Λαγάνα

 

Περιγραφή

Η λαγάνα αυτή είναι πολύ νόστιμη και έχει γεύση σαν τα κουλούρια που πουλάνε στο δρόμο. Πιστεύω θα είναι πολύ ωραία και για σάντουιτς.

Τι χρειαζόμαστε:

• 20 γρ. μαγιά νωπή ή 2 κ.γ. μαγιά σε σκόνη
• 1/2 φλ. ζεστό νερό (40°)
• 1 κιλό αλεύρι χωριάτικο
• 1 κ.σ. αλάτι
• 2 κ.σ. λάδι ή ταχίνι
• 2 κ.σ. ζάχαρη
• λίγο σουσάμι

Πώς το κάνουμε:

1) Διαλύστε τη μαγιά στο ζεστό νερό, ρίξτε λίγο από το αλεύρι, να γίνει πηχτός χυλός, σκεπάστε τον με πλαστική μεμβράνη κι αφήστε τον σε ζεστό μέρος 12 ώρες. Κοσκινίστε σε λεκανίτσα το αλεύρι με το αλάτι και κάντε στο κέντρο ένα λάκκο. Ρίξτε μέσα τη ζάχαρη, το λάδι, τη μαγιά και 2 κούπες χλιαρό νερό. Ζυμώστε, παίρνοντας το αλεύρι από τριγύρω, ώσπου να επιτύχετε μιά ζύμη μάλλον μαλακιά, ελαστική και εύπλαστη. Χωρίστε τη σε 3 μπάλες (ή όσες θέλετε, ανάλογα με το μέγεθος της λαγάνας που θέλετε να φτιάξετε).

2) Σκεπάστε κι αφήστε τις να διπλασιασθούν σε όγκο.

3) Πατήστε κάθε μπάλα με τον πλάστη, επάνω σε αλευρωμένη επιφάνεια και πλάστε 3 πίτες. Βάλτε τις στα ταψιά που θα βάλετε στο φούρνο (όσες χωράνε στο κάθε ταψί).

4) Σκεπάστε τις κι αφήστε τις να φουσκώσουν, ώσπου να διπλασιασθούν σε όγκο.

5) Πατήστε τις με τα δύο δάκτυλα σε διάφορα σημεία, κάνοντας βαθιές δακτυλιές σε όλη την επιφάνεια. Αλείψτε τις με λίγο νερό και πασπαλίστε τις με σουσάμι.

6) Ψήστε τις λαγάνες στους 200° Κελσίου για 15′-20′. Οι λαγάνες στεγνώνουν γρήγορα. Είναι προτιμότερο να καταναλωθούν την ίδια μέρα. Αλλιώς, φυλάξτε τις στην κατάψυξη, κλεισμένες ερμητικά σε πλαστική σακούλα. Διατηρούνται 3 μήνες.

Λίγα μυστικά ακόμα

Τη συνταγή αυτή τη βρήκα στο site της Βέφας. Πλέον έχει βάλει δεύτερη συνταγή που βάζει 60γρ μαγιάς αντί για 20. Νομίζω πως η μόνη διαφορά είναι στο πόσο αφράτη θα γίνει η ψίχα (ανάλογα με το πόση μαγιά θα βάλετε).

Η συνταγή επίσης έλεγε λάδι ή βούτυρο λιωμένο. Εγώ χρησιμοποιώ πάντα λάδι. Όμως έχω αντικαταστήσει το λάδι κάποιες φορές με ταχίνι και βγαίνει και πάλι τέλεια. Αν λοιπόν δε θέλετε να βάλετε καθόλου λάδι, βάλτε ταχίνι.

Αλεύρι η συνταγή έλεγε χωριάτικο ή μαλακό. Εγώ μαλακό δε βάζω ποτέ στα ψωμιά. Χρησιμοποιώ το αλεύρι που είναι για ζυμωτά. Συνήθως βάζω 700γρ αλεύρι για ζυμωτά και 300γρ αλεύρι ολικής. Το έχω κάνει όμως και με αλεύρι για όλες τις χρήσεις και βγαίνει και πάλι τέλεια.

