Μουσεία δίνουν ζωή στην περιφέρεια

ΓΙΩΤΑ ΣΥΚΚΑ

Ο πολιτισμός είναι αναγκαία προϋπόθεση για την ισορροπημένη και βιώσιμη ανάπτυξη μιας περιφέρειας. Και βέβαια, όταν λέμε πολιτιστική ανάπτυξη στην περιφέρεια, δεν εννοούμε τα φεστιβάλ που απλώνονται στη χώρα χωρίς ιδιαίτερη φυσιογνωμία. Είναι κάτι περισσότερο. Αυτό έδειξε η 1η Συνάντηση Δικτύου με τίτλο «Εννέα μουσεία, εννέα τόποι. Χαρτογραφώντας το μέλλον», που οργάνωσε το Πολιτιστικό Ιδρυμα Ομίλου Πειραιώς στο Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης στη Δημητσάνα, το οποίο συμπλήρωσε 20 χρόνια δραστηριότητας. Είναι το δεύτερο στη σειρά μετά το Μουσείο Μετάξης, που άνοιξε τις πύλες του το 1990 στο Σουφλί. Εκτοτε ακολούθησαν τα μουσεία: Βιομηχανικής Ελαιουργίας Λέσβου, Πλινθοκεραμοποιίας στον Βόλο, Ελιάς και Λαδιού στη Σπάρτη, Μαρμαροτεχνίας στην Τήνο, Περιβάλλοντος στη Στυμφαλία, Μαστίχας στη Χίο και Αργυροτεχνίας στα Ιωάννινα.

Στα εγκαίνια του τελευταίου, το περασμένο φθινόπωρο, η πρόεδρος του ΠΙΟΠ Σοφία Στάικου είχε βρει το επόμενο βήμα. Πρότεινε τη συνάντηση των δημάρχων των περιοχών στις οποίες λειτουργούν τα εννέα θεματικά μουσεία. Την περασμένη Παρασκευή και Σάββατο στη Δημητσάνα συμφωνήθηκαν κοινές δράσεις, συνεργασίες με παραγωγικούς μορφωτικούς, πολιτιστικούς και άλλους φορείς στις περιοχές όπου βρίσκονται τα μουσεία, σύνδεση των δράσεων με τον τουρισμό και την εκπαίδευση. Επίσης να επαναλαμβάνονται οι συναντήσεις των συντελεστών του δικτύου κάθε χρόνο ανά δήμο (το 2018 θα γίνει στα Ιωάννινα). Εξέτασαν την παρουσία του δικτύου και στο εξωτερικό.

Αμυγδαλέζα και μουσεία

Παιδιά στη διάρκεια εκδήλωσης στο Μουσείο.

ΓΙΩΤΑ ΣΥΚΚΑ

Το διάβαζα και δεν πίστευα στα μάτια μου. Η αναπληρώτρια υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Τασία Χριστοδουλοπούλου, σκέφτεται, όπως είπε στον Δημήτρη Αγγελίδη (Εφημερίδα Συντακτών) πριν από λίγες ημέρες, να έρθει σε συνεννόηση με το υπουργείο Παιδείας, «ώστε να πηγαίνουν οι καθηγητές τούς μαθητές στην Αμυγδαλέζα, όταν κλείσει». «Φτάνουν τα μουσεία»! δήλωσε χαρακτηριστικά. Ο τρόπος της να μάθουν τα παιδιά τι είναι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι, όπως υπογραμμίζει, «να δουν οι μαθητές τα σύγχρονα μνημεία του πολιτισμού μας, για να μάθουν πώς ζουν σήμερα κρατούμενοι οι ανήλικοι που έχασαν τους γονείς τους στον πόλεμο, για να δουν πώς ζουν αυτοί τους οποίους φοβούνται και κατηγορούν οι γονείς τους».

Μόνο που αν είσαι υπουργός, πρέπει να προσέχεις τι λες. Πολύ περισσότερο αν προέρχεσαι από τον χώρο της Αριστεράς, που τόσο πολύ επιμένει για την παιδεία και τον πολιτισμό (παρότι συγχώνευσε τα δύο υπουργεία σε ένα). Γιατί τα μουσεία, που επικαλείται με επιπολαιότητα η κ. Χριστοδουλοπούλου, είναι η ίδια η παιδεία.

Η προστασία των μεταναστών από την ανθρωπιστική κρίση, η δημιουργία θέσεων φιλοξενίας προσφύγων, η συμπεριφορά μας απέναντι σε όλους αυτούς που ξεβράζουν στα νησιά τα σαπιοκάραβα δεν μαθαίνεται με αυτόν τον τρόπο. Αρχίζει από το σπίτι, τη θέση των γονιών, τις συζητήσεις, τον διάλογο. Πρέπει να τα προετοιμάσεις τα παιδιά από μικρά να μοιράζονται, να κατανοούν, να μη γίνονται ρατσιστές στους ίδιους τους συμμαθητές τους, για να μπορούν να δεχτούν τέτοιες εικόνες και εμπειρίες. Γιατί, βέβαια, πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να πετύχεις ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα. Και τότε, τα πράγματα θα είναι πολύ χειρότερα.

Επίσης, δεν μπορεί υπουργός να εξομοιώνει όλους τους γονείς. Να γίνονται υπόλογοι για κάθε Αμυγδαλέζα. Οχι, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Οσο για τα μουσεία, είναι ο πρώτος τρόπος για να μην έχουμε Αμυγδαλέζες.

Η θέση της υπουργού δεν είναι μακριά από την αντίληψη του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, χρόνια πριν, του κ. Κούβελα, ο οποίος έλεγε ότι οι ποιητές είναι «λαπάδες»…

http://www.kathimerini.gr/

 

 

 

Με τον Μέγα Αλέξανδρο στο Λούβρο

http://www.youtube.com/watch?v=BEgXNdrQCSo&feature=player_embedded#!

Η περίφημη έκθεση για την Αρχαία Μακεδονία, μετά από προετοιμασία επτά ετών, γίνεται πραγματικότητα στο ομορφότερο μουσείο του κόσμου.

Μπαίνοντας στην έκθεση το πρώτο πράγμα που αντικρίζει κανείς είναι το ψηφιδωτό με το λιοντάρι και τους πολεμιστές που βρέθηκε στην Πέλλα, κάτω από τον τίτλο «Στο Βασίλειο του Μεγάλου Αλεξάνδρου – H αρχαία Μακεδονία» .