβώς δίπλα, το Giappy  «ειδικεύεται» σε κρέπα και wrap. Σε κοντινή απόσταση από το κέντρο της Λάκκας και ακολουθώντας το μονοπάτι στην αριστερή πλευρά του λιμανιού απλώνονται και οι όμορφες παραλίες Χαραμί και Κανόνι. Τέλος, οφείλει να δει κάποιος και δυο από τα αξιοθέατα που βρίσκονται κοντά στην περιοχή: τον εντυπωσιακό φάρο (που βρίσκεται στη δικαιοδοσία του Πολεμικού Ναυτικού) και την εκκλησία της Υπαπαντής, στρίβοντας δεξιά στο δρόμο, φεύγοντας από τη Λάκκα. Ο ναός δίπλα στο επιβλητικό καμπαναριό είναι ο μοναδικός στο νησί που διαθέτει τρούλο.

Η Λάκκα αποτέλεσε μια από τις καλύτερες τελευταίες εικόνες που θα μπορούσα να συγκρατήσω από το νησί και, όπως και οι υπόλοιποι οικισμοί, βρήκε μια θέση στις καλύτερες ταξιδιωτικές μου εμπειρίες. Αν λοιπόν είσαι fan των πραγματικών καλοκαιρινών συγκινήσεων, απλώς ακολούθησε το σλόγκαν που χαρακτήρισε μεγάλο αριθμό πιτσιρικάδων στα ’90s: «Παξός και… ξερός»!

Τα highlights του νησιού

• Ο γύρος του νησιού με σκάφος. Γνώρισε από κοντά την… άγρια ομορφιά των Παξών και τους εντυπωσιακούς σχηματισμούς που η φύση έχει δημιουργήσει. Στη δυτική πλευρά (και ξεκινώντας από τα βόρεια προς τα νότια) του νησιού θα δεις τους Πλάνους, τον όρμο του Ερημίτη, με τους επιβλητικούς γκρεμούς και την υπέροχη παραλία, τις σπηλιές στο Αχάι, τον εντυπωσιακό βράχο Ορθόλιθο που στέκει πάνω στο νερό, τη λίθινη Καμάρα και την ερημική, όσο και θαυμάσια αμμουδιά, Γαλάζιο (όνομα & πράγμα!). Μπορείς να νοικιάσεις σκάφος από τον Λογγό και το Paxos Thalassa Travel.
• Οι παραδοσιακοί ελαιώνες, με εκτάσεις γης που χωρίζονται κλιμακωτά με «λιθιές» (πέτρινες μάντρες). Ειδικά στο κέντρο των Παξών και στην περιοχή του Πλάτανου και της Φοντάνας (περίπου 2 χλμ. από Γάιο) υπάρχουν ελιές ηλικίας έως και 400 ετών!
• Τα καταπράσινα μονοπάτια μέσα στη φύση, σε πάρα πολλά σημεία του νησιού. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά είναι αυτό που ξεκινά από τα λιβάδια της Λάκκας και διασχίζει μια διαδρομή μέσα από πολλούς ελαιώνες, πριν καταλήξει στα Βασιλάτικα (2 χλμ. πιο νότια) και ένα παλιό ενετικό αρχοντικό.
• Οι καταδύσεις στα διάφανα νερά των Παξών είναι κάτι που πρέπει να τολμήσεις, για να θαυμάσεις τον υποθαλάσσιο κόσμο του Ιονίου. Ακόμη κι αν είσαι αρχάριος, το Water Planet θα σε μυήσει στα μυστικά του βυθού. Εσύ απλώς πρέπει να πάρεις την απόφαση και ο υποβρύχιος κόσμος θα σου… συστηθεί από μόνος του!
•  

  ΠΑΡΑΛΙΕΣ: Με βότσαλο ή κατάλευκη άμμο, οι «σπιάτζες» σε προκαλούν για βουτιές στο όνειρο!

  Σχεδόν… χρέος για κάποιον που θα επισκεφθεί τους Παξούς και τους Αντίπαξους είναι οι βουτιές στις «δαντελένιες» αμμουδιές και παραλίες τους.  Οι «σπιάτζες» εδώ, όπως τις αποκαλούν κυρίως οι ντόπιοι, διαχωρίζονται σε δυο κατηγορίες: αυτές με βότσαλο και αυτές με κατάλευκη άμμο. Και στις δυο περιπτώσεις η κοινή, όσο και γοητευτική, συνισταμένη είναι τα κρυστάλλινα, διαυγή νερά, που το χρώμα τους σε κάνει να μην πιστεύεις στα μάτια σου και να νομίζεις πως βρίσκεσαι κάπου στον… Ειρηνικό!

 

Πέρα από τις Πλάκες, Δεύτερη Σπιάτζα και Paxos Beach στον Γάιο,  μια από τις πιο καλές επιλογές είναι η βοτσαλένια παραλία του Μονοδενδρίου (ή Μαναδενδρίου) κοντά στο Λογγό και περίπου 4 χλμ. από την πρωτεύουσα του νησιού. Σε αυτή μάλιστα υπάρχει και το ομώνυμο beach bar . Στον όμορφα διαμορφωμένο χώρο, μια ανάσα από τη θάλασσα και σε κάποια από τις ξαπλώστρες ή τις αιώρες -που σου παρέχονται δωρεάν-, μπορείς να απολαύσεις τον καφέ, ολόφρεσκο φυσικό χυμό , ενώ αν πεινάσεις, βρίσκεται λίγα μέτρα πιο πάνω το ομώνυμο εστιατόριο , με την παραδοσιακή ελληνική κουζίνα και τα υλικά που έρχονται κατευθείαν από τον κήπο τους. Επίσης μπορείς να κάνεις και μαθήματα ιστιοπλοΐας, surf και windsurf . Ακόμη, κοντά στον Λογγό πολύ καλές επιλογές είναι και ο Κήπος, το Κηπιάδι, το Μαρμάρι και το Λεβρεχιό (όλες με βότσαλο), ενώ λίγο πιο βόρεια, στη Λάκκα, ξεχωρίζουν τοΧαραμί και το Κανόνι (με άμμο οι δυο τελευταίες). Αλλά η πραγματική… μαγεία βρίσκεται περίπου 3 ναυτικά μίλια νοτιοανατολικά του λιμανιού του Γαΐου. Στους Αντίπαξους, η Βρίκα και το Βουτούμι μοιάζουν βγαλμένες από τα ομορφότερα καλοκαιρινά σου όνειρα με την εξωτική τους ομορφιά, ενώ για τους πιο… ερημικούς τύπους ενδείκνυνται το Ροδοβάνι και το Σαρακήνικο!