Εμένα οι λαγάνες μου αρέσει να είναι λεπτές, οπότε όταν τις φτιάχνω, τις κάνω να είναι γύρω στο μισό δάχτυλο σε πάχος. Όταν φουσκώσουν γίνονται γύρω στο 1 δάχτυλο.

Επίσης φτιάχνω μια δόση την Κυριακή. Η μια φαγώνεται επί τόπου και μένουν και 2 για το πρωί της Δευτέρας (οπότε φτιάχνω και δεύτερη δόση).

Όσον αφορά το χρόνο αναμονής και πάλι έχω κάνει πολλές δοκιμές. Έχω δοκιμάσει να αφήσω γύρω στα 45 λεπτά τη μαγιά μέχρι να φουσκώσει (σε ζεστό μέρος) και μετά να φτιάξω τη ζύμη και να την αφήσω έτσι μέχρι το επόμενο πρωί (αλλά σε δροσερό μέρος). Μετά να χωρίσω σε μπάλες, να φτιάξω λαγάνες και να τις ξαναφήσω να φουσκώσουν. Μια χαρά έγινε. Επίσης έχω δοκιμάσει να αφήσω απλώς τη μαγιά για 45 λεπτά σε ζεστό μέρος και μετά να συνεχίσω κανονικά (δηλαδή απλώς να μην περιμένω τις 12 ώρες) και πάλι έγιναν μια χαρά.

http://www.sintagespareas.gr

Καθαρά Δευτέρα: Τα ήθη και τα έθιμα σε όλη την Ελλάδα!

Καλή Σαρακοστή και καλά Κούλουμα

 

Τα Κούλουμα μπορεί να έχουν ρίζες στην Αθήνα, ωστόσο οι εορτασμοί γίνονται σε όλη την Ελλάδα.

Στα περισσότερα ελληνικά νοικοκυριά έχει ήδη ξεκινήσει το νηστίσιμο… φαγοπότι της Δευτέρας, από το οποίο δεν λείπουν φυσικά οι λαγάνες, ο ταραμάς, ο χαλβάς και τα καλαμαράκια. Και επειδή, ως γνήσιοι Έλληνες, δεν χάνουμε ποτέ την αισιοδοξία μας, έχουμε ήδη προμηθευτεί το χαρταετό που θα πετάξουμε, ενώ σε πολλές περιοχές της χώρας πραγματοποιούνται διάφορες εκδηλώσεις.

Για την ιστορία

Ετυμολογικά για την λέξη «Κούλουμα» υπάρχουν πολλές εκδοχές ως προς την προέλευση και τη ερμηνεία. Ο πατέρας της ελληνικής λαογραφίας, Νικόλαος Πολίτης, υποστηρίζει ότι η λέξη προέρχεται από το λατινικό «cuuiulus», που σημαίνει αφθονία, αλλά και τέλος. Τα κούλουμα εκφράζουν, δηλαδή, τον επίλογο της Αποκριάς και παράλληλα την έναρξη της περιόδου της Σαρακοστής (σαράντα ημέρες για το Πάσχα).

Μια άλλη εξίσου πιθανή θεωρία θέλει τα κούλουμα να προέρχονται από την, επίσης λατινική, λέξη «columna» –που σημαίνει κίονας, κολώνα– κι αυτό γιατί οι Αθηναίοι συνήθιζαν να γιορτάζουν την Καθαρή Δευτέρα στις «κολώνες», δηλαδή στις Στήλες του Ολυμπίου Διός, χωρίς φυσικά να ξεχνούν να πάρουν μαζί τους το χάρτινο σύνεργο του υπαίθριου παιχνιδιού, που τελικά επικράτησε ως έθιμο.

Η Καθαρά Δευτέρα ονομάστηκε έτσι από τον χριστιανικό λαό και σημαίνει πνευματική και σωματική “κάθαρση”. Επίσης, μια άλλη εκδοχή είναι πως ονομάστηκε έτσι επειδή οι νοικοκυρές καθάριζαν τα σκεύη τους όλη μέρα από το φαγοπότι της αποκριάς.

Η ιστορία της λαγάνας

Το παραδοσιακό  έθιμο της λαγάνας παίζει  πρωταγωνιστικό ρόλο στο νηστίσιμο τραπέζι της Καθαράς  Δευτέρας. Με αφορ­μή λοιπόν αυτή την ιδιαίτερη μέρα ας γνωρίσουμε αναλυτικότε­ρα την ιστορία της, που χάνεται στους αιώνες.

Η λαγάνα  είναι άζυμος άρτος ,δηλ. παρασκευάζεται χωρίς προζύμι. Τέτοιος άρτος πρόχειρος εχρησιμοποιήθη από τους  Ισραηλίτες κατά τη νύχτα της Εξόδου τους από την Αίγυπτο υπό την αρχηγία του Μωυσή. Έκτοτε επιβαλλόταν από το Μωσαϊκό  Νόμο για όλες τις ημέρες της εορτής του Πάσχα, μέχρι που ο Χριστός στο τελευταίο του Πάσχα ευλόγησε τον ένζυμο άρτο.

Η ιστορία της λαγάνας διατρέχει όλη τη διατροφική παράδοση από την αρχαιότητα  μέχρι σήμερα. Ο Αριστοφάνης στις «Εκκλησιάζουσες» λέει  «Λαγάνα πέττεται» δηλ .»Λαγάνες γίνονται». Ο δε Οράτιος στα κείμενά του αναφέρει τη λαγάνα ως «Το γλύκισμα των φτωχών». Το έθιμο της λαγάνας παρέμεινε αναλλοίωτο ανά τους αιώνες και συνηθίζεται να παρασκευάζεται με μεράκι από τον αρτοποιό της γειτονιάς, τραγανή λαχταριστή και σουσαμένια και καταναλώνεται κατά την Καθαρά Δευτέρα, την Πρωτονήστιμη Δευτέρα της Σαρακοστής. Η ονομασία της «Καθαρά» προήλθε από τη συνήθεια που είχαν οι νοικοκυρές το πρωί της ημέρας αυτής, να πλένουν με ζεστό νερό και στάχτη όλα τα μαγειρικά σκεύη, ως «ημέρα κάθαρσης». Στη συνέχεια τα κρεμούσαν στη θέση τους όπου και παρέμεναν μέχρι τη λήξη της νηστείας. Επίσης κατά την ημέρα αυτή εξέρχονταν όλοι οικογενειακώς στην ύπαιθρο και έστρωναν κάτω στη γη και έτρωγαν νηστίσιμα φαγητά όπως χαλβά, ελιές, ταραμά και λαγάνα.

«Λευκή εβδομάδα» με κλειστά σχολεία τον Μάρτιο

Από ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

«Λευκή εβδομάδα» ή αλλιώς «σχολική ανάπαυλα», τιτλοφορείται ο νέος τουριστικός θεσμός στη χώρα μας, που θα εφαρμοστεί από φέτος και συγκεκριμένα το χρονικό διάστημα μετά την Καθαρά Δευτέρα, στις 4-7 Μαρτίου, όπου για πρώτη φορά στην ιστορία θα κλείσουν τα σχολεία, για διακοπές.

Πρόκειται για μια κατάκτηση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων, που αποτελούσε χρόνιο αίτημά της, με σκοπό την επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου και μόλις πρόσφατα σε σύσκεψη των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της με αρμόδιους υπουργούς και τον πρωθυπουργό κ. Αντώνη Σαμαρά, εγκρίθηκε η άμεση υλοποίησή του.

Σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας και πρόεδρο της Ένωσης Ξενοδόχων νομού Μαγνησίας, κ. Κώστα Λεβέντη, η πρόταση των ξενοδόχων βρήκε σύμφωνους τους υπουργούς Τουρισμού, Παιδείας και Εργασίας, οι οποίοι δρομολογούν αντίστοιχα στα υπουργεία τους, τις απαραίτητες διαδικασίες εφαρμογής της.

Όπως αναφέρει ο κ. Λεβέντης, ο εν λόγω θεσμός, υλοποιείται εδώ και χρόνια σε χώρες της Ευρώπης, με τον τίτλο «Λευκές εβδομάδες», κατά τις οποίες τα σχολεία κλείνουν για να δοθεί η δυνατότητα σε οικογένειες να εκδράμουν σε χιονισμένους ορεινούς προορισμούς, εξ ού και ο τίτλος «Λευκές».

Μια …πρώτη γεύση του θεσμού, είχε πάρει η χώρα μας το 2004, όπου για μοναδική φορά (μέχρι και σήμερα), στο πλαίσιο Ευρωπαϊκού προγράμματος, που αφορούσε στην παιδεία, τα σχολεία χρηματοδοτήθηκαν για την οργάνωση τετραήμερων και πενθήμερων ψυχαγωγικών εκδρομών, σε ορεινούς προορισμούς. Ο κ. Λεβέντης επισημαίνει δε ότι, καταλύματα του Πηλίου είχαν φιλοξενήσει τότε, 5.000 μαθητές.

Κούλουμα

Με την ονομασία κούλουμα χαρακτηρίζεται ο υπαίθριος πανηγυρισμός της «Καθαρής Δευτέρας».

Δεν έχει εξακριβωθεί η αρχαία προέλευση της εορτής αυτής που αποτελεί θρησκευτική εορτή κατά την οποία εορτάζεται η αμέσως μετά της Αποκριάς έναρξη της Τεσσαρακοστής. Οι γιορτάζοντες τα «Κούλουμα» τρώνε άζυμο άρτο «λαγάνες» ενώ καταναλώνουν κυρίως νηστίσιμα φαγητά λεγόμενα σαρακοστιανά όπως π.χ. ταραμά,ταραμοσαλάτα, θαλασσινά, ελιές, κρεμμύδια, διάφορα λαχανικά, χαλβά κ.ά..

Η γιορτή αυτή είναι πανελλήνια και κατ΄ άλλους έχει αθηναϊκή καταγωγή, ενώ κατ΄ άλλους βυζαντινή. Στην Κωνσταντινούπολη γιορταζόταν έντονα από πλήθος κόσμου που συνέρρεε σε ένα από τους επτά λόφους της πόλης και συγκεκριμένα σ΄ εκείνο του ελληνικότατου οικισμού των «Ταταούλων».

Γιατί τρώμε λαγάνα, ταραμά και χαλβά την Καθαρά Δευτέρα;

Από SE LEO

Η λαγάνα, ο χαλβάς, ο ταραμάς, που καταναλώνονται την Καθαρά Δευτέρα, έχουν τη δική τους ιστορία.

Η λαγάνα

Η Καθαρά Δευτέρα είναι απαρχή μιας σημαντικότατης περιόδου για την Ορθόδοξη Εκκλησία, τη Σαρακοστή, δηλαδή την προετοιμασία για το Πάσχα που συνδιάζεται με νηστεία τροφών και παθών. Έτσι η πρώτη βδομάδα της Σαρακοστής ονομάζεται Καθαρά Εβδομάδα και δίνει το χρόνο στο πιστό να εξαγνιστεί και να καθαριστεί και να προετοιμαστεί. Έτσι ο πιστός τη Καθαρά Δευτέρα τρέφεται με λαγάνα για να θυμάται τη βοήθεια που προσέφερε ο Θεός στους Ισραηλίτες με τα «άζυμα» και τους οδήγησε στη Έξοδο από την Αίγυπτο. Η παρασκεύη της είναι ίδια με τα άζυμα (δηλαδή χωρίς προζύμι) και με αυτό τον τρόπο αρχίζει η νηστεία των τροφών.